Zelfassemblage noemen de persvoorlichter de truc die onderzoekers rond Martin Thuo van de universiteit van Noord-Carolina hebben bedacht om met behulp van een scheikundige truc vrij ingewikkelde elektronische met bijvoorbeeld diodes en transistoren te fabriceren. De onderzoekers willen daarmee ook driedimensionale chips maken. Lees verder
Categorie archieven: optica
Een kwantumcomputer die werkt op/met één foton (?)

De eenfotonkwantumcomputer ziet er verrassend simpel uit (afb: Weng & Chuu Tsinghua-uni/Physical Review Applied)
Nieuwe optische schijf slaat info van duizenden dvd’s op
Huawei komt hoogstwaarschijn-lijk volgend jaar met een elektro-magnetisch opslagmedium van in de orde van petabits, (peta=1015) die bovendien energiezuiniger zou zijn in het gebruik dan andere opslagmedia zoals de harde schijf. We praten dan over een opslagcapaciteit van duizenden dvd. Het lijkt er op dat het Chinese bedrijf zich daarbij baseert op Chinees onderzoek. Voor zover ik=as kan nagaan hebben we het hier over archiefopslag (eenmalig beschrijven) en niet over een concurrent van harde schijven, maar ik kan me vergissen.
Lees verder
Licht maakt chipmateriaal (niet) supergeleidend

Links het effect niet erg ver boven het absolute nulpunt (0 K). Rechts het effect met schakelaars (wit) die met picopulsjes laserlicht worden bestraald. Daaronder het effect op de spanning (in verschillende schakelcombinaties) (afb: A. Cavalleri/Nature)
Het schijnt dat je met behulp van (laser)licht materialen supergeleidend kunt maken. Nu hebben onderzoekers van het Max Planckinstituut voor structuur en dynamica (MPSD) in Hamburg aangetoond dat dat ook werkt op een geïntegreerd circuit. Dat opent mogelijkheden om elektronica en optica te combineren en (dus?) voor nieuwe toepassingen. Ze toonden ook aan dat de reactie van K₃C₆₀ niet rechtevenredig is, maar afhangt van de toegepaste stroom. Lees verder
Goedkope en ‘groene’ kwantumstippen van synthetische eiwitten
Kwantumstippen zijn halfgeleider-kristallen in nanoafmetingen die optisch en elektronisch kunnen worden toegepast zoals lichtdiodes (leds) en zonnecellen. Het kost nogal wat energie om ze te maken en daarbij zijn ook giftige en dure oplosmiddelen nodig. Nu hebben onderzoeksters van de Princetonuniversiteit in de VS een proces ontwikkeld waarbij schoon water als oplosmiddel wordt gebruikt en waarbij synthetische eiwitten worden gebruikt om bij kamertemperatuur nanostippen te vervaardigen: ‘groen’ en goedkoop, stellen de onderzoeksters, maar die kwantumstippen bestaan uit cadmiumsulfide. Cadmium is nogal giftig. Lees verder
Lichtcomputer sneller en zuiniger dan elektronencollega. Zou het?
Onderzoekers koppelen atoomdunne magneten en licht
Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van New York hebben een nieuw magnetische quasideeltje (exiton-pariton oftewel een ongepaard exiton) gevormd door stapeling van ultradunne (’tweedimensionale’) magneetjes (Van der Waalsmagneetjes) te koppelen aan licht. Die ontwikkeling zou de basis kunnen leggen voor materialen die reageren op licht, stellen de onderzoekers (maar die waren er toch al lang?; as). Lees verder
Zijde blijkt vele zijden te hebben

Zijde is veelzijdig (afb: Guidetti et. al.)
Zijde is natuurlijk bekend als natuurlijke textielvezel, maar schijnt ook op vele andere terreinen te kunnen worden ingezet zoals in biomedische en optische toepassingen. Het materiaal is wat je noemt veelzijdig. Lees verder
Het ondoorzichtige doorzichtig maken (e.o.)

Met twee lichtbundels kunnen je ‘spelen’ me de (on)doorzichtigheid van voorwerpen (afb: UT)
Het lijkt een onmogelijke truc om het ondoorzichtige doorzichtig te maken, maar onderzoekers van de universiteit van Twente lijken daar toch in geslaagd te zijn. De truc heet ‘golffrontvorming’ (we hebben het dan over lichtgolven). Dat zou een manier zijn om licht te ‘programmeren’, een techniek die de onderzoekers al eerder hadden bedacht. Die techniek belooft iets voor het bekijken van ondoorzichtige, biologische en andere monsters onder een microscoop. Lees verder
Supergeleiders maken met behulp van DNA?

De achtvlakken van DNA, netjes in een geordend rooster, vormen een ‘mal’ voor driedimensionale nanostructuren die, onder meer, gebruikt kunnen worden voor kwantumcomputers of sensoren (afb: Brookhaven-lab)