Fuctionele nabij-infraroodspectroscopie is nou ook niet echt draagbaar (afb: WikiMedia Commons)
Onderzoekers in Texas zouden een kunstmatig intelligent systeem hebben ontwikkeld dat gedachten omzet in lopende tekst. Je hebt dan wel een functionele magneetreso-nantietomograaf nodig (beter bekend onder de Engelse afko fMRI). Lees verder
Een fMRI-opname (afb: WikiMedia Commons)
Stel je voor dat je een foto in een fotobestand zoekt met een bepaald beeld in je hoofd of dat je een keukenontwerp schetst puur op ‘hersenkracht’ zonder een pen op het papier te zetten of dat je je lief een plaatje stuurt dat alleen maar in je hoofd zit. Een computer die dergelijke plaatjes uit de activiteit van je hersens maken kan destilleren, zou dat kunnen. En inderdaad, er is een algoritme geschreven door onderzoekers die precies dat doen. De plaatjes van de computer zijn nog niet echt een op een, maar komen in de buurt, tenminste. Lees verder
Met behulp van functionele magnetische beeldtechnieken (fMRI) kunnen je bepaalde processen in de hersens volgen. Gooi je daar nog eens kunstmatige intelligentie (convolutionele neurale netwerken) tegenaan, dan zou je kunnen ‘gedachten lezen‘, denken onderzoekers van de Purdue-universiteit (VS). Ze denken daarmee de ki vooruit te helpen en nieuwe inzichten te kunnen verwerven in het functioneren van de hersens.
Lees verder
Het hoge aantal vals-positieven in de analyse van functionele-MRI(fMRI)-opnames van de hersens zou wel eens kunnen betekenen dat de uitkomst van veel hersenonderzoek op losse schroeven staat, zo concludeerden vorig jaar Anders Eklund en medeonderzoekers. Recent onderzoek naar de gebruikte analysemethodes zou hebben aangetoond dat Eklund en de zijnen de zaken ernstig overdreven hebben. Paniek zou dus overbodig zijn. Lees verder
Een dode vis met (schijnbare) hersenactiviteit
Een fMRI-opname (afb: Wiki Commons)
Gewone statistische methoden om de hersenactiviteit te analyseren door beelden te gebruiken van een fMRI-apparaat zijn onbetrouwbaar, vonden Anders Eklund en Hans Knutsson van de universiteit van Linköping (Zwe) en Thomas Nichols van de universiteit van Warwick. De onderzoekers beoordeelden de analysemethoden door te werken met bekende betrouwbare gegevens. Die methoden voorzagen in tot zelfs 60% van de gevallen hersenactiviteit die er in werkelijkheid niet is. 5% zou redelijk zijn. Lees verder