Vernietiging dam Oekraïne veroorzaakt een giftige tijdbom

Kachovkadam

De Kachovkadam in betere tijden (afb: WikiPedia Commons)

De Kachovkadam, die in de jaren ’50 werd gebouwd in de rivier de Dnipro, werd op 6 juni 2023 verwoest door, naar we mogen aannemen, de Russen. Het reservoir leverde water om de kerncentrale van Zaporizja te koelen en het zuiden van Oekraïne te irrigeren. Vernietiging van die dam blijkt een ‘giftige tijdbom’ van zware metalen te hebben veroorzaakt, zo blijkt uit onderzoek. Volgens de hoofdauteur Oleksandra Shumilova zijn de milieueffecten van de explosie van de Kakhovka-dam vergelijkbaar met die van de kernramp van Tsjernobyl Lees verder

Grootste meer ter wereld vrijwel helemaal verdampt

Aralmeer wordt giftige woestijn

Aralmeer wordt giftige woestijn (afb: schermafdruk WNF)

In de jaren ’60 had het Aralmeer een oppervlak van 66 458 km2, ruim anderhalf keer het oppervlak van Nederland. Nu is er van de grote zoetwaterplas nog geen 7000 km2 over verdeeld over twee meren. De rest is een droge en giftige woestijn geworden, gif dat door de wind ruimhartig over de aarde wordt verspreid.
Lees verder

We putten de aarde nu al uit

Piekjaren hernieuwbare grondstoffen

De piekjaren van heel wat hernieuwbare grondstoffen liggen al achter ons (afb: Helmholtz-instituut)

Als het maar groeit, dan hoeven we er ons niet druk over te maken, is het idee, maar de jongste debatten over de duurzaamheid van biomassa als brandstof laten zien dat het allemaal wat minder simpel ligt. Hout groeit, maar de kooldioxide die door verbranding in de atmosfeer komt, wordt pas in de loop van vele jaren weer ‘geconsumeerd’. De duurzaamheidscirkel is groot, zou je kunnen zeggen. Je kunt ook door het gebruik van ‘duurzame’ brandstoffen de aarde uitputten. Onderzoekers van, onder meer, het Duitse Helmholtzinstituut hebben becijferd dat we bij een aantal vernieuwbare grondstoffen al de duurzaamheidsgrenzen hebben overschreden. We zijn bezig de aarde uit te putten, ook op het gebied van vernieuwbare grondstoffen als voedingsstoffen en met een steeds sneller groeiende wereldbevolking zal dat aantal ‘hopeloze gebieden’ alleen nog maar toenemen.
Lees verder

De drastische inkrimping van het Aralmeer

AralmeerHet Aralmeer, op de grens van Kazachstan en Oezbekistan, is in slechts 14 jaar tijd stevig gekrompen. Ook voor de eeuwwisseling kwamen al grote delen droog te liggen (uiterste grenzen van de omvang zijn op het kaartje aangegeven. Sinds de jaren zestig is het waterniveau gedaald met 23 meter, het oppervlak is bijna vijf keer kleiner geworden en gemiddelde diepte is gehalveerd. Nu resteren er nog drie gescheiden meren met een gezamenlijk oppervlak van om en nabij de 6300 km2. De achteruitgang is in de jaren 60 begonnen, toen water uit het meer en de twee waterbrengende rivieren werd gebruikt voor de irrigatie van katoenplantages. Er doen verhalen de ronde dat de teruggang zou zijn gestopt.
.

Bron: the Guardian