Weer een nieuwe vorm van koolstof ontdekt (?)

Golfgrafeen

Golfgrafeen of adamantia lijkt een nieuwe verschijningsvorm van koolstof (afb: Joël Thierrin)

Koolstof blijft verbazen. We kennen dat element in de vorm van het hardste materiaal dat er bestaat (diamant) maar ook in de ultrazachte, ‘glijdende’ vorm (grafiet). Later kwamen daar de buckyballen (fullerenen) en grafeen bij. Nu schijnt er bij toeval een nieuwe verschijningsvorm van koolstof te zijn ontdekt dat harder is dan roestvast staal, bijna even geleidend en spiegelt als een gepolijste aluminium spiegel. Daarnaast is het nieuwe ‘grafeen’ nog (ferro)magnetisch ook tot 125°C. Onderzoekers denken aan lichtgewichtdeklagen, medische en elektronische producten of zelfs zonnecellen. Lees verder

Valt er energie te peuren uit infraroodstraling?

Infraroodsensoren

Infraroodsensoren

Er worden allerlei ideeën bedacht om ergens energie uit te peuren, waarom zou dat niet lukken met zonnecellen die infraroodstraling (= warmtestraling) omzetten in elektrische energie? Dat is tenminste het idee van onderzoekers van de Standforduniversiteit rond Shanhui Fan. Lees verder

Ic’s maken voor lichtcomputer stuk simpeler geworden

Ontnatting gebruikt voor het maken van licht-ic's

Zo zou je je het proces ongeveer moeten voorstellen (afb: EPFL)

Optische schakelingen, ik heb het dan maar even voor het gemak over lichtcomputers waarbij niet de elektronen maar lichtdeeltjes (fotonen) de informatiedragers zijn,  zouden de wereld van de rekentuigen drastisch veranderen. Lichtdeeltjes bewegen veel sneller dan elektronen en zo’n lichtcomputer, is de verwachting kost heel wat minder energie dan de elektronische. Dat was het goede (?) nieuws. Licht is echter ook veel minder makkelijk in de hand te houden dan elektronen en daar beginnen de problemen. Het schijnt inmiddels wel gelukt te zijn geïntegreerde schakelingen (oftewel ic’s) voor licht te maken, maar dat  gaat moeizaam. Onderzoekers van de polytechnische hogeschool in Lausanne (Zwi) zouden een goedkope en simpele methode hebben gevonden om die kostbare licht-ic’s en onder meer ook sensoren te fabriceren. Lees verder

Trillende kiezelstaafjes als onderdeel van een computer(?)

Reservoircomputer meet en rekent

Het trillende siliciumstaafje (rood) is het hart van de reservoircomputer. De aandrijving geel en rood en blauw zijn de meetonderdelen (afb: Guillaume Dion)

Onderzoekers in Canada hebben een computerachtig systeem ontwikkeld waarbij de niet-lineaire dynamica van trillende kiezelstaafjes onderdeel uit maakt. Dit huwelijk van elektronica en mechanica (MEMS gedoopt), door de bedenkers reservoirrekenen genoemd, maakt het mogelijk om neurale netwerken te bouwen die kunnen omgaan met ki-toepassingen zoals patroon- en woordherkenning. Die reservoircomputers zouden veel minder energie nodig hebben dan de traditionele elektronische rekentuigen. Lees verder

Gedrukte robothuid ook bruikbaar voor mensen


Technisch onderzoekers van de universiteit van Minnesota hebben met, wat ze zelf noemen, een revolutionair proces een rekbare elektronische robothuid gedrukt die robots tastzin zou kunnen bezorgen, maar waarmee ook elektronische componenten op de menselijke huid kunnen worden gedrukt. De symbiose tussen mens en elektronica komt weer een stap dichterbij, hoewel de onderzoekers het nog niet op een echte mens hebben uitgeprobeerd. Lees verder

Nanoneus ruikt ziektes

Een nanoneus voor ziektes

De 13 nanosensoren op een veldeffecttransistor zouden met 80% zekerheid zeventien ziektes kunnen detecteren (afb: ACS Nano)

De adem van zieke mensen verraadt vaak hun ziekte. Vroeger schenen artsen wel eens aan de adem van hun patiënten te snuffelen om te ruiken welke ziekte ze hadden. In een niet al te grijze verleden werden wel proeven met honden gedaan, maar honden praten wat moeilijk. Nu schijnt er een nanoneus te zijn ontwikkeld, die bedoeld is om als diagnostisch instrument te worden gebruikt. Ze maken een ‘ademafdruk’ die vergeleken wordt met ademafdrukken van bepaalde ziektes. Met 13 nanosensoren lukt dat bij 17 ziektes, met een scoringspercentage van 80%. Lees verder

Massaspectrometer om mee te nemen

Miniaturisering van massaspectrometer door gecodeerde apertuur

Gecodeerde apertuur verbetert de prestaties van een massaspectrometer en maakt het mogelijk ze handzamer te maken voor mobiel gebruik (af: Jeff Glass)

Massaspectrometers zijn handzame apparaten om achter de moleculaire samenstelling van mengsels te komen. Ze schiften simpelweg op molecuulmassa. Die dingen zouden handig zijn bij, bijvoorbeeld, het vinden van aardgaslekken of het ontdekken van springstoffen, maar het probleem was altijd het apparaat in handzaam formaat te maken. Op basis van een artikel uit 1970 zijn onderzoekers van de Amerikaanse Duke-universiteit er in geslaagd met behulp van informatica de massaspectrometer te verkleinen, zonder dat de ten koste gaat van zijn prestaties.
Lees verder

Bommensnuivers houden bommenleggers niet tegen

Werving voor G-Scan uit Israël

Werving voor de G-Scan uit Israël

Al jaren wordt er druk gewerkt aan ‘bommensnuivers’, maar het lijkt nog steeds zo te zijn dat wandelende bommen en bommenmakers zonder al te veel problemen hun lugubere werk kunnen doen. Het Britse blad New Scientist vraagt zich af of die ‘bommensnuivers’ en ander meettuig eens zo de man/vrouw met een bomvest er uit kunnen pikken. Dat lijkt bijzonder onwaarschijnlijk, al was het alleen maar doordat veel detectiesystemen afhankelijk zijn van vluchtige bestanddelen in de atmosfeer die die springstof verraden. Lees verder

Spinnendraad als chemische sensor

Chemische sensor van spinnendraad

De spinnendraaddetector in simpele vorm


Spinnendraad heeft mensen al heel lang geïntrigeerd. Het is sterk en licht en heeft ook nog eens bijzondere optische eigenschappen, waardoor het kan fungeren als (bio)chemische sensor. Aan de polytechnische school in Lausanne (Zwi) achten ze de spinnendraadsensor kansrijk. Spinnendraad wordt inmiddels niet alleen door spinnen meer geproduceerd, maar spinnen doen het nog steeds veel beter en goedkoper.
Lees verder