Verpakkingsafval in de EU stijgt alleen maar, het opwerken en hergebruik overigens ook, maar daarbij schijnt het verbaranden te worden meegerekend (afb: EuroStat)
Burgers in de Europese Unie gooiden in 2021 per persoon 188,7 kg verpakkingsafval weg. Dat is 11 kg meer dan het voorgaande jaar, zo deelde Eurostat mee. De Europese Unie wil die afvalberg drastisch verkleinen. Overigens stijgt ook het kringlopen van verpakkingsafval. Lees verder
Met wolfraamoxide heb je maar twee smaken, met water erbij ontstaat een hydraat waar je van warmte- en lichtdoorlaten (onder) tot warmte- en lichtwerend boven kan schakelen (is de gedachte (afb: Veronica Augustyn et. al/univ. van Noord-Carolina)
Laat ik (=as) nou denken dat ik daar allang over geschreven had, maar nee, dat was niet zo. Ik heb het over ramen die zonnewarmte blokkeren en toch doorzichtig blijven. Prima idee, lijkt me, want dat scheelt een hoop energie voor koelsystemen. Lees verder
Zand wordt onder meer gebruikt voor de productie van beton
Jaarlijks wordt er zo’n zesmiljard ton zand uit de oceanen gebaggerd. Volgens het milieuprogramma van de VN (UNEP) is dat zowel slecht voor het zeeleven als voor de (menselijke) kustbewoners. Deze bedreiging komt nog eens bovenop de andere door de mens veroorzaakte bedreigingen zoals verzuring, opwarming en kunststofvervuiling. Ook het veertiende duurzame-ontwikkelingsdoel van de VN, de bescherming en het duurzame gebruik van de oceanen, lijkt steeds verder uit het zich te verdwijnen. Lees verder
Het doorzichtige hout wordt matter als het warmte opslaat (rechts) (afb: KTH)
Doorzichtig hout? Warmteaccu? Het klinkt allemaal wat vreemd maar de onderzoekers rond Lars Berglund uit Zweden geloven er in. Ze presenteren hun vinding (filmpje) op de komende jaarlijkse bijeenkomst van de Amerikaanse maatschappij voor scheikunde (ACS) deze week. Overigens worden er tijdens die bijeenkomst bijna 12 000 voordrachten gehouden… Lees verder
Metallische glazen bestaan al langer, echter alleen legeringen (foto: Wikicommons)
Het ‘nieuwe’ kwasikristal
Ooit heb ik op een zolderver-dieping van een gebouw van de Duitse normorga-nisatie TÜV in het toen nog verdeelde Berlijn een praatje van een wat vreemde man (naam helaas vergeten) gehoord, die beweerde dat kristallen eigenlijk niet bestaan. “Flauwekul”, zei een collega-journalist van de NRC tegen me, maar ik vond het wel wat hebben, dat tegen de grote stroom op roeien. Gaandeweg lijkt de man stukje bij beetje een deel van gelijk te krijgen. Lang niet alle stoffen rangschikken zich in de vaste toestand in de regelmatige kristalvorm. De bekendste voorbeelden daarvan zijn natuurlijk de glazen (het glas), die eigenlijk beschouwd worden als ‘vaste vloeistoffen’. Glas vloeit ook echt. Dan heb je nog de kwasikristallen, die wel kristallijn zijn maar niet regelmatig. Bij de universiteit van Notre Dame (VS) hebben onderzoekers per ongeluk zo’n nepkristal gemaakt: een tweedimensionaal nepkristal bestaand uit zelforganiserende of eigenlijk zelfassemblerende) organische moleculen. Lees verder