Dit zou de MIT-fusiereactor zijn die op de schroothoop gaat
Onderzoekers van het MIT in Cambridge (VS) zouden met hun Alcator C-Mod-reactor een recordplasmadruk hebben behaald van twee atmosfeer. Die technische stap zou de kernfusie als ‘onuitputtelijke en schone’ energiebron een stap dichter naar de praktijk hebben gebracht. Bij kernfusie speelt echter een constante een grote rol: de tijd die het duurt dat kernfusie in de praktijk zal worden benut is vijftig jaar. Lees verder
Het binnenste van de stellatorreactor (foto: IPP)
Terwijl de bouw van de grote kernfusieproef-reactor ITER in Frankrijk ernstige vertraging heeft opgelopen, lijkt op andere plekken op de wereld stevig getimmerd te worden aan dé energievorm van de toekomst. Het is met enige ironie gesteld, omdat de enige constante in onderzoek aan kernfusie de tijd is die het nog zal duren voor die techniek in de praktijk gebracht zal worden: 50 jaar. Nu zijn ze in Duitsland weer aan de gang met fusie. In de nieuwe fusiereactor Wendelstein 7X heeft zich voor het eerst een plasma gevormd, een superhete, ionische gaswolk. Kernfusie is de techniek van de superlatieven, de zon op aarde. Lees verder
Bouwput van Iter in Saint-Paul-lez-Durance (F) (foto: AFP)
Elon Musk en gastheer Colbert tijdens het ontvouwen van zijn kernplannen met Mars
Elon Musk, de ‘vader’ van, onder meer, de Tesla, is niet alleen een bevlogen ondernemer, maar er lijkt ook een steekje aan hem los. Eerder beweerde hij langs zijn neus weg, dat je Mars leefbaar(der) zou kunnen maken door de rode planeet te bestoken met atoombommen. Nu legt hij uit hoe hij dat bedoelde. Hij wil een serie kernexplosies er voor laten zorgen, bij wijze van zonnen, dat Mars opwarmt. Lees verder
De Zweedse koudefusiereactor (afb: univ.v.Gothenburg)
Onderzoekers van de universiteit van Gothenburg en de universiteit van IJsland denken dat het mogelijk is binnen een paar jaar kleine fusiereactors te gebruiken voor zowel verwarming als voor de productie van elektriciteit. Het zou gaan om een nieuw type fusiereactor, dat vrijwel geen neutronen produceert, maar wel zware elektronen (muonen), uitgaande van ultradicht zwaar waterstof (deuterium). Opmerkelijk is dat de onderzoekers in hun artikel de wetenschappelijk beladen term koude kernfusie in de mond nemen. Hadden de verguisde Martin Fleischman en Stanley Pons achteraf dan toch gelijk? Lees verder
De deeltjeskanonnen (geel) moeten de hete gasmassa in toom houden (afb: der Spiegel)
Al tientallen jaren proberen natuurkundigen de heilige graal van de kernfusie te vinden, maar tot op heden is ze dat nog steeds niet gelukt. Bij kernfusie lijkt slechts een constante te bestaan: over vijftig jaar kunnen we profiteren van de intense energie die de samensmelting van atoomkernen teweegbrengt. Onderzoekers van Tri Alpha Energy in de VS zouden nu enkele milliseconden een hete gaswolk (een plasma) nodig voor de kernfusie hebben gestabiliseerd, voor zover je van stabiel kan spreken bij zo’n korte tijd. Dit wordt beschouwd door Tri Alpha Star beschouwd als een nieuwe mijlpaal (op weg naar die verre graal). Lees verder
Het 42 ha grote bouwterrein nabij Cadarache
De commissie Begrotingscontrole van het Europees Parlement weigert de rekeningen van 2013 van het kernfusieproject ITER goed te keuren. Ze spreekt van geldverspilling en verkeerd beleid. Volgens de Belgische Europarlementariër Bart Staes (Groen) zijn de stijgende kosten van ITER – in 2006 geraamd op 5,9 miljard euro, nu op 16 miljard – een overval op de Europese belastingbetalers en toekomstige generaties. “Behalve de buitensporige kosten is een groot bezwaar dat we niet eens met zekerheid kunnen zeggen of dit project ooit 1 kilowattuur elektriciteit zal produceren”, zegt Staes.
Lees verder
De Z-machine van Sandia (foto: Sandia)
Het is ineens druk op het kernfusiefront. Net heeft Skunk Works laten weten met vijf jaar een operationele fusiereactor te kunnen laten draaien of uit de andere hoek wordt een nieuw succesje gemeld. Sandia laat weten dat in zijn eigen Z-machine de eerste fusiereacties hebben plaatsgevonden. Dat is heel erg ver van een energieleverende reactor, maar toch. Het aardige is dat de Sandia-labs evenals Skunk Works onderdeel vormen van Lockheed Martin. Zo is de cirkel weer rond.
Lees verder
De warmte van de fusiereactor wordt gebruikt om een stoomturbine aan de gang te krijgen, heel ouderwets. (afb: Lockheed Martin)
Kernfusie is een prachtige techniek met gevaarlijke kanten en een constante: het duurt al tientallen jaren nog vijftig jaar voor we de techniek ook daadwerkelijk voor de energie-opwekking kunnen gebruiken. Aan die laatste constante dreigt nu geknabbeld te worden. Skunk Works, onderdeel van vliegtuigfabrikant Lockheed Martin, schijnt een nieuwe fusiereactor te hebben ontworpen, die met een jaar of tien ook in de praktijk kan worden toegepast.
Lees verder
Niet zo vreselijk lang geleden liet de organisatie die verantwoordelijk is voor de bouw van de kernfusieproef-reactor ITER weten dat het project voorspoedig loopt. Naar Science nu bekend maakt lag al in oktober een rapport bij de leiding van dat project, waarin melding gemaakt wordt van ernstige problemen met het grote bouwproject. Lees verder