De kwantumcomputer is, ondanks het rekentuig van het Canadese bedrijf D-Wave Systems, nog steeds toekomst. Hoe krijg je die zich verdomd vreemd gedragende minuscule deeltjes in het gareel? Dat is het grootste probleem. Het minste of geringste brengt de kwantumdeeltjes uit hun evenwicht. Onderzoekers van het MIT in Cambridge (VS), wie anders, zeggen met detectoren die vrij goed afzonderlijke fotonen (lichtdeeltjes) kunnen waarnemen een belangrijke stap te hebben gezet op weg naar kwantumchips. Lees verder
Categorie archieven: kwantumcomputer
Een boodschap overbrengen met ‘lichtpatronen’
Oostenrijkse onderzoekers schijnen via de lucht informatie te hebben overgedragen over een afstand van drie kilometer met behulp van verschillende ‘lichtpatronen’ (zie plaatje). Met die verschillende lichtpatronen zouden duizelingwekkende hoeveelheden gegevens kunnen worden getransporteerd, waaraan geen glasvezel, laat staan koperen kabel te pas komt. Als bewijs dat het werkte verstuurden ze drie grijstrapportretjes, waaronder, uiteraard, een van Mozart. De onderzoekers gebruikten 16 verschillende lichtpatronen, waarbij elk patroon andere bitinformatie levert (in dit voorbeeld een grijstint).
Lees verder
Oud Amerikaans vliegtuig helpt kwantumtechnologie
De Grumman X-29, een experimenteel Amerikaans vliegtuig uit de jaren ’80, zou Australische onderzoekers inspiratie hebben gegeven om de kwantumtechnologie eindelijk uit de steeds meer voortdurende labfase te halen. De Australiërs waren op zoek naar wegen om kwantumruis tegen te gaan, een naar fenomeen die een betrouwbare kwantumcomputer lastig te realiseren maakt. Ze bouwden een experimenteel ruisfilter, waarbij toepassing van de kwantumtechnologie weer een stapje dichter bij de werkelijkheid komt.
Lees verder
Met vast licht snuffelen aan onoplosbare problemen
Een kop moet de aandacht trekken. Dat zou bovenstaande kop zeker moeten doen, want er staat eigenlijk iets idioots. Hoezo vast licht en snuffelen aan onoplosbare problemen lijkt weinig zinvol. Toch hebben onderzoekers van de universiteit van Princeton (VS) en de Technische hogeschool in Zürich (ETHZ) iets dergelijks gedaan. Ze hebben fotonen (lichtdeeltjes) opgesloten. Dat is het ‘vaste licht’. Met dat ‘vaste licht’ zouden allerlei leuke toepassingen en materialen te bedenken zijn(zoals het ‘rekenen’ aan onoplosbare vraagstukken (in afwachting van een echte kwantumcomputer). Lees verder
Kwantumdeskundige door Google ingehuurd
Google Quantum AI Lab, het lab dat zich bezighoudt met geavanceerde computersystemen, heeft kwantumdeskundige John Martinis van de universiteit van Californië in Santa Barbara ingehuurd. Martinis gaat zich bij Google met de ontwikkeling van de kwantumcomputer bezighouden. Hij blijft overigens wel aan de universiteit verbonden, maar zal de meeste tijd doorbrengen bij zijn nieuwe werkgever. De stap lijkt een bewijs dat het Google ernst is met de ontwikkeling en het gebruik van de kwantumcomputer, door velen, niet geheel terecht, gezien als razendsnelle opvolger van de huidige digitale computers. Google heeft zich al een D-Wave-machine aangeschaft, door het Canadese bedrijf verkocht als kwantumcomputer, maar daar bestaat nog steeds grote twijfel over. Martinis werkte overigens al samen met de webreus.
Lees verder
IBM zoekt opvolger siliciumchip
Het Amerikaanse concern IBM, waar de wieg van de pc heeft gestaan, denkt dat het siliciumtijdperk snel zijn einde nadert. Het bedrijf trekt zo’n $ 3 miljard (zo’n € 2,2 miljard) uit voor het zoeken naar een opvolger van de kiezelchips, zo meldt het Amerikaanse (web)blad Wired. Lees verder
D-Wave-machine toch kwantumcomputer?
Sedert het Canadese bedrijf D-Wave Systems in 2011 zijn eerste ‘kwantum-computer’ introduceerde, werden die verhalen van het bedrijf met een grote korrel zout genomen. Kwantum? Ammehoela. Nu schijnt er voor het eerst een bewijs te zijn dat zich bij die apparaten van D-Wave ook echt kwantumverschijningen voordoen in de zogenaamde ‘kwantumprocessors’ en wel het voor gewone stervelingen mysterieuze fenomeen van verstrengeling . Lees verder
D-wave-computer lijkt echt een kwantummachine te zijn
Het Canadese bedrijf D-Wave Systems, dat stug volhoudt kwantum-computers te bouwen, lijkt een grote slag gewonnen in het welles/nietes-dispuut. Overal werd en wordt er getwijfeld of het bedrijf ook echt commputers maakt die met kwantumtechnologie werken, maar een Brits/Amerikaans onderzoek lijkt te wijzen in de richting van een kwantumcomputer. Lees verder
Natuurlijk driedimensionaal ‘grafeen’ ontdekt

De toestand van een topologisch Dirac-halfmetaal (TDS) komt voor op de overgang van normale isolator naar een topologische isolator.
Het lijkt er op of tegenwoordig alles (of althans veel) dat op het gebied van materiaal ontdekt wordt op het bord met het opschrift ‘kwantumcom-puter’ wordt gegooid. Onderzoekers van het Lawrence Berkeley-lab, onderdeel van het Amerikaanse ministerie van energie, vonden dat elektronen in natriumbismutaat, een natriumzout van bismutzuur, zich net zo gedragen als in grafeen, als een, zo als dat genoemd wordt, een driedimensionaal Dirac-halfmetaal (3DTDS). Dit is de eerste keer dat het bestaan van zogeheten 3d-Diracfermionen is aangetoond in het inwendige van een materiaal. Tot nu toe zijn die alleen waargenomen in het platte vlak in grafeen en in topologische isolatoren. Nog niet zo lang geleden is dat door theoretici voorspeld. “Stoffen met die eigenschappen zijn het driedimensionale equivalent van grafeen met eenzelfde of zelfs betere elektronmobiliteit”, zegt Yulin Chen van het lichtlab van Lawrence Berkeley, tegenwoordig werkzaam op de universiteit van het Engelse Oxford. “Vanwege de 3d-Diracfermionen vertonen deze materialen ook magnetische eigenschappen die veel beter zijn dan die van materialen die nu gebruikt worden voor harde schijven en ook zouden ze de basis kunnen vormen van efficiëntere optische sensoren.” Met andere woorden: de verkleining van geheugenopslagruimte hoeft nog niet ten einde te zijn.
Lees verder
Een kwantumcircuit is zo eenvoudig nog niet
Britse, Nederlandse (TU Delft) en Japanse onderzoekers hebben in een gezamenlijk project een functioneren-de, redelijk ingewikkelde kwantum-schakeling gemaakt van silicium, waarmee zowel fotonen zijn te genereren als (dat onbegrijpelijke fenomeen) verstrengeling mogelijk is. De schakeling bestaat uit twee fotonenbronnen op een silciumchip die kwantummechanisch met elkaar wisselwerken. Volgens de onderzoekers kan het kwantumdinkske gebruikt worden voor de verwerking van informatie en voor moeilijke kwantumoptische experimenten.
Lees verder