Niet dat het oude vertrouwde silicium meteen met pensioen wordt gestuurd, maar de ‘organische’ elektronica klopt steeds nadrukkelijker aan de poort. Bij organische elektronica zijn de halfgeleiders niet van silicium maar van organische materialen. Zo zien we steeds meer toepassingen voor oleds (organische lichtdiodes). De technische universiteit Dresden is al weer een stap verder. Die heeft, volgens eigen zeggen, voor het eerst een veldeffecttransistor gemaakt van organisch materiaal. Veldeffecttransistoren worden in de elektronica veel gebruikt in, onder veel meer, mobiele telefoons en computers. Lees verder
Categorie archieven: elektronica
Mensheid dreigt om te komen in eigen afval
De mensheid dreigt om te komen in haar eigen afval, zo voorspelt een studie in het wetenschapsblad Nature. Volgens die studie produceert de mensheid per dag 3,5 miljoen ton afval. Dat is een cijfer uit 2010 en auteur Daniel Hoornweg van de universiteit van Ontario (Canada) denkt dat dat cijfer allang weer overschreden is. De tendens is steil omhoog. Ook verontrustend is dat hoe rijker een land, hoe giftiger het afval is. Lees verder
Schepper van de beroemde IBM-pc overleden
William Lowe, de schepper van de eerste persoonlijke computer (pc) bij IBM, is overleden. Met zijn schepping heeft Lowe een ware revolutie ontketend. In die prehistorie van het digitale tijdperk, we spreken over 1981, werd de computer door velen, ook bij het toen machtige IBM, slechts een rol als nichetoepassing toebedacht. IBM-voorman Thomas Watson sprak in 1943 de memorabele woorden dat er op de hele wereld maar plaats zou zijn voor vijf, wat toen heette, mainframes. Het is IBM geweest met zijn persoonlijke rekentuig die Microsoft groot heeft gemaakt door voor zijn besturingssysteem voor het uiterst wrakke MS-DOS van Bill Gates en Paul Allen te kiezen. Overigens was Apple IBM voor, maar leidde als computermaker, lange jaren een armzalig leven.
Lees verder
Neurale chip maakt telefoon nog ‘slimmer’ (is het idee)
De Amerikaanse producent van, onder meer, ARM-processors voor slimtels Qualcomm heeft op de beurs EmTech van MIT in Cambridge (VS) een prototype van een ‘neurale chip’ gepresenteerd, die Zeroth gedoopt is. Het ding is vernoemd naar de nulde (=zeroth) wet van sf-schrijver Isaac Asimov (“Een robot mag geen schade toebrengen aan de mensheid, of toelaten dat de mensheid schade toegebracht wordt door zijn nalatigheid”). Met behulp van de neurale chip kan, bijvoorbeeld, een robot of een telefoon simpele taken aanleren zonder dat dat veel rekencapaciteit of een apart programma (of app) kost. Qualcomm demonstreerde de chip bij een robotvoertuigje, dat, na een kort leerproces, feilloos de gewenste route koos. De chip is ontwikkeld in samenwerking met het bedrijf BrainCorp.
Lees verder
Grafeen toch bruikbaar als ‘opvolger’ silicium?
Onderzoek aan de universiteit van Californië onder leiding van Alexander Balandin heeft waarschijnlijk een remedie opgeleverd voor een zwakte in de verder zo voortreffelijke eigenschappen van grafeen. Voor toepassing in de elektronica kan grafeen bogen op een uitstekende elektrische en ook thermische geleidbaarheid. Het zwakke punt van grafeen bij toepassing in de elektronica is echter dat het geen verboden zone of bandkloof heeft zoals halfgeleiders. Dat betekent in gewone-mensentermen dat een grafeentransistor nooit helemaal uitgezet (=0) kan worden. Die blijft lekken. Dat is in de wereld van de enen en de nullen een probleem. Pogingen om grafeen een bandkloof te bezorgen via trucs als kwantumputten of oppervlaktebehandeling hadden geen succes.
Het Californische onderzoeksteam besloot niet het materiaal te veranderen, maar de manier waarop de informatie wordt verwerkt. De huidige computers werken met Booleaanse algebra, met de enen en de nullen. De onderzoekers lieten zien dat je met grafeen niet-Booleaanse rekentechnieken kunt toepassen, die gebruik maken van niet-lineaire netwerken. Als je gebruik maakt van de elektrische eigenschappen van grafeen, is ook met dat ‘lekke’ materiaal te rekenen, tonen de onderzoekers in hun studie aan, zo lang je maar geen Booleaanse algebra probeert te gebruiken. Als die technieken worden toegepast, dan zou, met grafeen, de schaalgrootte weer een stuk naar beneden kunnen bij een weer geringer energieverbruik en blijft Moore (die van de wet) weer langer blij.
Bron: Eurekalert
Een piepkleine transistor zonder halfgeleider
Yoke Khin Yap, hoogleraar natuurkunde aan de technische universiteit van Michigan, heeft veldeffecttransistors ontwikkeld waar geen halfgeleider aan te pas komt. De, nog experimentele, transistor, bestaat uiterst minieme gouddruppels ter grootte van 3 nanometer ( 1nm is eenmiljoenste millimeter) en nanobuisjes van boornitride. Boornitride is een isolator (geleidt geen elektriciteit).
Nu is silicium nog het favoriete materiaal in de elektronica, maar dat materiaal loopt tegen de grenzen van zijn mogelijkheden aan. Steeds maar kleiner levert op de duur geen bruikbare transistors meer op. Er ontstaan ‘lekeffecten’. Siliciumtransistors verkwisten een hoop energie in de vorm van warmte.
Het maken van de goudtransistors was relatief simpel. Met een laser werden de gouddruppeltjes op het boornitridebuisje aangebracht. Door die nanobuisjes konden die druppels zo klein zijn en zo regelmatig verdeeld worden. In Oak Ridge nationaal laboratorium werden aan beide zijden van zo’n reeks gouddruppeltjes op een boornitridebuisje elektroden aangebracht (zie plaatje).
Toen gebeurde er iets interessants. De elektronen ’tippelden’ netjes een voor een van gouddruppel naar gouddruppel alsof dat stapstenen waren in een rivier, waardoor je met droge voeten aan de overkant kan komen. Dat kan eigenlijk niet, omdat de bolletjes fysiek gescheiden zijn en boornitride een isolator is. Dat ‘onmogelijke’ effect wordt het kwantumtunneleffect genoemd.
In de praktijk betekent dat boven een bepaalde spanning de transistor zich als geleider gedraagt, daaronder als isolator. Er treden geen lekeffecten op zoals bij silicium en dat zou betekenen dat de goudtransistoren letterlijk koel zijn.
Er zijn al eerder transistors gemaakt die gebruik maken van het kwantumtunneleffect, maar die werken bij zeer lage temperaturen van vloeibaar helium (-269 °C). In theorie zouden de goudtransistoren nog kleiner gemaakt kunnen worden. Yap heeft zijn transistor aangemeld als internationaal octrooi. Zijn onderzoek is medegefinancierd door het Amerikaanse ministerie van energie DoE.
Bron: Eurekalert