Van zijn voetstuk gevallen?
Miljoenen worden er betaald voor de prachtige klank die de violen van de oude meesters zouden voortbrengen, maar het blijkt allemaal flauwekul te zijn. Beroepsviolisten waren niet in staat zes oude ‘meester’violen in een blinde test te onderscheiden van zes nieuw gebouwde violen. Lees verder
Een nog rustige Jorge Jesus, trainer van Benfica
Gister zag ik de wedstrijd AZ tegen Benfica. Langs de kant stond een uiterst driftig gebarende trainer (nee niet Dick Advocaat). Jorge Jesus, dat is ‘m, gedraagt zich zo onbeheerst, omdat hij zich te veel de oren laat hangen naar de mening van anderen. Dat beweren tenminste onderzoekers van de universiteiten van Leeds en Northumberia. Trainers met veel gevoel voor eigenwaarde, die niet zo geïnteresseerd zijn in de meningen van al die experts, zouden aanzienlijk beter in staat zijn hun kippendriftjes binnen de perken te houden dan trainers die hechten aan het oordeel van anderen. Ik heb zo mijn twijfels. Hoe zit dat dan, bijvoorbeeld, met Louis van Gaal? Lees verder
Welke van de twee gezichten drukt echte pijn uit? B zou het goede antwoord zijn. Ik kwam op geen van beide.
Een computer doorziet beter dan mensen of een gelaatsuitdrukking van pijn echt of geacteerd is, hebben onderzoekers van de universiteit van Californië en van Toronto aangetoond. “De computer detecteerde bepaalde dynamische gezichtsuitdrukkingen die mensen missen”, zegt onderzoekster Marian Bartlett. “Mensen kunnen niet goed onderscheid maken of uitingen van pijn echt zijn of niet.” Mensen, ook nadat ze extra instructies hebben gehad, kwamen niet hoger dan een score van 55%, terwijl de computer op 85% uit kwam. Lees verder
Niet alleen pubers zijn gebiologeerd door de slimtel
Ouders die voort-durend in de weer zijn met hun slimtel gaan negatie-ver met hun kinderen om dan ouders die dat niet doen. Dat hebben onderzoekers rond Jenny Radesky van het medisch centrum in Boston uitgezocht. Lees verder
In hiërarchische organisaties werken mannen onderling beter samen dan vrouwen (hier voetbalsters van PSV/FCE)
In hiërarchische structuren werken mannen, door de ‘rangen’ heen, beter met elkaar samen dan vrouwen. Mannen worden geacht de strijd aan te gaan en vrouwen koesteren de relaties, zo is de vrij breed aangehangen opvatting. Onderzoek van de universiteit van Montréal en de Harvard-universiteit lijkt er op te wijzen dat dat een fabeltje is. Lees verder
Een oligodendrocyt, een gliacel die voor de isolatie (myeline) van de uitlopers van hersencellen zorgt.
Bepaalde handelingen en gedragingen bergen risico’s in zich en ondanks dat we ons daarvan bewust zijn kiezen we toch voor de riskantste voortzetting. Of we tot de durfallen of de voorzichtige types behoren lijkt op basis van de activiteit van een deel van de hersens voorspelbaar, zo hebben onderzoekers van universiteit van Texas aannemelijk gemaakt. De onderzoekers konden in 72% van de gevallen juist voorspellen of de persoon in kwestie tot de durfallen of de voorzichtigen behoorde. Lees verder
Jevgeni Morozov
We worden steeds dikker en steeds dwingender ingepakt door de technologie en we laten ons ook, lijkt het wel, met graagte inpakken. Daar maken gewiekste bedrijven als Google en Amazon misbruik van, als is dat misbruik ook van alle tijden. Heel duidelijk is dat natuurlijk te zien aan het ‘belgedrag’ van slimteleigenaars. Op de gekste momenten en plaatsen vinden ze het noodzakelijk het dinkske te beloeren en te betasten, maar het gaat nog wel erger worden, laat het Franse dagblad Le Monde de Wit-Rus Evgeni Morozov zeggen. Het stopt natuurlijk niet bij de ‘slimme’ telefoon. De ijskast moet zo nodig ‘slim’ worden, de meter, de auto en het huis. Als een steeds klemmender keurslijf krijgt de techniek steeds meer greep op ons en vooral de bedrijven die achter die techniek ‘schuil’ gaan.
Lees verder
Een mens is niet geschikt om langdurig in te ruimte te vertoeven. Hij/zij bestaat voor een groot deel uit water en als de zwaartekracht wegvalt, dan stijgt het naar zijn/haar hoofd. Je kop zwelt op, de druk op je borst neemt toe en weefsel in je benen sterft af. Ook je bot houdt het voor gezien, want niet langer nodig: zo’n 1 tot 2% per maand. Daar is met oefeningen wel wat aan te doen. Ook zou je door het ruimteschip te laten draaien een kunstmatige zwaartekracht kunnen creëren, maar dat geeft weer andere problemen. In 2009 ontdekte ruimtevaarder Michael Barratt, arts van opleiding, dat hij in de ruimte verziend werd. Een verblijf in de ruimte had, zo bleek, ook effect op de vorm van de oogbol. Dan hebben we het nog niet eens over de straling gehad, waaraan ruimtevaarders bloot staan tijdens hun reis of over de psychische problemen die een maandenlange of zelfs jarenlange reis met zich mee zouden brengen. Vier van de zes kosmonauten die, bij wijze van oefening, 17 maanden in een nepruimtevaartuig werden opgesloten ontwikkelden stoornissen. In het algemeen werden de zes gaandeweg de ‘reis’ steeds luier en zonder twijfel zal ook de onderlinge wrijving gegroeid zijn, met alles wat daarbij komt kijken.
Toch heeft dat vooruitzicht als ook het feit dat geen terugkeer meer mogelijk is, duizenden mensen er niet van weerhouden zich voor de eerste Marsreis met Mars One op te geven. Is de mens een groter soort lemming of is door die ondernemingszin de mensheid gekomen waar die nu is (wat overiegsn ook niet onverdeeld positief is)?
Bron: New York Times
Plaats een spiegel tussen nephand en eigen hand en de nephand wordt als eigen beschouwd.
Iedereen kent wel de grap van de nephand die mensen als eigen hand gaan zien en die proberen terug te trekken als die met een hamer bedreigd wordt. Waarheid en werkelijkheid staan hoog in ons vaandel, maar de wereld, onze wereld, wordt geregeerd door illusie. De rubber nephand is daarvan een voorbeeldje, placebo’s een ander, maar wat te denken van het idee dat je je linkerarm krabt als je rechts jeuk hebt? Onzin? Nee hoor, het werkt, althans deels , constateerde Christoph Helmchen van de universieit van Lübeck (D), zelfs als je op de verkeerde plaats krabt. Lees verder