PAF zet hij afweersysteem bij kanker voor schut

Kankercel omringd door afweercellen

Kankercel omringd door afweercellen. Sommige afweercellen worden van vriend vijand als ze de tumor binnendringen (afb: Minsoo Kim et al./Wilmot-kankercentrum)

Kanker is wel beschreven als ‘een wond die nooit geneest’, wat inhoudt dat het afweersysteem niet in staat zou zijn tumorcellen uit te roeien. Minsoo Kim van het Wilmot-kankerinstituut en collega’s ontdekten dat het eiwit PAF (bloed-plaatjesactiverende factor oftewel 1-O-alkyl-2-acetyl-sn-glycero-3-fosfocholine) afweercellen die normaal beschermen tegen infecties en kanker kunnen worden geherprogrammeerd  waardoor ze in de vijand veranderen en de groei van kanker bevorderen. Lees verder

Een cel is dood of levend, toch? Nee, er schijnt nog er tussenin te zijn

Nieuwe reproductievorm

Stamcellen van een klauwkikkerfoetus (A) worden behandeld (B) en vormen vervolgens ‘Pac-~Mannetjes’ (C) waarna ze zichzelf spontaan repliceren (blauwe pijltjes)(afb: Michael Levin et al./ PNAS)

Een cel leeft of is dood, toch? Peter Noble van de universiteit van Alabama en Alex Pozhitkov van het Beckmaninstituut (?) stellen dat er in een meercellig organisme nog een derde toestand zou zijn en die niet-dode cellen zouden weer nieuwe weefsels kunnen vormen. Lees verder

Warme golfstroom blijkt opmerkelijk stabiel (?)

Warme Golfstroom

De Warme Golfstroom (afb: univ. van Miami/Ben Kirtman)

Het is het verhaal van de orders en tegenorders van majoor Kees (van Paul van Vliet). Er is niks aan de hand met de Warme Golfstroom, althans met de Floridastroom – het begin van die al of niet verzwakkende Golfstroom. Die zal al minstens veertig jaar stabiel zijn, stellen onderzoekers

in de VS. Al vele malen eerder is geconstateerd dat de Golfstroom krakend tot stilstand komt. Lees verder

‘Eeuwige’ haai heeft springende genen en een een ‘feilloos’ DNA-herstel

Groenlandse haai

Groenlandse haai (Somniosus microcephalus) is een bedreigde diersoort (afb: WikiMedia Commons)

De mens is al eeuwen lang op zoek naar het eeuwige leven. Dan is het ‘geheim’ van de Groenlandse haai (Somniosus microcephalus), met een gemiddelde leeftijd van zo’n vierhonderd jaar (volgens de Wikipedia zelfs vijfhonderd) natuurlijk het ontsleutelen waard. Het genoom van de grote vis blijkt enorm te zijn en uitgerust met bijzondere reparatiemechanismen voor het DNA, zagen onderzoekersters rond Arne Sahm van de Ruhruniversiteit in Bochum. Volgens de hoogleraar heeft die lange levensduur veel te maken met de verbeterde DNA-reparatiemechanismen van de haai. Lees verder

Oude eicellen in jong eierstokweefsel ‘verjongen’

Groei en afbraak van de eiblaasjes bij de mens:
1-Menstruatie; 2-Rijpende follikel; 3-Rijpe follikel; 4-Ovulatie of eisprong; 5-Gele lichaam of Corpus luteum; 6-Afbraak van het corpus luteum (afb: WikiMedia Commons)

Het lijkt er op dat onrijpe eicellen van oude muizen (veertien maanden) in eierstokweefsel (eiblaasjes of follikels) van jonge muizen (twee maanden oud) een verjongingskuur ondergaan. Die zullen vier keer vaker gezonde nakomelingen opleveren dan de ‘onbehandelde’ oude eicellen. Althans dat was zo bij muisjes. Lees verder

Achteruitgang vleermuisbestand leidt tot meer kindersterfte

Vleermuis met witteneussyndroom

Vleermuis met witteneussyndroom (afb: asu.edu)

In 2006 stierven in Nieuw Engeland in de VS (het noordwesten) veel vleermuizen door de schimmelziekte (het witte-neuzensyndroom). Het gevolg was dat boeren 31% meer bestrijdingsmiddelen gingen gebruiken (vleermuizen zijn insectenteters) met als gevolg dat in de getroffen gebieden de kindersterfte met 8% toenam. Volgens onderzoeker Eyal Frank van de universiteit van Chicago zou die oversterfte het gevolg zijn van toename van het pesticidegebruik. Als die aanname klopt dan toont dit voorval maar weer eens aan dat alles met alles samenhangt en we(=de mens) daar zeer degelijk rekening mee moeten bij onze, vaak desastreuze, beslissingen. Lees verder

Ik kan door de muis heen kijken! Nou ja

'Doorzichtige' muis

Met tartrazine ietwat doorzichtig gemaakte muis (afb: Zihao Ou et al./Science)

Veel kranten en (ook wetenschappelijke) tijdschriften hadden het over de muisjes die doorzichtig waren geworden door ze met de officieel voor mensen toelaatbare kleurstof tartrazine in te smeren. Mijn (=as) eerste reactie was toen ik nog niet wist dat om het insmeren met een kleurstof ging: het moet niet gekker worden. Het bleek echter dat de muisjes weer ondoorzichtig kunnen worden als je de doorzichtigmaker verwijdert. In Science heeft bioloog Phillipp Keller van het Howard Hughesinstituut het over een belangrijke doorbraak, maar als ik lees dat de truc maar tot zo’n 3 mm diep werkt heb ik daar zo mijn twijfels over.

Bron: Science

Jaarlijks komt er 52 mln ton kunststof in het milieu terecht

kunststofherverwerking

Probleem is dat vele kunststoffen additieven bevatten of mengsels zijn. Pyrolyse en depolymerisering zijn vormen van chemisch recyclen (afb: RIVM-rapport)

Jaarlijks wordt er in de wereld ruim 400 miljoen ton kunststof geproduceerd. Daar gaan we allesbehalve netjes mee om. Volgens schatting van onderzoekers van de universiteit van Leeds, waarbij ze de inmiddels kennelijk onmisbare kunstmatige intelligentie hebben gebruikt, zou er jaarlijks zo’n 52 miljoen ton in het milieu terecht komen, waarvan 57 gewichts% wordt verbrand in open ovens en de rest wordt gestort. Lees verder

Een energiezuinige tensorprocessor voor ki van koolstofnanobuisjes

Architectuur tensorprocessor

De architectuur van de Chinese tensorprocessor van nanokoolstofbuisjes (afb: Zhiyong Zhang et al/Nature)

Onderzoekers van, onder meer, de Universiteit van Peking hebben onlangs een tensorprocessor (TPU) ontwikkeld op basis van koolstofnanobuisjes die kan worden gebruikt om ki-systemen minder energievretend te maken.  Google maakte in 2015 al een tensorprocessor, maar die was nog van silicium (kiezel, dus). De koolstofbuisjesprocessor zou 1700 keer energiezuiniger zijn dan de de tensorprocessor van Google. Lees verder

“We moeten af van onze atmosfeerblindheid”

Starshiplancering

Lancering Starship van SpaceX op 18 november 2023 (afb: YouTube)

Op 18 november 2023 ontplofte het ruimtevaart Starship van het ruimtevaartbedrijf SpaceX  op zo’n 150 km boven de aarde in de ionosfeer. Het gigantisch gevaarte van zo’n 120 m (met eerste trap) woog zo’n 5000 ton. Onderzoekers hebben geprobeerd te berekenen wat daarvan de gevolgen voor atmosfeer en aarde zijn geweest, maar moesten constateren dat het nog erg schort aan goed inzicht wat de gevolgen van ruimtevaart en lanceringen zijn op de aardatmosfeer. Ze pleiten, uiteraard, voor meer onderzoek maar ook voor een duurzaam gebruik van de ruimte. In dit verband hebben ze het over atmosfeerblindheid. Lees verder