Een kwantumcomputer die werkt op/met één foton (?)

Eenfotonkwantumcomputer

De eenfotonkwantumcomputer ziet er verrassend simpel uit (afb: Weng & Chuu Tsinghua-uni/Physical Review Applied)

Twee onderzoekers in Taiwan zeggen een computer ontwikkeld te hebben die op slechts één foton (lichtdeeltje) is gebaseerd.  Het zou niet alleen de kleinste kwantumcomputer tot nu toe zijn, maar, anders dan veel andere (ideeën voor) kwantumcomputers, werken bij kamertemperatuur. Het kwantumding zou complexe wiskundige taken aan kunnen, zoals het ontbinden van een getal in priemgetallen. Dit zou mogelijk zijn doordat dat foton 32 dimensies heeft in de vorm van optische modi die gegevens kunnen verwerken en opslaan. Lees verder

Nieuwe optische schijf slaat info van duizenden dvd’s op

Peter Zhou van Huawei op MWC in Barcelona

Peter Zhou van Huawei op MWC in Barcelona (afb: Huawei)

Huawei komt hoogstwaarschijn-lijk volgend jaar met een elektro-magnetisch opslagmedium van in de orde van petabits, (peta=1015) die bovendien energiezuiniger zou zijn in het gebruik dan andere opslagmedia zoals de harde schijf. We praten dan over een opslagcapaciteit van duizenden dvd. Het lijkt er op dat het Chinese bedrijf zich daarbij baseert op Chinees onderzoek. Voor zover ik=as kan nagaan hebben we het hier over archiefopslag (eenmalig beschrijven) en niet over een concurrent van harde schijven, maar ik kan me vergissen.
Lees verder

Licht maakt chipmateriaal (niet) supergeleidend

Supergeleiding en licht

Links het effect niet erg ver boven het absolute nulpunt (0 K). Rechts het effect met schakelaars (wit) die met picopulsjes laserlicht worden bestraald. Daaronder het effect op de spanning (in verschillende schakelcombinaties) (afb: A. Cavalleri/Nature)

Het schijnt dat je met behulp van (laser)licht materialen supergeleidend kunt maken. Nu hebben onderzoekers van het Max Planckinstituut voor structuur en dynamica (MPSD) in Hamburg aangetoond dat dat ook werkt op een geïntegreerd circuit. Dat opent mogelijkheden om elektronica en optica te combineren en (dus?) voor nieuwe toepassingen. Ze toonden ook aan dat de reactie van K₃C₆₀ niet rechtevenredig is, maar afhangt van de toegepaste stroom. Lees verder

Goedkope en ‘groene’ kwantumstippen van synthetische eiwitten

Kwantumstippen

De CdS-kwantumstippen ‘gezien’ door een elektronenmikroskoop (Afb: Princetonuniversiteit)

Kwantumstippen zijn halfgeleider-kristallen in nanoafmetingen die optisch en elektronisch kunnen worden toegepast zoals lichtdiodes (leds) en zonnecellen. Het kost nogal wat energie om ze te maken en daarbij zijn ook giftige en dure oplosmiddelen nodig. Nu hebben onderzoeksters van de Princetonuniversiteit in de VS een proces ontwikkeld waarbij schoon water als oplosmiddel wordt gebruikt en waarbij synthetische eiwitten worden gebruikt om bij kamertemperatuur nanostippen te vervaardigen: ‘groen’ en goedkoop, stellen de onderzoeksters, maar die kwantumstippen bestaan uit cadmiumsulfide. Cadmium is nogal giftig. Lees verder

Lichtcomputer sneller en zuiniger dan elektronencollega. Zou het?

logische lichtpoorten

Zo werken logische lichtpoorten (groen) (afb: univ van Aalto/Yi Zhang et.al.)

Al jaren worden lichtcomputers als zuiniger en sneller aangekondigd dan de aloude elektronische tegenhanger, maar voorlopig zie je dat hooguit wat stukjes in het netwerk ‘verlicht’ worden. Nu weer een verhaal van het toch niet misselijke blad New Scientist over de grote voordelen van de lichtcomputer boven het elektronische rekentuig. Net zoals de kwantumcomputer lijkt de lichtcomputer een eeuwige belofte te blijven of is dit het begin van een mooie loopbaan?. Lees verder

Onderzoekers koppelen atoomdunne magneten en licht

Magneet/lichtkoppeling

Atoomdunne magneetjes vertonen een sterke wisselwerking met licht (afb: CCNY)

Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van New York hebben een nieuw magnetische quasideeltje (exiton-pariton oftewel een ongepaard exiton) gevormd door stapeling van ultradunne (’tweedimensionale’) magneetjes (Van der Waalsmagneetjes) te koppelen aan licht. Die ontwikkeling zou de basis kunnen leggen voor materialen die reageren op licht, stellen de onderzoekers (maar die waren er toch al lang?; as). Lees verder

Zijde blijkt vele zijden te hebben

Zijde is veelzijdig

Zijde is veelzijdig (afb: Guidetti et. al.)

Zijde is natuurlijk bekend als natuurlijke textielvezel, maar schijnt ook op vele andere terreinen te kunnen worden ingezet zoals in biomedische en optische toepassingen. Het materiaal is wat je noemt veelzijdig. Lees verder

Het ondoorzichtige doorzichtig maken (e.o.)

(On)doorzichtigheid

Met twee lichtbundels kunnen je ‘spelen’ me de (on)doorzichtigheid van voorwerpen (afb: UT)

Het lijkt een onmogelijke truc om het ondoorzichtige doorzichtig te maken, maar onderzoekers van de universiteit van Twente lijken daar toch in geslaagd te zijn. De truc heet ‘golffrontvorming’ (we hebben het dan over lichtgolven). Dat zou een manier zijn om licht te ‘programmeren’, een techniek die de onderzoekers al eerder hadden bedacht. Die techniek belooft iets voor het bekijken van ondoorzichtige, biologische en andere monsters onder een microscoop. Lees verder

Supergeleiders maken met behulp van DNA?

DNA-structuren als maal voor nanotechnologie

De achtvlakken van DNA, netjes in een geordend rooster, vormen een ‘mal’ voor driedimensionale nanostructuren die, onder meer, gebruikt kunnen worden voor kwantumcomputers of sensoren (afb: Brookhaven-lab)

DNA is ‘gewoon’ een chemische verbinding maar dan wel uitzonderlijk groot. Dat gigantische molecuul stelt wetenschappers nog steeds voor verrassingen. Van de andere kant gooien geleerden en techneuten ideeën op tafel om de mogelijkheden van DNA te gebruiken voor zaken die niet met het leven (in de zin van ‘bio’) te maken hebben zoals gegevensopslag. Nu stellen onderzoekers voor de handige eigenschap van DNA, zelfassemblage (het zichzelf in elkaar zetten), te gebruiken voor het fabrieken van, onder meer, supergeleiders. Die zouden dan weer te gebruiken zijn in kwantumcomputers, de rekentuigen die de huidige supercomputers zouden (kunnen) degraderen tot simpele telraampjes (maar of dat zo is is nog maar zeer de vraag). Ook de sensoriek en beeldtechniek van deze techniek kunnen profiteren. Lees verder

Zijde als optische ‘harde’ schrijf (?)

optische schijf van zijde

De optische schijf van zijde (afb: M. Liu)

Met behulp van infrarood-nanolithografie hebben Amerikaanse en Chinese onderzoekers een ‘harde’ schijf gemaakt van/op zijde. Op die optische schijf kan digitale  informatie worden opgeslagen met een dichtheid van 10 gigabyte per cm2. De zijden schijf zou geen last hebben van warmte, vocht gammastraling en sterke magnetische velden. Toch zal je waarschijnlijk nooit een zijden schijf in jouw computer stoppen. De informatiedichtheid en snelheid die daarmee te bereiken is is veel te klein in vergelijking met een normale optische schijf. De onderzoekers denken aan opslagsystemen die in het lichaam kunnen worden geïmplanteerd om meetgegevens op te slaan. Lees verder