Ik weet niet of het wat is, maar het Duitse technologische instituut KIT produceert meestal geen rommel. Dat instituut heeft een nieuw materiaal geconstrueerd, bestaand uit metallorgaanverbindingen, voor zonnecellen. Het materiaal is buigzaam. Volgens Christof Wöll van het instituut voor functionele grensvlakken van het KIT is er een deur geopend naar een nieuwe wereld. “Dit is het begin en we zijn nog lang niet aan het einde.” Over het rendement van de cellen hebben de onderzoekers het niet in de openbare stukken. Wel over een opmerkelijk rendement. Bluf?
Lees verder
Categorie archieven: zonne-energie
IEA: 60% groene stroom in 2030 mogelijk
Volgens het Internationale energieagentschap (IEA) is het mogelijk dat over 15 jaar 60% van de stroom groen is. De uitstoot van broeikasgassen zou op zijn laatst binnen vijf jaar op zijn maximum (moeten) zijn. Lees verder
Zonne-energie vangen met moleculen
Het idee is natuurlijk geweldig: zonne-energie vangen moleculen. Die energie kan je dan weer ’terugkrijgen’ door die moleculen (weer) van vorm te laten veranderen. Briljant. Mogens Brøndsted Nielsen van de universiteit van Kopenhagen had wel wat kandidaten, maar het probleem was dat moleculen hun energie maar kort vasthouden. Student Anders Bo Korv heeft nou een verbinding gemaakt, voor fijnproever: een variant op dihydroazuleen-vinylpentafulveen (DHA-VPF), die de energie wel honderd jaar kan opslaan. Klein minpuntje is dat die verbinding zijn energie niet zo makkelijk weer afgeeft.
Kunstmatige fotosynthese om de wereld te redden
De industrie is wereldwijd goed voor de helft van alle energie die er jaarlijks verbruikt wordt en dus hoogstwaar-schijnlijk ook wat er aan kooldioxide de atmosfeer in wordt gestuurd. Planten en sommige bacteriën zoals blauwalgen hebben een methode om zonlicht direct om te zetten in bruikbare energie: de fotosynthese. Er is geprobeerd die na te maken, maar ik ken weinig of eigenlijk geen succesvoorbeelden. Nu beweren onderzoekers in Amerika een kunstmatige fotosynthese met een bacteriële connectie te hebben ontwikkeld, waarmee de verslaving van de industrie aan fossiele brandstoffen sterk zou kunnen worden verminderd. Met deze techniek zou zonlicht, net als bij planten, kunnen worden gebruikt om kooldioxide en water om te zetten in zaken die wij mensen nuttig vinden. Lees verder
Kooldioxide als, ondergrondse, energiebron
Van de nood een deugd maken, daar lijkt het op bij het idee vanTom Buscheck en collega’s van het Lawrence Livermore-lab in Californië om kooldioxide te gebruiken als, ondergrondse, energiebron. Buscheck ontvouwde zijn idee voor een gehoor van geologen in Wenen. Gebruik overtollige energie om kooldioxide af te vangen en op te bergen, waar het die overtollige energie bewaart in de vorm van (over)druk en warmte.
Lees verder
Frankrijk: 100% duurzaam kan en is niet duurder dan kernenergie
Frankrijk haalt een groot deel van zijn stroom uit kernenergie. Op dat terrein zijn de Fransen waarschijnlijk wereldkampioen. Dan lijkt het toch, dacht ik, vloeken in de kern als een Franse overheids-organisatie, Ademe, een rapport naar buiten brengt dat in 2050 alle elektriciteit in Frankrijk van hernieuwbare bronnen afkomstig kan zijn, terwijl dat niet duurder zou hoeven zijn dan met kernenergie. Lees verder
Bacterie en kunstblad zetten zonlicht om in brandstof
Het lijkt een leuk idee, maar of het erg praktisch wordt waag ik te betwijfelen. Aan de Havard-universiteit (VS) hebben onderzoekers een systeempje in elkaar geknutseld, waarmee ze, aangedreven door zonlicht, met behulp van een bacterie en een kunstmatig blad 2-propanol (iso-propanol) maken. In feite wordt in deze opzet het door het kunstblad gegenereerde waterstof omgezet in een handzamere brandstof. Leuk, zei ik al, maar bacteriën zijn in dit soort systemen meestal lastposten en het rendement is nog erg laag (rond 1%). Lees verder
Silicium krijgt concurrentie in zonnepanelen
Of het wat wordt is nog maar de vraag, maar het lijkt er op dat silicium als basismateriaal voor zonnecellen ernstige concurrentie krijgt. Van plasmonen. Plasmonen? Een plasmon is te beschouwen als een trilling van een vrij elektron in een metaal. Onder invloed van licht kunnen die effecten ook optreden, waardoor met licht spanningsverschillen in plasmonische materialen kunnen worden verwezenlijkt. Een concurrent voor de silicium-zonnecel, lijkt het, maar de onderzoekers denken meer aan een aanvulling op.
Lees verder
“Koolstofarme energietoekomst is schoon en haalbaar”
Een koolstofarme energietoekomst is niet alleen haalbaar in materieel opzicht, maar zal ook aanzienlijk schoner zijn dan het energieheden. Dat stellen onderzoekers van de Noorse universiteit voor techniek en wetenschap (NTNU). Volgens NTNU-onderzoeker Edgar Hertwich is dit de eerste studie waarbij de mogelijkheden van diverse technieken op wereldschaal zijn geëvalueerd tot 2050, waarbij het effect op het milieu, materiaalgebruik en de opwekking zijn meegenomen.
Lees verder
‘Zonnebloem’ oogst zonne-energie
Het lijkt wel of we jaren aan het knoeien zijn geweest met van die ‘ouderwetse’ zonnecellen en dat nu pas het ware licht doorbreekt. Net heb ik gemeld dat het MIT de ‘ideale zonnecel’ heeft ontwikkeld of daar komt de Zonnebloem van het Zwitserse bedrijf Airlight Energy langs. Die levert niet alleen elektriciteit, maar ook warmte, waarbij het zonlicht via concentratoren met een factor 2000 wordt versterkt. De technologie is gebaseerd op het watergekoelde zonnepaneel, dat ontworpen is door Bruno Michel en medewerkers bij IBM. Voorlopig is de capaciteit (elektrisch 12 kW en qua warmte 20 kW) van de Zonnebloem nog niet erg indrukwekkend. Lees verder