Geheugen en verwerking gecombineerd voor ‘hersencomputer’

Memristor/oscillator

De drie gekleurde lagen onderin stellen de oscillator voor. De halfdoorzichtige laag daarboven is de isolatielaag. Rood en zwart zijn contacten waarmee ionen (grijze bolletjes) de weerstand van die laag kunnen regelen. Dat is de memristor en zorgt voor geheugen. Die memristor zou overigens ook zelf kunnen rekenen (afb: univ. van Gothenburg)

Wat mensen maken moet het vrijwel altijd afleggen tegen wat de natuur ‘bedacht’ heeft. Een rekentuig heeft een geheugen en een aparte verwerker van gegevens (processor), terwijl de hersens die functies hebben gecombineerd. Hoe dat werkt is nog nauwelijks bekend, maar wat hersens doen kost heel wat minder energie dan de computers gebruiken (zeker de ki-systemen). In Zweden schijnen ze nu elementen gemaakt te hebben die zowel opslaan als verwerken en dus wat meer gaan lijken op onze hersens (of althans zoals we denken dat die werken). Lees verder

Ki ‘gekorfd’ door ondertekening Unesco-verklaring?

Ki en ethiekKunstmatige intelligentie wordt steeds belangrijker voor zowel goede als kwalijke toepassingen. Gevoegd bij de ondoorzichtigheid van de techniek (hoe komen die algoritmes tot hun uitkomsten) maakt dat ki een hachelijke thema. Gister hebben bij de VN-organisatie Unesco 193 landen een overeenkomst getekend waarin aanbevelingen (!) staan om ki netjes te gebruiken. Het is een akkoord zonder echte consequenties (want aanbevelingen) net zoals het klimaatakkoord. De landen beloven de aanbevelingen in hun wetgeving op te nemen. De Unesco is optimistisch gestemd. Lees verder

Kunstmatige intelligentie een treurige puinhoop (?)

Friedrich Fröbel

De Duitse opvoedkundige Friedrich Fröbel (afb: WikiMedia Commons)

Steeds vaker lees je dat kunstmatige intelligentie (ki) wordt gebruikt, in wetenschappelijk onderzoek, bij het regelen van webzaken, door overheden, bedrijven en zelfs in spellen. Ki wordt allerlei prachtigs toegedicht, maar veelal duister is hoe die  systemen tot hun ‘conclusies’ komen. Dat zou wetenschappers toch moeten interesseren voordat ze die ‘zwarte doos’ gebruiken. Dan praten we nog niet eens over de gigantische hoeveelheden energie die ki verstookt. Robbert Dijkgraaf vraagt zich in Quanta Magazin af of ki de nieuwe alchemie is en of dat erg is. Hij denkt dat dat altijd zo werkt in wetenschap. Ja? Lees verder

Wie verzint het: ‘slimme’ toiletten?

'Slim' toilet

De ‘slimme’ plee van Grego (afb: Duke)

Allerlei dingen worden ‘slim’ genoemd, maar zijn dat zelden. Een van de weinige plaatsen waar niks ‘slims’ gebeurde was de plee. Wat valt daar aan ‘slims’ te doen? Veel, denkt Sonia Grego. Ze heeft een bedrijf opgericht, Coprata (‘bedekt’ in het Roemeens), dat die dingen moet maken. Om wat te doen? Je uitwerpselen laten analyseren, bijvoorbeeld. Dan durf je toch niet meer te gaan poepen of piesen? Lees verder

Digitale sector produceert wellicht meer broeikasgassen dan luchtvaart

Bitcoins delven

Computers van een bedrijf dat zich toelegt op bitcoins delven. Dat is nogal energieintensief. (afb: phys.org)

Al die digitale en continu verbonden apparaten en de daarvoor benodigde infrastructuur, met name de overal oprijzende datacentra,  veroorzaken een hoop broeikasgassen. Die hele ‘machinerie’ zou verantwoordelijk zijn voor een grotere uitstoot dan de luchtvaart (een prominente klimaatbedreiger), zo leert een onderzoek. Lees verder

Wordt de DNA-computer werkelijkheid?

Microfluïdische DNA-processor

Al dertig jaar dromen sommige onderzoekers van een DNA-computer, waarbij gebruik gemaakt wordt van de fabelachtige (reken- en opslag-mogelijkheden die het DNA-molecuul zou bieden, maar al te veel vooruitgang lijkt er niet geboekt te zijn.  Nu denken onderzoekers van de nationale universiteit van Incheon in Zuid-Korea een manier gevonden te hebben om DNA-berekeningen te automatiseren met de ontwikkeling van een DNA-processor die kan worden aangestuurd door een ordinair persoonlijk rekentuig. Lees verder

Echte neuronen zijn heel wat ‘slimmer’ dan elektronische

HersencellenWe weten niet hoe onze hersens werken en toch denken we systemen in elkaar te kunnen zetten die ‘hersenwerk’ zouden leveren: zelflerende systemen van neurale (ja hoor) netwerken. Nu hebben onderzoekers beide eens vergeleken, althans ze leerden een kunstmatig-intelligentiesysteem een neuron na te bootsen, en daarbij komen de ki-systemen er nogal bekaaid vanaf. Lees verder

Elektronische ‘neuronen’ zouden ki energiezuiniger maken

Elektronische neuronen

De elektronische ‘neuronen’ in vergelijking met het echte werk (afb: CNRS)

Je struikelt tegenwoordig over kunstmatige intelligentie in het wetenschappelijke nieuws. Hoe geweldig dat is valt nog niet te zeggen, maar de huidige ki-technieken hebben in elk geval één gigantisch nadeel: ze vreten uitzonderlijk veel energie. De hersens zijn qua energiegebruik duizenden keren zuiniger. Onderzoekers proberen er achter te komen hoe de hersencellen dat voor elkaar krijgen. Het zou een punt kunnen zijn dat hersencellen met ionen werken, terwijl de ordinaire, energievretende ki-systemen werken met elektronen. Onderzoekers van het CNRS in Frankrijk hebben nu op ‘papier’ zo’n ionisch neuronsysteem in elkaar geknutseld van water en grafeen. Lees verder

EU wil regels voor kunstmatige intelligentie

Margrethe Vestager

Margrethe Vestager (afb: WikiMedia Commons)

Kunstmatige intelligentie is grote mode, maar ki kan ook heel gevaarlijk zijn. Dat komt voor een niet onbelangrijk deel dordat het duister is hoe ki tot bepaalde conclusies komt. De EU heeft zich ten doel gesteld om regels te maken voor ki, om misbruik te voorkomen. Dat zou dan voor het eerst in de wereld zijn. Lees verder

“Mensen maken het met hun oplossing vaak moeilijker”

Topuitstoters broeikasgassen

De top tien van operaties die de meeste broeikasgassen uitstootten in 2018 (afb: EU)

Het is heel vreemd, maar ik kan het desbetreffende persbericht niet meer terugvinden. Wat ik in de vluggigheid ervan begrepen had was dat kunstmatige intelligentie ons zou kunnen bijstaan in een steeds complexere wereld. Huh, dacht ik toen, en vergroot dat ki-systeem vervolgens die complexiteit niet nog verder en maakt onze wereld nog on(be)grijpbaarder? Lees verder