Hoe je het milieubeleid naar de kloten helpt

Van minster Cramer moeten we naast glas, groenafval en papier ook kunstof afval apart inzamelen. Dat zou goed zijn voor het milieu (zie o.m. de Volkskrant (betaald)). Dat is grote nonsens en Cramer, ooit hoogleraar geweest in Delft, zou beter moeten weten. Want wat moet je met die troep? Kunststoffen zijn perfecte duurzame materialen en wat doen we er mee: we gebruiken ze voor wegwerpartikelen. Perfide maatschappij. Vervolgens gaan we een ‘oplossing’ bedenken voor die afvalberg duurzaam wegwerpmateriaal: inzamelen.
Prachtig, maar dan? Echt geen idee. Kunststoffen soort bij soort verzameld kunnen nog iets bruikbaars opleveren, maar ook dan gaat de kwaliteit van de producten achteruit. Voor de herverwerking zijn warmtebehandelingen nodig en die verkorten de koolstofketens waaruit kunststoffen bestaan. Verkorting van koolstofketens betekent verslechtering van eigenschappen.
Als je de boel door elkaar gooit kan je er alleen nog maar laagwaardige producten als bermpaaltjes van maken. Hoeveel bermpaaltjes hebben we nodig? Of zou Cramer een wondermiddel hebben uitgevonden waarmee je van die rotzooi prachtig materiaal kunt maken? Laat maar horen…
Laat ik je uit de droom helpen: dat is ook niet zo. En het stompzinnige is dat je kunststoffen met die gescheiden inzameling onttrekt uit de afvalstroom die verbrand wordt en zo, zoals dat eufemistisch heet, energetisch wordt hergebruikt. De meeste kunststoffen, want aardolieproducten, branden prima. Haal je die uit de afvalstroom die naar de afvalverbranding gaan, dan zal er ‘kolen’ bij moeten.
Nee, linksom of rechtsom is dit weer een milieumaatregel die het milieu naar de kloten helpt net als de glasinzameling en de bonus op elektrische auto’s en die hooguit kan dienen om de verkwistende consument een beetje het gevoel te geven iets voor het milieu te doen. Jammer dat het milieu daar helemaal niet mee gediend is. Nadenken schijnt nog knap lastig te zijn, ook voor een gewezen wetenschapper.

Volkskrant verrekent zich led-ig

De Volkskrant had op 1 november weer eens een win/win-situatie op energiegebied. We leveren Mexico spaarlampen en hups we besparen 7 miljoen ton kooldioxide. Kijk, zo bestrijden we de klimaatcrisis (nog een wat anders dan de energie crisis. Even rekenen:
Als ik het artikel in het economiekatern van de Volkskrant goed gelezen heb, dan zouden 30 miljoen spaarlampen 7 miljoen ton CO2 vermijden of wel elke lamp vermijdt 7/30 ton= 233 kg. Dat lijkt wat aan de hoge kant.

Alles staat of valt natuurlijk met de wijze waarop die elektriciteit wordt opgewekt. In de Nederlandse omstandigheden veroorzaakt de produktie van 1 kilowattuur ongeveer 500 gr kooldioxide (http://www.neosave.nl/html/co2_uitstoot_per_kwh.html). Als een gloeilamp van 40 watt constant brandt, dan kost dat op 24*365*40*0,5=175 kg CO2. Een spaarlamp van 10 W dus een kwart: ± 46 kg. Besparing per lamp per jaar ongeveer 130 kg als die lamp de ganse dag brandt. Normaal gesproken is dat maar ongeveer eenderde van die tijd, waarschijnlijk minder. Een brandtijd van acht uur per dag brengt de besparing per lamp terug tot zo’n 43 kg vermeden kooldioxide per lamp, aanzienlijk minder dan in het artikel staat. Die zeven miljoen ton was ook wat aan de ruime kant als je weet dat Nederland per jaar zo’n 220 miljoen ton kooldioxide uitstoot (http://www.energieraad.nl/newsitem.asp?pageid=3473). En dan hebben we natuurlijk niet meegenomen wat dat gesleep met led-lampen en het maken van die dingen kost. Rekenen is nog niet zo eenvoudig.

Soepkar


In de Standaard stond vandaag een berichtje dat een stel sukkels in Engeland een racewagen hebben ontwikkeld die op chocola en groenten rijdt. Dan hebben die ‘onderzoekers’ nog het hart om zo’n onzinkar EcoF3 te noemen. Wat dat met duurzaamheid te maken heeft mag de koningin van Warwick weten (daar komen die idioten vandaan). Een nuttelozer auto, toch al een volstrekt nutteloos en buitengemeen milieuvijandig product, dan een race-auto is er niet.
De ‘ingenieurs’ die al dit moois hebben uitgevonden hoopten dat ze met de formule 1-variant van de EcoF3 nog eens echt zouden mogen meedoen aan formule 1-wedstrijden. Helaas (helaas, voor deze halvegaren) zal daarvoor het wedstrijdregelement moeten worden veranderd, omdat afwijkende brandstoffen bij F1-wedstrijden niet zijn toegestaan. Wat jammer nou toch (“Ik ruik spruitjes met chocola. Dat moeten de F1-wedstrijden zijn…”)