Bultrug (afb: WikiMedia Commons)
Er zouden ten minste twee bultrugwalvissen zijn gedood door netten vissers naar kril, dat niet alleen voor sommige walvissoorten als voedsel dient. Kril wordt gevangen als voer voor viskwekerijen en voor voedselsupplementen zoals omega-3-vetzuur-pillen voor menselijk gebruik, maar wordt ook door bultruggen niet versmaad. Ook werd een ernstig gewonde bultrug aangetroffen in de wateren rond Antarctica.
Lees verder
Het gat op 15 september 2021 (afb: Copernicus)
We dachten dat we met het verbod van de drijfgassen, de cfk‘s, af waren van het maar groeiende gat in de ozonlaag, maar zover is het nog lang niet. Dat gat heeft de neiging boven de Zuidpool te ‘ademen’. Dat wordt groter en kleiner afhankelijk van het seizoen. Het gat is het grootst tussen midden september en midden oktober. Nu zou dat gat groter zijn dan het hele vasteland van Antarctica. Het is nu groter dan 75% van de ‘gaten’ die sedert 1979 zijn gemeten. Lees verder
De omvang van het Noordpoolijs op 10 september 2016. De gele lijn is het gemiddelde sinds het begin van de satellietwaarnemingen in 1981 tot 2010 (afb: NSIDC)
De situatie rond het klimaat is uitermate zorgwekkend. Niet voor de aarde, maar voor ons mensen die dat allemaal veroorzaakt hebben. Op de Noorpool verdwijnt het (zee)ijs in rap tempo. Dan hebben we de Zuidpool nog, waar het ijs vooral op het land ligt en (dus) bijdraagt aan de zeespiegelstijging. Welke rampen hebben wij over onszelf afgeroepen. Laten we eens wat rekensommetjes doen om te kijken hoe erg het is, stelt het blad Wired voor. Hier in de Lage Landen krijgen we in ieder geval natte voeten… Lees verder
Het gat in de ozonlaag in september 2000. Dat gat zou mede schuldig zijn aan klimaatveranderingen
De laatste jaren horen we meestal goede berichten over de ozonlaag. Het beruchte gat, veroorzaakt door (inmiddels verboden) drijfgassen, lijkt de laatste jaren steeds kleiner te worden, maar nu melden onderzoekers dat er toch weer iets mis schijnt te zijn. Dat schijnt toch vooral te liggen aan bijzondere meteorologische omstandigheden in de hoger luchtlagen. Lees verder
IJsverlies in Antarctica tussen 1992 en 2017 (afb: CPOM)
Volgens simulaties zou het proces van ijsverlies op Antarctica de eerste eeuwen niet meer te stoppen zijn. Dezelfde simulaties laten ook zien welke grote gevolgen het verlies van de ijsmassa’s voor het klimaat zullen hebben. Lees verder
De Argentijnse onderzoeksbasis Esperanza op de Zuidpool in 2016 (afb: WikiMedia Commons)
De negen actieve deelkantelpunten en hun onderlinge verband (afb: Nature)
De klimaatverandering is geen lineair proces. Voorbij een bepaald kantelpunt zal het, naar verwachting, duizenden jaren duren alvorens die verandering kan worden ’teruggedraaid’. Meer dan de helft van de tien jaar vastgestelde deelkantelpunten is volgens onderzoekers nu al actief. Die situatie bedreigt het regenwoud in de Amazone en de ijslagen op de Zuidpool en op Groenland. Die cascade van veranderingen bedreigt zelfs het voortbestaan van de mensheid, stellen de onderzoekers. Lees verder
James Smith (afb: BAS)
De aftakeling van het ijs op de Zuidpool, althans het oostelijk deel van Antarctica, zou al driehonderd jaar geleden in gang zijn gezet, stellen onderzoekers van de Britse Antarcticagroep onder leiding van James Smith. Dat baseren de onderzoekers op basis van een analyse van algenfossielen die daar gevonden zijn. Daardoor zouden ijsvelden als Larsen B extra kwetsbaar zijn geworden voor de recente door de mens veroorzaakte aardopwarming, stellen ze. Niet alle collega’s zijn overtuigd van hun conclusies. Lees verder
IJslaagdikteverandering in Antarctica tussen 1992 en 2017 (rood afname, blauw toename) (afb: CPOM)
Britse onderzoekers onder aanvoering van Andy Shepherd van de universiteit van Leeds hebben op basis van satellietbeelden die tussen 1992 en 2017 zijn gemaakt geconcludeerd dat 24% van de ijslaag in West-Antarctica instabiel is, dat wil zeggen dat er door smelt afkalvend ijs meer ijs verloren gaat dan er bij komt door sneeuwval. Op sommige plaatsen is de ijslaag 122 meter dunner geworden. Het ijs smelt vijf keer sneller dan in 1992 toen de waarneming is begonnen.
Lees verder
Antarctica (afb: NASA)
Het ijs op de Zuidpool smelt de laatste jaren zes keer zo snel als veertig jaar geleden, zo hebben onderzoekers uit de VS en van de universiteit van Utrecht becijferd. De zeespiegelstijging zou tussen 1979 en 2017 bijna 1,5 cm hebben bedragen. “Dat is maar het topje van de ijsberg zegt onderzoeker Eric Rignot van de universiteit van Californië in Irvine. “Als dat zo doorgaat dan moeten we de komende eeuwen rekening houden met een stijging van vele meters.” Lees verder