Tag archieven: koolstofnanobuisjes

Grootste processor van koolstofnanobuisjes gemaakt

Geplaatst op door
Beantwoorden

Komt het kiezeltijdperk in de computerwereld langzaam aan zijn eind? Er wordt al enige tijd geëxperimenteerd met koolstofverbindingen als chipmateriaal. Nu hebben onderzoekers van het MIT in Cambridge (VS) de grootste geïntegreerde schakeling gemaakt van koolstofnanobuisjes (knb) tot toe. Onderzoekers zien in koolstofchips een goed alternatief voor kiezelchips aangezien die stroom efficiënter en sneller geleiden dan siliciumchips. Dat ‘mankement’ van silicumchips is tot nut toe opgelost door de de afmetingen van de transistoren daarop steeds kleiner te maken, maar aan die wedloop zit een vrij harde ondergrens. Lees verder →

Klimaatverandering slecht voor rendement zonnecellen

Geplaatst op door
Beantwoorden
Daling rendement zonncellen door aardopwarming

Het effect van een aardopwarming met 1,8°C op het rendement van zonnecellen (afb: MIT)

Zonne-energie, vooral de fotovoltaïsche, wordt gezien als adekwaat middel tegen de aardopwarming, maar juist die steeds hogere temperaturen op aarde drukken het rendement van zonnecellen. Lees verder →

Koolstofnanobuisjes mogelijk kankerverwekkend

Geplaatst op door
Beantwoorden
Cdkn2a-eiwit

Cdkn2a (afb:WikiMedia Commons)

Onderzoekers zouden bij muisjes aannemelijk hebben gemaakt dat koolstofnanobuisjes net zo’n kankerverwekkend effect hebben als asbest. 10% tot 25% van de 32 proefdiertjes kreeg een mesothelioomtumor, een kwaadaardige kanker van het borstvlies die, vooralsnog, niet te genezen is. Dat wil overigens niet meteen zeggen dat die nanobuisjes hetzelfde effect hebben op mensen. Lees verder →

Nanobuisjes maken transistor weer kleiner

Geplaatst op door
Beantwoorden
transitor van koolstofnanobuisjes van 40 nm

De Vier koolstofbuistransistoren. Stroom loopt door de rode banen. Met de gele poorten schakel je (afb: IBM)

Het leek er een beetje op of de wet van Moore (alle elektronische details krimpen elke anderhalf, twee jaar met een factor twee) zijn laatste tijd heeft gehad, maar nieuwe materialen lijken de ontwerpers weer enig soelaas te geven. Onderzoekers van IBM hebben een transistor gemaakt van zo’n 40 nm (1 nm is eenmiljoenste millimeter). Daarvoor gebruikten ze koolstofnanobuisjes. Lees verder →

Koolstofnanobuisjes verslaan silicium (voor het eerst)

Geplaatst op door
Beantwoorden
Veldeffecttransistor van koolstofnanobuisjes

Een knb-transistor op een siliciumoxide/silicium-ondergrond . D en S zijn de elektroden. (afb: Science Advances)

Koolstofnanobuisjes (knb), de geschiedenis herhaalt zich keer op keer, hebben een grootse toekomst voor de boeg, maar nu nog even niet. De buisjes, die er een beetje uitzien als opgerold prikkeldraad (maar dan op nanoafmetingen), zouden vooral in de elektronica opzienbarende dingen kunnen doen, maar dat lukte maar steeds niet. Tot nu toe. Voor het eerst zouden transistoren gemaakt  van koolstofnanobuisjes hun hun siliciumconcurrenten op elektronische eigenschappen hebben verslagen. Lees verder →

Ig Nobelprijswinnaar ‘onthoofdt’ koolstofnanobuisjes

Geplaatst op door
Beantwoorden
Colin Raston en de koolstofnanobuisjes

Ig Nobelprijswinnaars Colin Raston met zijn ‘eierontkoker’

September vorig jaar kreeg Colin Raston van de Flinders-universiteit in Australië nog een Ig Nobelprijs voor een machine om eieren te ‘ontkoken’. Nu heeft Raston ‘wraak’ genomen en heeft voor zijn ontkokingsmachine (VDF) een serieuze toepassing gevonden: het precies op maat snijden van koolstofnanobuisjes. Daarmee zouden die ‘veelkunners’ eindelijk hun beloften op velerlei gebieden kunnen waarmaken, schrijft Futura-Sciences.
Lees verder →

Fullerenen als ‘kankerbommen’ (?)

Geplaatst op door
Beantwoorden
Fulleren omgebouwd tot nanobom

Voetbalmolecuul als ‘kankerbom’ ?

In 1996 won een trio wetenschappers de Nobelprijs voor de scheikunde voor de ontdekking van een nieuwe klasse koolstofverbindingen, de buckminsterfullerenen, de voetbalmoleculen die ook wel buckyballs worden genoemd. Die moleculen bestaan uit 60 koolstofatomen in de vorm van een, je raadt het al, voetbal. Nadien is er niet zo heel veel schokkends meer vernomen van die koolstofballen, maar er schijnt toch iets nuttigs mee gedaan te kunnen worden: ‘kankerbommen’. De fullerenen zouden kunnen worden omgebouwd tot minuscule bommen, waarmee kankercellen (en alleen kankercellen) zouden kunnen worden opgeblazen, denken onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Sao Paol (Braz). Lees verder →

Vijfhoekig grafeen een grote belofte (?)

Geplaatst op door
Beantwoorden
Pentagrafeen, vijfhoekig grafeen

Pentagrafeen bestaat voorlopig alleen nog in de computer (afb: VCU)

Koolstof blijft verbazen. Als element komt het in diverse verschijningsvormen voor: grafiet, diamant, fullerenen, nanobuisjes en grafeen. Er blijkt nu weer een nieuwe vorm te bestaan, of althans in theorie: vijfhoekig grafeen oftewel pentagrafeen. Het materiaal zou diverse opmerkelijke eigenschappen hebben. Zo is het vijfhoekige grafeen een halfgeleider, waar grafeen een geleider is en het zou mechanisch ook nog eens erg sterk zijn. De studie werd uitgevoerd door Chinese, Japanse en Amerikaanse onderzoekers. Klein probleem is dat het materiaal nog gemaakt moet worden. Lees verder →

Onderzoek risico nanodeeltjes nogal slordig

Geplaatst op door
Beantwoorden
Roestdeeltjes op een celmembraan

Roestdeeltjes op een celmembraan

Toxicoloog Harald Krug van het onderzoeksinstituut Empa, onderdeel van de ETH te Zürich, heeft duizenden onderzoeken naar de risico’s van nanodeeltjes doorgeploegd en hij trof daarbij veel rommel aan: slecht voorbereide onderzoeken en nietszeggende uitkomsten. Empa wil samen met, onder meer, het EPFL in Lausanne en het Amerikaanse norminstituut NIST een bruikbare norm voor dergelijk onderzoek ontwikkelen. Als je dit leest vraag je je af of dat voor ander onderzoek ook geldt.
Lees verder →

‘Leuk’ idee: virussen en bacteriën opblazen

Geplaatst op door
Beantwoorden

NanobomWe zitten in de wereld op het ogenblik toch rondom in de bommen en aanslagen, dus waarom niet, virussen en bacteriën en misschien wel kankercellen opblazen met nanobommetjes? Dat idee bedachten onderzoekers van de universiteit van Zuid-Denemarken in Odense. Ze gingen uit van buckyballen (fullerenen), de voetbalvormige koolstofverbindingen. Daar werden als explosieve component twaalf NO2-groepen gekoppeld. De elektronen van de koolstofatomen  zorgen ervoor dat deze nanobommetjes ontploffen, waarbij in een biljoenste seconde te temperatuur stijgt naar 4000 °C.  Een beetje onpraktisch is dat je de nanobommetjes eerst tot zo’n 700 °C moet verhitten. Overigens hebben de onderzoekers de ontploffingen niet in het echt veroorzaakt, maar de zaak ‘afgedaan’ met simulatie. Mwah.
Nanokoolstofbuisjes worden al in gezet om kankercellen op te blazen. Dat moet de nanobommen ook lukken, alleen is zo’n bacterie of virus eerst al overleden door de hoge aanvangstemperatuur. Dan hebben je geen ontploffingen meer nodig.

Bron: New Scientist