Paul Dirac rond 1930 (afb: WikiMedia Commons)
In principe kun je door het oplossen van de Schrödingervergelijking precies voorspellen welke de eigenschappen van een (nieuwe) verbinding zullen zijn of hoe verbindingen met elkaar reageren. Het probleem is alleen dat die vergelijking wat lastig is op te lossen met de huidige computers. Nu lijkt het er op dat Japanse onderzoekers een algoritme hebben bedacht voor kwantumcomputers waar mee dat ‘klusje’ is te klaren.
Lees verder
De chip van de toekomst?
Stephanie Wehner van de TU Delft (afb: TU Delft)
Er wordt veel geschreven en gedelibereerd over kwantumcomputers en de grote ‘zegeningen’ die die apparaten ons zouden kunnen brengen. Die ‘zegeningen’ zitten nog, maar intussen hebben kwantumonderzoekers van de TU Delft alvast eens de contouren van een kwantumweb omschreven. Die zou er wel eens eerder kunnen zijn dan de kwantumcomputer. De onderzoekers hebben het over enkele jaren. Lees verder
De William Herschel-telescoop op La Palma bij een ander experiment
Verstrengeling is een van de vele eigenaardigheden van de kwantummechanica, waar geen klassieke verklaring voor bestaat. Er is al verschillende malen aannemelijk gemaakt dat die verstrengeling geen ‘spookbeeld’ is. Nu lijkt het er op dat onderzoekers onomstotelijk hebben aangetoond dat die verstrengeling niet te verklaren is door mazen in de proefopzet. Ze gebruikten daarbij het licht van quasars als ‘kosmische toevalsgeneratoren’ of ‘dobbelstenen’ en twee telescopen op het Canarische La Palma (de William Herschel-telescoop en de Telescopio Nazionale Galileo) als ontvangst- en meetstation. Lees verder
Een kunstenaarsimpressie van een lithiumhydridemolecuul dat zijn energiegrondtoestand nadert (afb: IQOQI Innsbruck)
Een kwantumchip met 20 regelbare en meervoudig te verstrengelen kwantumbits van de uni van Wenen (afb: univ. va n Wenen)
Laten we nog maar even aannemen dat kantumcomputers wondermachines zijn, maar vooralsnog kampen onderzoekers op dit terrein met grote problemen, waarvan instabiliteit lang niet de enige is. Nu zou het onderzoekers gelukt zijn een kwantumchip met maar liefst twintig kwantumbits te hebben gemaakt, waarbij kwantumbits onderlinge, meervoudige verstrengeling vertoonden. Het zou de grootste kwantumchip zijn met stuurbare kwantumbits, waarbij meervoudige verstrengeling is aangetoond. Lees verder
Thermodynamisch transportapparaat
Welkom in de wondere wereld van de kwantumme-chanica. Onderzoekers uit, onder meer, Duitsland en Baskenland (Sp) hebben aangetoond dat energie of deeltjes van richting (kunnen) veranderen door waarneming (op macroschaal is dat kijken, bijvoorbeeld). Volgens de aloude thermodynamica stroomt de energie (warmte) van heet naar koud of water van hoog naar laag. Dat gebeurt ook in kwantumsystemen, maar een kwantumwaarnemer kan dat veranderen. Hoe kan dat? Tip: waarneming is geen energieloos proces. Lees verder
Het majoranahekje (afb: TU Delft)
Nederlandse natuurkundigen denken de komst van de kwantum-computer een stuk dichterbij te hebben gebracht. Ze hebben een geheugenelement voor kwantumcom-puters ontwikkeld dat in zichzelf bestand is tegen verstoringen, een groot probleem voor kwantumcomputers. Lees verder
De lancering vorig jaar van de Micius-satelliet (foto: BBC)
Verstrengeling, de kwantumeigen-schap dat deeltjes tot op grote afstand aan elkaar gekoppeld zijn, is en blijft een raar fenomeen. Nu blijkt dat, als je trucs gebruikt, die verstrengeling zich niet door afstand laat beperken. Chinese onderzoekers maken melding van een succesvolle overdracht van verstrengelde atomen tussen de nabije ruimte en aarde over een afstand van 1200 km, waarbij de fotonen verstrengeld waren over een afstand van 100 km. Ze denken al aan een heel nieuw kwantuminternet. Een andere onderzoeksgroep zou vanaf de aarde kwantumtoestanden gemeten hebben op 38 000 km van onze blauwe planeet. Komt kwantumcommunicatie er aan? Lees verder
Supervloeibaar helium (afb: WIki Commons)
Licht bestaat uit deeltjes, nee licht is een golf of misschien wel een supervloeistof en dat laatste zelfs bij kamertemperatuur. Dat licht zich soms gedraagt als een supervloeistof was al langer bekend en ook in de praktijk aangetoond, maar alleen bij zeer lage temperaturen. Nu blijkt dat licht zich ook bij kamertemperatuur als supervloeistof kan gedragen, Een supervloeistof heeft geen viscositeit.
Lees verder