Is deeltjesloze kwantumcommunicatie mogelijk?

Suhail Zubairy, deeltjesloze kwantumcommunicatie

Suhail Zubairy: …ongeruimde kwantumcommunicatie…

Zo’n vier jaar geleden stelden kwantumtheoretici een opzet voor voor kwantumcommunicatie zonder dat daarvoor deeltjes werden overgedragen.  Nu schijnen onderzoekers de truc in het lab te hebben uitgevoerd. Er waren vier jaar geleden grote twijfels over de werkelijkheidswaarde van het voorstel, maar die zijn niet weggenomen met de huidige experimenten. Bij kwantummechanica is niks zeker aangezien metingen de zaken behoorlijk kunnen versjteren. Lees verder

Kwantummechanica is zo al onbegrijpelijk…

Hypercomplexe kwantumtheorie

De simpele opstelling. A en B zijn respectievelijk het optische component en het metamateriaal. Als het licht linksom even snel loopt als rechtsom, dan verlaat het de opstelling via de heldere poort (B), zo niet dan via de donkere poort (D) (afb: Nature)

Kwantummechanica is voor velen een brug te ver, maar troost, ook genieën konden er geen chocola van maken. ‘God dobbelt niet’, zei Einstein, die weinig zag in de kwantumtheorie en de Deen Niels Bohr, een van de grondleggers van de theorie, zei dat als iemand stelde de kwantumtheorie door te hebben die er niks van heeft begrepen. Kwantummechanica wordt geschraagd door wiskunde. Die beschrijft hoe de vreemde kwantumwereld werkt, maar omdat er nog wat losse eindjes zijn hebben andere kwantummechanici nieuwe regels bedacht. Een daarvan is de hypercomplexe kwantumtheorie. Die is nergens voor nodig, vonden Oostenrijkse kwantummechanici na een experiment met een interferometer.
Lees verder

‘Negatieve massa’ gemaakt

Vloeistof met negatieve massa

In de grafiek (a) het Bose/Einsteincondensaat met negatieve massa. In b) het condensaat in de tijd (ms) (afb: Phys.Rev. Letters)

Ik weet niet wat ik me daarbij moet voorstellen, maar het bericht gaat dat natuurkundigen van de universiteit van (de staat) Washington een vloeistof hebben gemaakt met een ‘negatieve massa’. Als je daar tegenaan duwt dan heeft die vloeistof niet de neiging in de duwrichting te bewegen, maar daar juist tegenin. Overigens zal je dat niet snel proberen, want de vloeistof is afgekoeld tot vlak boven het absolute nulpunt. Lees verder

Omzeilen kwantumonzekerheid levert ultraprecieze mri op

Uiterst nauwkeurig mri door omzeilen kwantumonzekerheid

De onderzoekers bij hun meetopstelling (afb: ICFO)

Als je van vastigheid houdt moet je de wetenschap mijden. Zekerheden zijn er net zo lang houdbaar tot ze onderuitgeschopt worden. Zo wordt de lichtsnelheid beschouwd als de bovengrens van de snelheid waar deeltjes zich mee kunnen voortbewegen, zouden er geen temperaturen onder 0 K mogelijk moeten zijn en kunnen snelheid (of eigenlijk impuls) van een deeltje en positie niet allebei tegelijkertijd precies worden bepaald. Dat laatste is de onzekerheidsrelatie van Heisenberg. Onderzoekers uit Catalonië ontwikkelden een techniek die de gevoeligheid van apparaten als mri-scanners en atoomklokken aanzienlijk zou kunnen verbeteren. Daarmee lijkt het alsof de onderzoekers de onzekerheidsrelatie van Heisenberg hebben kunnen omzeilen. Lijkt. Lees verder

Microsoft stort zich vol op de kwantumcomputer

Harry Shum 'bouwt' kwantumcomputer

Harry Shum kan nu nog lachen (afb: Microsoft)

De Amerikaanse onderneming gaat serieus aan het werk met het ontwikkelen van een werkende kwantumcomputer. De Delftse expert in kwantumcomputers Leo Kouwenhoven gaat aan de slag bij het bedrijf. “2017 wordt een belangrijk jaar voor de kwantumcomputer”, zegt hij in de Volkskrant. Kouwenhoven is, overigens, niet de enige de Microsofts droom moet waarmaken. Lees verder

China lanceert satelliet met kwantumcommunicatie

De lancering van de 'kwantumsatelliet Quess

De lancering van de ‘kwantumsatelliet Quess

China zou de eerste satelliet in de ruimte gebracht te hebben die gebruik maakt van kwantum-communicatie. De satelliet, die werd gelanceerd van een basis in de Gobi-woestijn, weegt 600 kg en zou de ‘hebbelijkheden’ van een communicatie-systeem op de proef moeten stellen dat gebruik maakt van kwantummechanica. Kwantummechanica zou communicatiesystemen onkraakbaar moeten maken, maar het is maar de vraag of dat uitgangspunt klopt (maar dit terzijde). Lees verder

De geboorte van een fotonelektron met lichttrekken

Elektron bindt licht en krijgt lichteigenschappen

Licht gevangen door een elektron op het oppervlak van een nanokorreltje van een topologische isolator verbeeld door een kunstenaar (afb: Voncenzo Gannini)

Ik weet niet wat ik er van moet denken: een elektron waaraan licht is verbonden. Ik kan me wel voorstellen dat daar leuke dingen mee te doen zijn, zoals het koppelen van optische en elektronische toepassingen, maar hoe zit dat nu? Hoe plak je een foton aan een elektron (en blijft daar nog zitten ook)?
Lees verder

Chaos is de klassieke verstrengeling

Chaos is de klassieke verstrengeling

Het kwantumresultaat (l) lijkt sterk op het resultaat van de klassieke dynamica

Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Californië in Santa Barbara en van Google hebben de scheiding tussen de klassieke en kwantumwereld wat diffuser gemaakt. Volgens hen is er een verband tussen het klassieke fenomeen chaos en en het rare kwantumverschijnsel verstrengeling. Op basis van die redenering zou het mogelijk moeten zijn om met (stuurbare) kwantumsystemen fundamentele aspecten van de natuur te onderzoeken die met de huidige computers onhaalbaar zijn. Lees verder

Supercomputers niet langer nodig, zeggen Russen

grafische processor voor het oplossen van complexe integraalvergelijkingen

Een simpele grafische Nvidia-processor verslaat supercomputers (afb: Nvidia)

Een groep Russische wetenschappers van de Lomonosov-universiteit in Moskou stelt dat supercomputers niet nodig zijn om ingewikkelde problemen op te lossen. Ze gebruikten een grafische processor van Nvidia en zouden daarmee in staat geweest zijn complexe problemen in de kwantummechanica vele malen sneller op te lossen dan mogelijk zou zijn geweest met de getallenkrakers. Lees verder

De kat van Schrödinger wil wat: kwantumbits

De kat van Schrödinger

De kat in zijn dodelijke kistje (afb: Wiki Commons)

Om het fenomeen superpositie uit te leggen verzon de Duitse natuurkundige Erwin Schrödinger het verhaal van de kat in een kist met radioactieve stof die bij verval van een atoom zorgt voor de vergiftiging van de kat. Zo lang de kist gesloten is kan de kat zowel dood als levend zijn. Pas bij waarneming (het openen van de kist) is er achter te komen of de kat dood of levend is, maar de superpositie (dood en levend) vervalt met die waarneming. Dupliceer die kist en zaag die combinatie doormidden en de kat is zowel dood als levend, lieten onderzoekers rond Chen Wang van de Yale-universiteit (VS) zien. Dat idee zou gebruikt kunnen worden voor stabielere kwantumbits, denken de onderzoekers. De al lang in het voorzicht gestelde kwantumcomputer zou met die wetenschap weer een stukje dichterbij verwerkelijking zijn gekomen. Lees verder