Een stukje erbium (afb: WikiMedia Commons)
Het idee was dat kwantumbits, die nogal gauw uit hun ‘doen’ zijn, met uiterste omzichtigheid en zorgvuldigheid omringd moeten worden, maar het tegendeel (b?)lijkt waar. Gooi een zooitje zeldzame aarden bij elkaar, maar er een kristal van en je zou heel degelijke kwabits krijgen. Lees verder
Majoranodeeltjes oplossing voor decoherentie?
Zet je maar vast schrap, want we gaan het, zoals de kop al aangeeft, over de kwantumcomputer hebben, maar ook over de, voor mij, minstens zo onbegrijpelijke Majorana-deeltjes. Al vele jaren wordt er gespeculeerd op en gewerkt aan de ontwikkeling van de kwantumcomputer, die ook nog eens welhaast goddelijke eigenschappen krijgt toegedicht, maar het grote probleem is de vreemdheid van de kwantumwereld. Decoherentie is een van de problemen waar de ontwikkelaars tegenaan lopen, het verlies van het kwantumkarakter. Heel wat deskundigen zijn dan ook somber over de mogelijkheden ooit een goed werkende kwantumcomputer te bouwen. Mogelijk dat de Majorana-fermionen, ook een kwantumfenomeen, een oplossing kunnen bieden, zo lees ik in. Recent onderzoek van het Deense Niels Bohr-instituut lijkt die gedachte te ondersteunen. Lees verder
Zeer regelmatig wordt de kwantumcomputer als de grote alleskunner van de toekomst gepresenteerd, maar er zijn nog wat probleempjes op te lossen. Decoherentie, bijvoorbeeld, is zo’n probleempje, zeg maar instabiliteit. Je hebt natuurlijk niks aan zo’n prachtige alleskunner, als ie constant zijn informatie kwijt is. Het lijkt er op, maar ik zeg dat met veel slagen om de arm, dat onderzoekers van het Londense centrum voor nanotechnologie ((LCN) daar een oplossing voor hebben gevonden in de vorm van de kleurstof koperftalocyanine. Het lijkt mogelijk met behulp van die kleurstof stabiel informatie op te slaan in de vorm van kwantumbits, zo schrijven ze in een artikel in het wetenschapsblad Nature. Lees verder