De drie goudkorreltje gekoppeld aan een circuit met hulp van een DNA-structuur (afb: Nano Letters)
Finse onderzoekers hebben DNA gebruikt als een soort sjabloon voor het maken van een elektrische schakeling met drie minuscule goudkorreltjes. Die vormen tezamen een een-elektrontransistor. Doel van de onderzoekers was de kleinst mogelijk elektonische componenten te maken, die ook bij kamertemperatuur zijn te gebruiken. Lees verder
In de jaren ’80 maakte de kritische temperatuur waar beneden supergeleiding heerst een ‘sprong’ . Toch is nog steeds niet duidelijk hoe supergeleiding werkt, ondanks het werk van de drie kersverse Nobelprijswinnaars.
De Nobelprijs voor de natuurkunde 2016 is toegekend aan drie Britse wetenschappers die een ongewone materiaaltoestand ontdekten in de wereld van de elementaire deeltjes: David Thouless, Duncan Haldane en Michael Kosterlitz. De door het drietal met wiskundige middelen bestudeerde exotische fases zouden wezenlijk zijn voor supergeleiding, wrijvingsloze vloeistoffen en het gedrag van ultradunne magneetlagen. Lees verder
Een knb-transistor op een siliciumoxide/silicium-ondergrond . D en S zijn de elektroden. (afb: Science Advances)
Koolstofnanobuisjes (knb), de geschiedenis herhaalt zich keer op keer, hebben een grootse toekomst voor de boeg, maar nu nog even niet. De buisjes, die er een beetje uitzien als opgerold prikkeldraad (maar dan op nanoafmetingen), zouden vooral in de elektronica opzienbarende dingen kunnen doen, maar dat lukte maar steeds niet. Tot nu toe. Voor het eerst zouden transistoren gemaakt van koolstofnanobuisjes hun hun siliciumconcurrenten op elektronische eigenschappen hebben verslagen. Lees verder
Licht gevangen door een elektron op het oppervlak van een nanokorreltje van een topologische isolator verbeeld door een kunstenaar (afb: Voncenzo Gannini)
Ik weet niet wat ik er van moet denken: een elektron waaraan licht is verbonden. Ik kan me wel voorstellen dat daar leuke dingen mee te doen zijn, zoals het koppelen van optische en elektronische toepassingen, maar hoe zit dat nu? Hoe plak je een foton aan een elektron (en blijft daar nog zitten ook)?
Lees verder
Een organische zonnecel heeft voordelen boven een zonnecel van silicium
Onderzoekers van de Lomonosov-universiteit in Moskou en van het Leibnitz-instituut in Leipzig (D) hebben hebben een organisch molecuul gevonden dat in hun idee de basis zou kunnen vormen van organische elektronica en, uiteindelijk de organische computers. Het molecuul is een afgeleide van (3)-radialeen, een oude bekende, dat gebruikt kan worden om halfgeleiders te maken. Die ontdekking zou ook van belang zijn voor de ontwikkeling van organische lichtdiodes en zonnecellen. Lees verder
De KiloCore aan het werk
Het is wel leuk om te bedenken dat Siemens en Philips in de jaren 80, zo’n 30 jaar geleden, een megachipproject hadden opgetuigd, een project waarmee ze geheugenchips van 1 miljoen bit wilden maken. Een geheugenchip is en vrij simpel ding. Nu maken onderzoekers van de universiteit van Californië in Davis bekend een veel ingewikkelder chip in elkaar geschroefd te hebben waarop 1000 onafhankelijke processoren geperst zijn, die zo’n 612 miljoen transistoren bevat en in staat zou zijn om 1,78 biljoen (duizendmiljard) instructies per seconde te verwerken. Hallo. De KiloCore (DuizendKern) is onlangs gepresenteerd op een congres op in Honolulu. Volgens de onderzoekers de eerste ter wereld.
Lees verder
Elektronica met ‘hersens’
Movidius, het bedrijf dat de co-processors van het 3d-project Tango van Google ontwikkeld, zegt een usb-staaf op de markt te gaan brengen waarmee toepassingen voor kunstmatige intelligentie kunnen worden gedraaid op gewone computers en zelfs telefoons maar ook droons of robots. Die apparaten zullen dan wel een krachtiger processor moeten hebben die die ‘neurale netwerken’ kan hanteren, maar die schijnen in ontwikkeling te zijn, onder meer bij Movidius.
Lees verder
De elektronische microlabjes 200X vergroot (afb: Ruhr-universiteit)
Het lijkt een beetje op cellen, de labjes (‘lablets’) die onderzoekers van de Duitse Ruhr-universiteit hebben gemaakt. Ze zijn 140 bij 140 bij 60 µm, waar elektrische pulsjes zorgen voor de energie die nodig is voor de chemische reacties. Het is het idee dat ze op een dag zullen uitgroeien tot een evolutionair systeem. Wat de onderzoekers er precies mee willen is mij niet duidelijk. Ze hebben het over het beïnvloeden van hun omgeving of bewegen gedreven door concentratieverschillen in hun waterige (neem ik aan) omgeving. Lees verder
De pissokken hebben een gepaste kleur (foto: Wulf Voss/EyeEm/Getty)
Twee uur kijken met een plasmascherm van 61 cm levert zo’n 440 g kooldioxide op (afb: phys.org)
Zelfs het korstse elektronische bericht vanaf je computer verstuurt levert een bijdrage aan het broeikaseffect. Elke e-mail zou goed zijn voor 4 g CO2. Als je 65 berichten verstuurt heb je net zo veel kooldioxide de atmosfeer ingestuurd als dat je 1 km met een auto rijdt. Papier is milieuonvriendelijk, roepen aanhangers van het elektronische leven altijd, maar al die elektronica is ook niet schuldvrij. Twee uur tv-kijken op een plasmascherm levert bijna een pond aan CO2 op.
Lees verder