Sporen op Mars
Volgens een recent onderzoek gaan de toekomstige Mars-gangers geen prettige toekomst tegemoet. Ze zouden er verhongeren. Studenten van het MIT in Cambridge (VS) analyseerden de plannen van de reisorganisatie Mars One en kwamen tot de conclusie dat die zullen falen. Het wringt bij de plannen voor de productie en de opslag. Er zouden niet genoeg calorieën kunnen worden geproduceerd. Lees verder
De lancering van de twee Galileo-satellieten met de Sojoez-draagraket
Een onafhankelijke commissie die moest onderzoeken hoe twee Galileo-satellieten in een verkeerde baan terecht konden komen, is tot de conclusie gekomen dat de oorzaak ligt in bevroren leidingen. Een buis van de Sojoez-draagraket die brandstofsproeiers voorziet van hydrazine, was in contact gekomen met een leiding voor vloeibaar helium. Een ontwerpfout, zo heet het. Wel vreemd voor een zo vaak gebruikte draagraket. Lees verder
De drie satellieten in het Europese Swarm-systeem (afb: ESA)
Uit recente metingen van het Europese satellietsysteem Swarm blijkt dat het aardmagneetveld, dat de aarde beschermt tegen geladen deeltjes uit de ruimte, snel aan kracht inboet. Elke tien jaar daalt de sterkte met 5%, tien keer sneller dan tot nu toe aangenomen. Dat geeft voeding aan het idee dat we niet ver verwijderd zijn van de ompoling van het magneetveld die volgens een recent artikel zich binnen een mensenleven kan voltrekken. Lees verder
De Indiase Marssatelliet Mangalyaan in aanbouw
Alle ruimtevaartnaties deden er verschillende keren over en nog steeds mislukken Mars-missies, maar India schoot zijn goedkope Mangalyaan in een keer in de goede baan rond de rode planeet voor een, naar ruimtemaatstaven, habbekrats: iets meer dan € 50 miljoen. De Amerikaanse satelliet Maven, ook net aangekomen bij Mars, kostte tenminste het tienvoudige. Lees verder
Het ‘scheiden’ van Galileo Sat-5 en Sat-6 (afb: ESA)
Europa heeft wat tegenslag. Het wil een eigen navigatiesysteem op poten zetten, Galileo, maar de twee onlangs gelanceerde Galileo-satellieten zijn in een verkeerde baan beland en het schijnt lastig te zijn die dure dingen in de juiste baan te manoeuvreren. De Europese commissie eist een onderzoek naar het mislukken van de lancering. Op 3 september verklaart de ESA dat de twee satellieten niet helemaal voor niks de ruimte ingeschoten zijn. Weliswaar zijn ze niet van nut voor het Europese navigatiesysteem, maar de satellieten kunnen wel gebruikt worden voor testdoeleinden (dat lijken me dure testmanen).
Lees verder
Dit schijnt het landschap te zijn dat duizenden aspirant-Marsreizigers zo aantrekt (of is dat de reis van maanden naar die kale rode planeet Mars, waar je louter stof kunt eten?). (foto Nasa).
Had je je er net zo op verheugd, op die mooie enkele reis Mars, en nou gooien de mollahs en andere geestelijken in de Verenigde Arabische emiraten (VAE) roet in het eten: het mag niet. Volgens het blad Khaleej Times is de reden van het verbod dat die reis gelijk staat met zelfmoord en volgens de koran zou je je leven niet mogen riskeren om ondeugdzame redenen.Enkele reis Mars is ondeugdzaam. Ik ben het niet vaak met de mollahs eens….
Bron: Le Monde
Een mens is niet geschikt om langdurig in te ruimte te vertoeven. Hij/zij bestaat voor een groot deel uit water en als de zwaartekracht wegvalt, dan stijgt het naar zijn/haar hoofd. Je kop zwelt op, de druk op je borst neemt toe en weefsel in je benen sterft af. Ook je bot houdt het voor gezien, want niet langer nodig: zo’n 1 tot 2% per maand. Daar is met oefeningen wel wat aan te doen. Ook zou je door het ruimteschip te laten draaien een kunstmatige zwaartekracht kunnen creëren, maar dat geeft weer andere problemen. In 2009 ontdekte ruimtevaarder Michael Barratt, arts van opleiding, dat hij in de ruimte verziend werd. Een verblijf in de ruimte had, zo bleek, ook effect op de vorm van de oogbol. Dan hebben we het nog niet eens over de straling gehad, waaraan ruimtevaarders bloot staan tijdens hun reis of over de psychische problemen die een maandenlange of zelfs jarenlange reis met zich mee zouden brengen. Vier van de zes kosmonauten die, bij wijze van oefening, 17 maanden in een nepruimtevaartuig werden opgesloten ontwikkelden stoornissen. In het algemeen werden de zes gaandeweg de ‘reis’ steeds luier en zonder twijfel zal ook de onderlinge wrijving gegroeid zijn, met alles wat daarbij komt kijken.
Toch heeft dat vooruitzicht als ook het feit dat geen terugkeer meer mogelijk is, duizenden mensen er niet van weerhouden zich voor de eerste Marsreis met Mars One op te geven. Is de mens een groter soort lemming of is door die ondernemingszin de mensheid gekomen waar die nu is (wat overiegsn ook niet onverdeeld positief is)?
Bron: New York Times
De voorbereidingen van de eerste enkele reis vorderen gestaag. Onlangs heeft de Nederlandse organisatie Mars One uit 200 000 aanmeldingen uit 140 landen 1058 aspirant-Maarsreizigers gekozen. Uiteindelijk zullen, zo ligt in de bedoeling, 24 van hen in 2025 Mars moeten betreden. Lees verder
De Artemis van de uni van Bremen (videobeeld Der Spiegel)
De eerste wedstrijd in Duitsland tussen ‘ruimterobots’ , SpaceBot Cup 2013, is een beetje een afgang geworden, zo meldt het Duitse blad Der Spiegel. Er ging van alles fout en geen van de deelnemende robots kon al zijn opdrachten volbrengen. Er is dan ook geen winnaar aangewezen op de door het Duitse Lucht- en Ruimtevaartcentrum (DLR) georganiseerde wedkamp en ondersteund door het ministerie van onderzoek. Bij de makers heerste aanvankelijk radeloosheid, aldus Der Spiegel, maar na enige bedenktijd stelden allen dat ze “veel geleerd hadden”. Lees verder