Tag archieven: kanker

Hazelnootpasta en pindakaas goed voor de borsten

Geplaatst op door
Beantwoorden

Boterham met pindakaasPindakaas en hazelnotenpasta helpen tegen tumoren in de borst, tenminste als je die in je puberteit hebt genuttigd. Onderzoekers van de universiteit van Washington-universiteit in Saint-Louis (VS) vonden dat meisjes die regelmatig plantaardige vetten aten, later op hun 30ste 39% (niet 40 maar 39) minder kans hadden op goedaardige gezwellen in de borst. Hoewel de gezwellen goedaardig heten, kunnen die zich toch tot kankergezwellen ontwikkelen.

Diverse studies hebben aannemelijk gemaakt dat het voedsel dat je eet in je jeugd van belang is bij het al dan niet ontwikkelen van (goedaardige) borstgezwellen. Dan hebben we het over meisjes/vrouwen. Het lijkt er op dat voor plantaardige vetten zoals die in pindakaas zitten de kans op hyperplasie (abnormale celdeling) of het ontstaan van goedaardige gezwellen in de borst verminderen. Die studies lagen echter zwaar onder vuur, omdat die onderzoeken sterk leunden op het geheugen van de proefpersonen.
Deze keer hebben de onderzoekers er de tijd voor genomen. Ook dit keer bleek echter dat een dieet met plantaardige vetten in de puberteit, een geringere kans op borstgezwellen geeft. Minstens twee keer per week een dosis plantaardige vetten, adviseren de onderzoekers meisjes. Ze onderzochten ruim 9000 scholieren tussen de 9 en de 15 jaar en volgden die tussen 1996 en 2001. Tussen 2005 en 2010 werd gekeken hoe het met de gezondheid van hun borsten stond. Bij 112 meisjes/vrouwen werd een afwijking ontdekt. Door de eetgewoontes van hun proefpersonen te vergelijken kwamen de onderzoekers tot de eerdergenoemde ontdekking. Ook groenten en maîs bleken overigens een positief effect te hebben, maar niet zo groot als dat van pindakaas.

Bron: Futura-Sciences

Slim mes wijst chirurg waar kanker zit

Geplaatst op door
Beantwoorden

'Slim' chirurgisch mes
Aan het Londense Imperial College is een ‘slim’ chirurgisch mes ontwikkeld dat de chirurg met 100% zekerheid vertelt of weefsel kankercellen bevat of niet. De deugdelijkheid zou op 91 patiënten zijn beproefd. Het wegsnijden van kankerweefsel is nog altijd een van de probate middelen om kanker te bestrijden. Veiligheidshalve haalt de chirurg dan altijd ook wat extra, gezond weefsel weg. Het is vaak lastig te zien of weefsel kankercellen bevat. Zo moet een op de vijf patiënten met borstkanker opnieuw geopereerd worden. Bij twijfel wordt een monster van het weefsel voor onderzoek naar het lab gestuurd, terwijl de patiënt verdoofd is.
Het ‘slimme’ mes, heel modisch iKnife gedoopt, is gebaseerd op zogeheten elektrochirurgie, een al in 1920 ontwikkelde techniek die tegenwoordig alom gebruikt wordt. Bij elektrochirurgie wordt elektrisch opgewekte hitte gebruikt om te snijden om, onder meer, bloedverlies te voorkomen. De uitvinder van het ‘slimme’ mes, Zoltan Takats, kwam op het idee de rook die daarbij ontstaat niet simpelweg af te zuigen, maar te analyseren met behulp van een massaspectrometer, een apparaat dat chemische verbindingen scheidt op basis van hun massa. Het spectrum dat daaruit ontstaat geeft informatie over het celmateriaal waar het mes doorheen snijdt. Takats en zijn medewerkers hadden al massaspectra gemaakt bij operaties van zowel kanker- als niet-kankerweefsel en van allerlei typen kanker. Daarmee kregen ze gegevens, in feite een soort bibliotheek, in handen waarmee ze konden bepalen of het doorsneden weefsel kankercellen bevat. Tijdens het opereren worden de massaspectra van de patiënt die onder het mes ligt vergeleken met de referentiespectra. Na 3 sec is dan duidelijk of het weefsel kankercellen bevat of niet. Het mes werd, zoals gezegd, gebruikt in 91 operaties en de ‘conclusies’ van het mes bleken in alle gevallen overeen te komen met de diagnose na de operatie.
Het eerste doel van het onderzoek was het ‘herkennen’ van kankerweefsel, maar volgens Takats is het ‘slimme’ mes tot veel meer in staat, zoals het detecteren van slechte doorbloeding of de diverse bacteriën die in een weefsel aanwezig zijn. Het mes is ook gebruikt om paarden- van rundervlees te onderscheiden.

Bron: Eurekalert

Bestrijdt kanker door uithongering kankercellen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Nieuwe kankertherapie: uithongering Chris Proud, hoogleraar aan de universiteit van Southampton (GB) heeft ontdekt dat kankercellen voor hun overleving, anders dan gezonde cellen, het eiwit eEF2K nodig hebben. Hij ziet een goede kans kankercellen uit te hongeren (foto universiteit van Southampton).

Chris Proud, hoogleraar biologie aan de universiteit van Southampton, heeft een manier bedacht, waarmee hij gericht kankercellen kan bestrijden: uithongering. “Kankercellen groeien en delen sneller dan normale cellen. Dat betekent dat ze ook meer voedingsstoffen en zuurstof nodig hebben. Wij ontdekten dat een molecuul, aangeduid met eEF2K, een belangrijke rol speelt in het voorkomen dat kankercellen verhongeren, terwijl normale cellen die stof niet nodig hebben. Door eEF2K te blokkeren, kunnen we de kankercellen doden, zonder dat de normale cellen daar last van hebben.”
Bijna alle cellen in het menselijke lichaam bevatten dezelfde basiscomponenten. Als een van die componenten als ‘doelwit’ van een therapie gekozen wordt, heeft dat invloed op alle cellen.  De conventionele therapieën zoals chemo- en radiotherapie, tasten alle cellen aan, dus ook de gezonde. Dit onderzoek heeft een eiwit gelokaliseerd dat alleen door kankercellen wordt benut, waardoor die ziekte heel gericht is te bestrijden. Bovendien is deze bestrijdingsmethode in principe van toepassing op allerlei soorten kanker en niet, zoals veel (veelbelovende) methodes, op een bepaald type kanker. Proud werkt nu in samenwerking met andere labs en farmaceutische bedrijven aan de ontwikkeling van stoffen die het eiwit eEF2K blokkeren.
De Britse hoogleraar is ook nog steeds op zoek naar de oorzaken die tot kanker leiden. “De eiwitsynthese is een fundamenteel proces dat het cellen mogelijk maakt te groeien, delen en fungeren. Als dat fout gaat kan er kanker ontstaan. Wij zijn geïnteresseerd hoe fouten in dat proces kunnen leiden tot kanker en andere ziektes.” De Britse hoogleraar heeft zijn onderzoek gedaan in samenwerking met het Canadese kankeronderzoekcentrum.

Bron: Eurekalert

Mensen met kanker dementeren minder (e.o.)

Geplaatst op door
Beantwoorden

Oudere mensen die de ziekte van Alzheimer hebben, hebben minder kans op kanker en omgekeerd. Een geluk bij een ongeluk, zou je zeggen. De Italiaanse onderzoeker Massimo Musicco kwam tot die conclusie op basis van een onderzoek van de medische dossiers van ruim 200 000 mensen van 60-plussers in Noord-Italië. Zo’n 20 000 kregen in de loop van het onderzoek (6 jaar) kanker, ruim 2800 Alzheimer. Slechts 161 mensen hadden beide ziektes, terwijl dat statistisch veel meer zouden moeten zijn. Volgens Mussico is dit het uitgebreidste onderzoek dat is gedaan naar de relatie tussen kanker en Alzheimer. “Omdat het aantal mensen dat een van beide ziektes krijgt exponentieel groeit naarmate mensen, gemiddeld, ouder worden, zou een beter begrip van het verband kunnen leiden tot de ontwikkeling van nieuwe behandelingsmethoden.” De onderzoekers vonden dezelfde resultaten bij nog levende en reeds overleden patiënten.

Bron: Eurekalert

Enzymtruc gebruikt om kankercellen te doden

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ubiquitine Steeds vaker wordt in de speurtocht naar dé oplossing voor kankerbestrijding gerichte afgifte ingezet, waarbij het medicijn rechtstreeks naar de plaats des onheils wordt gevoerd. Onderzoekers verbonden aan het nationale Amerikaanse gezondheidsinstituut NIH hebben een methode ontwikkeld om enzymen af te leveren in kankercellen, die daardoor het loodje leggen. De methode, beschreven in het, open, tijdschrift van de Amerikaanse vereniging voor microbiologie, bestaat uit het afleveren van het dodelijke enzym afkomstig van miltvuurbacterie Bacillus anthracis PEIII aan kankercellen. Om er voor te zorgen dat het enzym ook daadwerkelijk in de kankercel terechtkomt, was PEIII gekoppeld aan een eiwitcomplex (LFn). Tussen LFn en PEIII werd een derde eiwit (ubiquitine) geplaatst, dat moet voorkomen dat PEIII onmiddellijk weer zou worden afgebroken. Normaal gesproken speelt ubiquitine een rol in de afbraak van eiwitten. Het idee was dat de cel de ubquitine van het complex zou afsnijden, waarmee de dodelijke lading vrij zou komen.
Bij muizen met een tumor werkte dat. De groei werd geremd. De toevoeging van ubiquitine bleek de effectiviteit van de bestrijding te vergroten. Als bonus verminderde door de toevoeging de giftigheid van het enzym voor niet aangetaste cellen. Er valt nog wel het een en ander te verbeteren aan het systeem om het efficiënter te maken. Sleutel lijkt daarvoor het aanpassen van het ‘beschermende’ ubiquitine, zo laten de auteurs weten.

Bron: Eurekalert

Wetenschapper de cel in voor fraude

Geplaatst op door
Beantwoorden

Wetenschapper veroordeeld voor gesjoemelDe farmaceut Steven Eaton heeft 3 maanden cel gekregen voor het vervalsen van onderzoeksgegevens. Hij is daarmee de eerste Britse onderzoeker die op die gronden is veroordeeld op basis van de in 1999 ingevoerde wet op juiste labpraktijken, zo meldt BBC. Eaton had onderzoeksresultaten verzonnen bij het testen van kankermedicijnen. Hij werkte bij het Schotse filiaal van het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Aptuit in Edinburgh. In 2009 ontdekte zijn werkgever de fraude, die in 2003 was begonnen en staakte het onderzoek waar Eaton bij was betrokken. Sheriff Michael O’Grady, een soort kantonrechter, vroeg zich af waarom een zo ervaren hoogopgeleide als Eaton zo over de schreef is gegaan. “Mijn vermogen te veroordelen is hier volledig ontoereikend. Als door uw fraude de medicijnen waren goedgekeurd, hadden patiënten schade kunnen ondervinden.” Eatons advocaat meldde dat zijn cliënt niet langer actief is in de wetenschap.

Bron: BBC

3d-structuur eiwit met synchotron ‘bekeken’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Onderzoekers van het Instituut voor biotechnologie en biomedicijnen van de autonome universiteit van Barcelona hebben, in samenwerking met enkele andere Spaanse onderzoeksinstellingen, de ruimtelijke structuur van eiwitten opgehelderd met behulp van een synchotron (de Alba). Het ging om het eiwitpaar LC8-NeK9, dat een rol speelt bij het bundelen en scheiden van chromosomen tijdens de celdeling. Het zou voor het eerst zijn dat de ruimtelijke structuur van eiwitten zou zijn bepaald met behulp van een synchotron (preciezer gezegd met de XALOC-bundel van de Alba). De onderzoekers zouden met het driedimensionale beeld van de eiwitten nieuwe inzichten hebben verworven in het mechanisme van de eiwitbinding en daarmee van de juiste sturing van de celdeling en andere celprocessen. Dat soort kennis zou van pas kunnen komen bij therapieën voor ziektes waar celdeling een rol speelt, zoals kanker. De ruimtelijke structuur van een eiwit (4gdf)
In zijn algemeenheid is het ophelderen van de ruimtelijke structuur van eiwitten belangrijk om inzicht te verkrijgen in de werking van deze voor het leven onontbeerlijke groep chemische verbindingen. Eiwitstructuren worden meestal bepaald aan de hand van eiwitkristallen, maar lang niet alle eiwitten laten zich (makkelijk) kristalliseren. Van vele eiwitten is de driedimensionale structuur nog steeds niet bekend.
Bron: Alpha Galileo