Wetenschapper de cel in voor fraude

Wetenschapper veroordeeld voor gesjoemelDe farmaceut Steven Eaton heeft 3 maanden cel gekregen voor het vervalsen van onderzoeksgegevens. Hij is daarmee de eerste Britse onderzoeker die op die gronden is veroordeeld op basis van de in 1999 ingevoerde wet op juiste labpraktijken, zo meldt BBC. Eaton had onderzoeksresultaten verzonnen bij het testen van kankermedicijnen. Hij werkte bij het Schotse filiaal van het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Aptuit in Edinburgh. In 2009 ontdekte zijn werkgever de fraude, die in 2003 was begonnen en staakte het onderzoek waar Eaton bij was betrokken. Sheriff Michael O’Grady, een soort kantonrechter, vroeg zich af waarom een zo ervaren hoogopgeleide als Eaton zo over de schreef is gegaan. “Mijn vermogen te veroordelen is hier volledig ontoereikend. Als door uw fraude de medicijnen waren goedgekeurd, hadden patiënten schade kunnen ondervinden.” Eatons advocaat meldde dat zijn cliënt niet langer actief is in de wetenschap.

Bron: BBC

CIA gaat in bankafschrift Amerikanen loeren

Het hoofdkantoor van de CIAHet hoofdkantoor van de CIA in Langley (Virginia)

Als het aan president Obama ligt krijgen de Amerikaanse veiligheidsdiensten de mogelijkheid om in de (elektronische) bankafschriften van de Amerikanen te grasduinen. Financiële instellingen in Amerika zijn al verplicht verdachte financiële handelingen te melden aan de overheid. De gegevens worden opgeslagen in een enorme databank van de Amerikaanse overheid: FinCen. Dan gaat het over het overmaken van grote bedragen, stortingen van meer dan 10 000 dollar en ‘ongebruikelijke’ rekeningen. We praten we dan over jaarlijks zo’n 15 miljoen handelingen. Als Obama zijn zin krijgt, wordt de databank gekoppeld aan het Joint Worldwide Intelligence Communications System waarin Amerikaanse defensie- en justitieinstellingen gevoelige informatie verzamelen. Dit alles staat in het teken van de bestrijding van het terrorisme, oftewel hoe een open en democratische samenleving afglijdt naar een Big-Brotherstaat.
Bron: Wire

Keurmerk voor wetenschap

Het Californische instituut Science Exchange wil, volgens een artikel in het Duitse weekblad De Spiegel, uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek keurmerken. Het open wetenschappelijke webblad PlosOne is medeinitiatiefnemer. De onderzoekers moeten zelf voor dit keurmerkonderzoek betalen.
Een raar initiatief, want wetenschappers staan op het standpunt dat de wetenschap zelf die foute onderzoeksresultaten of verkeerde gevolgtrekkingen uit onderzoeken corrigeert. Dat dat natuurlijk niet (helemaal) waar is moge blijken uit de toch nogal eens boven water komende malversaties van soms zelfs zeer gerenommeerde wetenschappers. Daarbij kun je er verzekerd van zijn dat het nog erger is. Daar moet natuurlijk bij worden opgemerkt dat opzettelijke verfraaiing van onderzoekgegevens en zelfs het verzinnen daarvan wat anders is dan daar klungelig mee omgaan. Voor heel wat onderzoekers is statistiek, bijvoorbeeld, een zwarte doos… Zou een gedegen opleiding in de statistiek niet al een groot deel van het probleem (onkunde) ondervangen?

Stapelgek

Fraude is van alle wetenschappen Ik ben die hele Diederik Stapel vergeten, die psycholoog die zijn onderzoeksresultaten bij elkaar fabuleerde bij die namaakuniversiteit in Tilburg (de KUT). Iedereen is geschokt, maar waarom dan toch? Het is een wedstrijd naar, laten we zeggen, de top van de Alp d’Huez. Op de weg naar boven wordt gesjoemeld of rechtuit vals gespeeld. Dat gebeurt in de wielrennerij, dat gebeurt overal waar mensen op de top proberen te komen, dus ook in de wetenschap. Uit de commentaren links en rechts kreeg ik de indruk dat fraude in de wetenschap vooral een alfa- of gamma-aangelegenheid zou zijn. Natuurwetenschappen zouden daar veel minder last van hebben. Fabeltjes. Ik weet niet of er meer of minder gefraudeerd wordt in de natuurwetenschappen, maar gefraudeerd wordt er volop. Ooit heb ik daar een verhaal over geschreven en Frank van Kolfschoten heeft daar maar liefst twee boeken aan gewijd. Oud-hoogleraar André Köbben heeft in eental publicaties over dit thema, onder meer de “Onwelkome boodschap”, aannemelijk gemaakt dat niet alleen eerzucht kan leiden tot fraude. Ook opdrachtgevers vinden soms de uitkomsten van een onderzoek niet plezant. Dat kunnen ook universiteitsbestuurders zijn. Bijna alle wetenschappers laten wel eens wat onwelgevallige resultaten weg. De weg naar fraude gaat langzaam omhoog…