Kloondiscussie laait op

De Duitse stamcelexpert Oliver Brüstle
Het bericht dat in Amerika uitgaande van een huidcel via klonen embryonale stamcellen zijn geproduceerd heeft in Duitsland de discussie over de (on)wenselijkheid van klonen weer doen oplaaien, zo blijkt uit reacties op dat nieuws in Der Spiegel-online. Opvallend is dat de meeste reageerders op het artikel van Nina Weber positief staan tegenover het klonen. Even opvallend is het commentaar van Oliver Brüstle, in Webers artikel aangehaald als dé Duitse stamcelexpert, die het onwaarschijnlijk acht dat de door Mitalipov geproduceerde embryonale stamcellen ooit zullen worden ingezet voor therapeutisch gebruik. Daarvoor zou eerst een embryo moeten worden ontwikkeld, is zijn verhaal, en dan zijn we, wat de discussie betreft, weer terug bij AF. In Nederland lijkt nauwelijks iemand zich druk te maken over klonen.

Bron: Der Spiegel

‘Oud’ water gevonden

Bevat 'oud' water ook 'oud' leven?(foto Der Spiegel) In Canada is op een diepte van 2,4 kilometer een waterreservoir aangeboord, dat op ten minste 1,5 miljard jaar wordt geschat; althans, het daar gevonden water is tenminste zo’n lange tijd geïsoleerd geweest. Het omringende gesteente is zo’n 2,7 miljard jaar oud, dus het zou heel wel kunnen dat het gevonden water ‘ouder’ is. Als dat soort oude bronnen worden aangeboord, dan is er meteen hoop een glimp op te vangen van het evolutionaire verleden: wie weet huizen er in dat ‘oude’ water ook elders al lang uitgestorven levensvormen. Vooralsnog is daar nog geen kijk op. Wel is de chemische samenstelling vastgesteld, waarbij het opvalt daar er, relatief veel, waterstof en methaan en diverse isotopen van edelgassen als helium, neon en xenon in het water zijn aangetroffen. Overigens is in 2011 in Zuid-Afrika (Witwatersrand), hoogstwaarschijnlijk, zo’n 2 miljard jaar ‘oud’ water aangeboord. Ook toen was er de verwachting dat er niet, meer, bestaande levensvormen zouden worden gevonden, maar dat is niet gebeurd. Dat werd geweten aan de omstandigheden: die zouden niet geschikt zijn voor leven. De nieuw aangeboorde bron zou ‘levensvatbaarder’ zijn. Eerder in 2006 is ook in Zuid-Afrika ‘jonger’ water aangeboord. Dat bevatte micro-organismen, maar dat water was aanzienlijker ‘jonger’ dan de nu aangeboorde bron. Nog even afwachten, dus.

Bron: Der Spiegel-online (foto Der Spiegel)

Draag een rok: koude ballen goed voor sperma

De Nederlandse onderzoeker Erwin Kompanje van de Erasmus-universiteit heeft uitgevogeld dat het voor de kwaliteit van het sperma waarschijnlijk het beste is als de ballen van de man gekoeld worden. Keihard wetenschappelijk bewijs is er niet (ook bij de Schotse mannen loopt de kwaliteit van het sperma terug), maar het zou alleszins aannemelijk zijn.Spermaproductie gedijt bij koude ballen
Dat heeft er mee te maken dat de optimale temperatuur voor de productie van zaadcellen een paar graden lager ligt dan de lichaamstemperatuur. Al eerder, ergens in de jaren ’90, was duidelijk dat strak ondergoed voor manspersonen de kwaliteit niet ten goed komt. Het is voor mannen, die prijs stellen op goed zaad, daarom zaak de broek te verwisselen voor een rok of de Schotse kilt (de meeste kiltdragers dragen geen ondergoed). Het is dan ook niet verwonderlijk dat Kompanje zijn artikel heeft gepubliceerd in het Schotse vakblad Scottish Medical Journal.

Bron: Futura-Sciences

Nieuwe bacterie bleek afvalstof

Groot nieuws uit Antartica. Onderzoekers van het geneticalab van het Instituut voor Atoomfysica in Petersburg hadden onder dikke ijslagen een nieuwe bacteriesoort gevonden waarvan het DNA 86% anders was dan van de bekende bacteriesoorten.
Een canard, zoals bleek. Directeur Vladimir Korolev meldde dat het om vervuiling ging, hoogstwaarschijnlijk het gevolg van de eigen boring door de 4 km dikke ijslaag van het Vostokmeer. Dat boren gebeurt met warm water, juist om vervuiling te voorkomen, maar bij zo’n dikke ijslaag en de lage temperaturen op Antartica blijkt dat wel eens mis te gaan. Het boren heeft bijna 20 jaar geduurd. Dit jaar, misschien volgend jaar, hopen de Russen de zo’n 6, 700 m dieper liggende bodem van het grootste meer van Antartica te bereiken. Het is wachten is op nog bijzonderder ‘bacteriën’. Het is een raadsel hoe zo’n onderzoeker aan die 86% komt.