De lensjes aan een spinnendraad (afb: Chen-Yang Liu et. al. )
Spinnendraad is bekend om zijn fabuleuze sterkte, vooral de draden waaraan het web hangt. Onderzoekers in Taiwan hebben dat materiaal nu gebruikt om er minuscule lensjes mee te maken van enkele micrometers doorsnee, de grootte van een bloedcel. Het idee is daarmee opnames te maken in biologische weefsels. Lees verder
De sensor zou kunnen worden gebruikt om virusdeeltjes in drukke omgevingen zoals stations te kunnen detecteren
Jing Wang en zijn medeonderzoekers bij Empa en en de technische hogeschool in Zürich (ETHZ) houden zich meestal bezig met de ontwikkeling van sensoren die luchtvervuiling meten. Ze waren al aan de gang om sensoren te ontwikkelen die bacteriën en virussen kunnen meten die in de lucht zweven, maar sedert januari hebben ze hun kaarten gezet op een coronasensor. De sensor komt niet in de plaats van labtests, maar zou gebruikt kunnen worden op plaatsen waar, normaal gesproken, veel mensen komen zoals stations of misschien wel stadions. Voor de sensor op de markt komt moet er nog wel wat aan gesleuteld worden. Lees verder
De opbouw van het nieuwe pinMOS-geheugenelemnt (afb: TU Dresden)
Aan de basis van de nieuwe opslagtechnologie van onderzoekers van de TU Dresden liggen een organische lichtdiode (oled) en een isolator, gebaseerd op een oud idee. Dat geheugenelement kan niet alleen ‘bediend’ worden door zowel elektra als licht, maar kan ik in porties worden toegevoegd. Dat betekent dat een element verschillende opslagtoestanden heeft. Klinkt ideaal. Lees verder
De lichtchip bedoeld als ki-versneller (afb: MIT)
Het MIT in Cambridge (VS) heeft een chip ontwikkeld die niet met elektronen werkt maar met licht. Die lichtchip zou aanzienlijk minder energiehongerig zijn dat de huidige elektronische en zou kunnen worden gebruikt om gegevens te verwerken via een groot neuraal netwerk en zou daarmee miljoenen malen efficiënter zijn dan de huidige elektronische tegenhangers, aldus de MIT-onderzoekers
Zo zou je je het proces ongeveer moeten voorstellen (afb: EPFL)
Optische schakelingen, ik heb het dan maar even voor het gemak over lichtcomputers waarbij niet de elektronen maar lichtdeeltjes (fotonen) de informatiedragers zijn, zouden de wereld van de rekentuigen drastisch veranderen. Lichtdeeltjes bewegen veel sneller dan elektronen en zo’n lichtcomputer, is de verwachting kost heel wat minder energie dan de elektronische. Dat was het goede (?) nieuws. Licht is echter ook veel minder makkelijk in de hand te houden dan elektronen en daar beginnen de problemen. Het schijnt inmiddels wel gelukt te zijn geïntegreerde schakelingen (oftewel ic’s) voor licht te maken, maar dat gaat moeizaam. Onderzoekers van de polytechnische hogeschool in Lausanne (Zwi) zouden een goedkope en simpele methode hebben gevonden om die kostbare licht-ic’s en onder meer ook sensoren te fabriceren. Lees verder
De basis voor een (kwantum)lichtcomputer? (afb: Harvarduniversiteit)
De mogelijkheid te spelen met elektronen heeft ons het rekentuig gebracht, maar elektronen hebben zo hun beperkingen. Licht zou een sneller alternatief zijn en in op vele plaatsen in een communicatie-systeem wordt al volop met licht gewerkt, maar spelen met licht is niet zo simpel als spelen met elektronen. Nu schijnen onderzoekers van Harvard toch een manier te hebben gevonden om dat voor elkaar te krijgen. Ze hebben componenten ontwikkeld om licht op te slaan en om de frekwentie van het licht in geïntegreerde schakelingen te manipuleren. Deze ontwikkeling lijkt (mij;as) een ferme stap in de richting van een lichtcomputer. Lees verder
Arthur Ashkin
Gérard Mourou
De Nobelprijs voor de natuurkunde gaat dit jaar naar drie natuurkundigen die zich hebben beziggehouden met lasers. De Amerikaan Arthur Ashkin krijgt de helft van het prijzengeld (€ 870 000). De Canadese Donna Strickland en de Fransman Gérard Mourou delen de resterende helft. Lees verder
Tien ‘invoerneuronen’ waren elk verbonden met tien ‘uitvoerneuronen’ het geen een vierkant van honderd ‘beeldpunten oplevert (afb: NIST)
Onderzoekers van het Amerikaanse norminstituut NIST hebben laten zien dat het mogelijk is met licht een neuraal netwerk te laten functioneren. Snel als het licht (dus). Om nou te zeggen dat het (voor deze leek; as) spectaculair is… Neuh, niet echt. Lees verder
c-d) Beide doelwitten zijn onzichtbaar voor de CASS-microscoop. e-f) Beelden van ongerichte lichtgolven. g-h) Beelden met de nieuwe techniek (afb: IBS)
Met behulp van selectief geleide lichtgolven schijnen onderzoekers voortaan met gewoon licht in levend materiaal te kunnen kijken zonder dat er hoeft te worden gewerkt met fluorescente moleculen, ingebrachte elektroden of wat dan ook. Dat maakt het volgen van allerlei processen in levende wezens, in eerste instantie hebben we het dan over proefdieren, een stuk handzamer (en realistischer). Alhoewel 2 in plaats van 1 mm diepte is nou ook weer geen ‘vetpot’. Lees verder
Links de normale lichtvoortplanting vanuit een puntbron, rechts de concave (afb: nanoGUNE)
Licht dat uit een puntbron komt verspreidt zich normaal in alle richtingen, concentrisch, net als de watergolven die ontstaan als er een steen in de vijver is gegooid. Onderzoekers uit Spaans Baskenland hebben nu speciale oppervlakken gemaakt, zogeheten hyperbole metastructuren of oppervlakken, die het licht ‘op zijn kop’ zetten, waarbij de lichtgolven zich vanuit een puntbron nog maar in bepaalde richtingen voortplanten. Ze maakten die golffronten met een relatief nieuwe microscooptechniek zelfs zichtbaar. De onderzoekers denken dat dit resultaat de basis legt voor het verkleinen van optische componenten voor sensoren en signaaloverdracht (de lichtcomputer?).. Lees verder