‘Eeuwige’ haai heeft springende genen en een een ‘feilloos’ DNA-herstel

Groenlandse haai

Groenlandse haai (Somniosus microcephalus) is een bedreigde diersoort (afb: WikiMedia Commons)

De mens is al eeuwen lang op zoek naar het eeuwige leven. Dan is het ‘geheim’ van de Groenlandse haai (Somniosus microcephalus), met een gemiddelde leeftijd van zo’n vierhonderd jaar (volgens de Wikipedia zelfs vijfhonderd) natuurlijk het ontsleutelen waard. Het genoom van de grote vis blijkt enorm te zijn en uitgerust met bijzondere reparatiemechanismen voor het DNA, zagen onderzoekersters rond Arne Sahm van de Ruhruniversiteit in Bochum. Volgens de hoogleraar heeft die lange levensduur veel te maken met de verbeterde DNA-reparatiemechanismen van de haai. Lees verder

Zou een genmutatie mensen behoeden voor Alzheimer?

Functies

Diverse functies Reelin (blauw) bij de ontwikkeling en het onderhoud van hersencellen (rood) (afb: Gabriella D’Arcangelo/Hindawi.com)

Een zwaluw maakt nog geen zomer, maar is het mogelijk dat een mutatie van het Reeli-gen iemand beschermt , althans deel, tegen de kwalijke gevolgen van Alzheimer? Een man in Colombia met de zogeheten Paisa-mutatie, waardoor hij vroegtijdig Alzheimer zou hebben gekregen, twintig jaar de bijbehorende symptomen niet kreeg doordat hij mutatie van het Reelin-gen had. Lees verder

Gezichtsanalyse helpt bij diagnosticeren zeldzame ziektes

Peter Krawitz en de gezichtskenmerken van bepaalde zeldzame ziektes ter diagnosticering

Peter Krawitz (afb: univ. van Bonn)

Bij ziektes die weinig voorkomen is de kans groot dat niet de juiste diagnose (en daarmee behandeling) wordt gesteld. Gezichtsanalyse zou een adequate manier zijn om artsen daarbij te helpen. Dat hebben onderzoekers van de universiteit van Bonn en van Charité in Berlijn vastgesteld aan de hand van GPI-ankerverstoringen zoals die in de zeldzame bloedziekte paroxismale nachtelijke hemoglobinurie voorkomen. De onderzoekers gebruikten kunstmatige intelligentie (ki) om uit genoomgegevens, gegevens over de staat van het celmembraan en de typische gezichtskenmerken die ‘horen’ bij bepaalde ziektes modellen te simuleren. De onderzoekers denken dat die methode ook voor andere zeldzame (en dus moeilijk herkenbare) ziektes werkt.  Lees verder