Een piepklein batterijtje van slechts enkele millimeters, waarmee je een auto kan starten en dat in een seconde weer geladen is. Dat belooft de Amerikaanse hoogleraar William King van de universiteit van Illinois ons. Het zou een batterij zijn die een hoog vermogen aan veel energie paart, elkaar normaal uitsluitende eigenschappen.
‘Normale’ batterijen leveren te traag energie voor toepassingen waar snel veel energie voor nodig is. Daar worden condensatoren voor gebruikt, maar die zijn weer ongeschikt voor het langdurig leveren van energie. De nieuw lithiumbatterijtjes kunnen beide. In de berichten van de universiteit praat King over gebruik in radiozenders en in mobiele telefoons, maar de batterijtjes lijken ook uitermate geschikt voor toepassing in het lichaam. De elektronica is steeds kleiner geworden, is Kings redenering, maar de grootte van de apparatuur wordt nogal eens bepaald door de omvang van de stroombron. Met die superbatterijtjes zouden pacemakers, om maar wat te noemen, hoogstwaarschijnlijk een stuk kleiner kunnen worden.
Crux van deze grote sprong voorwaarts is de speciale structuur van de elektrodes. Kings collega Paul Braun ontwikkelde enige jaren geleden een snelladende kathode met een speciale microstructuur, King en student James Pikul ontwierpen nu de bijbehorende anode. Door de structuur aan te passen is de verhouding vermogen/energie te veranderen. De batterij is 1000 keer sneller op te laden dan zijn ‘concurrenten’. King beschrijft zijn vinding in een artikel in Nature.
Bron: Eurekalert (foto universiteit van Illinois)
Categorie archieven: debieltjes
Saai
God, hoe hebben de mensen hun dagen vroeger toch doorgebracht? Wat moet dat saai geweest zijn, vreselijk saai. Nu ouwehoeren we ons een ongeluk. Je ziet nog maar weinig meisjes op de fiets die niet zo’n glimmend stuk elektronica aan hun oor geplakt hebben. Ooit leuterden we ons ongans in kletsdozen en nieuwsgroepen. Ouderwets, er moet geblogd worden voor het oog der ganse natie (wereld?), want elke mening telt (ook de mijne, constateert hij gemelijk). Achterhaald. We kwetteren ons tegenwoordig wezenloos. We laten onze slimfoon geen ogenblik uit het oog. Het gebrul is niet meer om aan te horen. Ach ja, gezeur van een ol en dat dan nog in zo’n achterhaald medium dat niemand leest… Ik verlang naar saai. Met een pot bier, dat wel natuurlijk.
In de wolken
Ik zal wel een gebrek aan fantasie hebben, maar ik begrijp die jubel over het webgewolk niet zo erg. Voor een paar centen koop je tegenwoordig een harde schijf waar je niet eens zo heel lang geleden een supercomputer voor nodig had en vervolgens wil de een na de ander je in de wolken hebben, waarbij je je bestanden ‘elders’ parkeert. Laatst kwam Apple aankakken met zijn iWolk. De ‘analisten’ waren laaiend enthousiast.
Zo handig, hoor je dan. Handig? Weet je wat handig is? Als je vast in je kist gaat liggen. Dan hoeven die lijkverzorgers niet zo veel moeite te doen om je er knap uit te laten zien, als het eenmaal zo ver is….
Kijk eens bij sync.nl. In die omgeving ben je natuurlijk een kneus als je niet in de wolken wil.
Leuteren
Laten we dat twitteren leuteren noemen, dan hebben we de essentie ook meteen omschreven…
Mobiele kanker
Dat frut maar door: krijg je nou wel of geen kanker van een mobieltje? Welles, nietes, welles. En waarom zou je van bellen kanker krijgen, toch? Nu is er weer een groot onderzoek van het Internationaal Centrum voor Kankeronderzoek, onderdeel van de Wereldgezondheidsorganisatie, dat er op lijkt te wijzen dat langdurig en frekwent gsm-gebruik de kans op hersentumoren aanzienlijk vergroot, vooral op glioom. De studie baseert zich op een aantal onderzoeken in 13 landen, waaronder Frankrijk, Japan, Zweden en Denemarken. De definitieve uitspraak zal pas in de loop van het volgend jaar vergeven worden. Als je nieuwsgierig geworden bent kunt je zelf vast gaan grasduinen in de onderzoeksresultaten. Wordt zeer waarschijnlijk vervolgd.