Is de foutloze kwantumbit in de maak?

Magneetje dat elektron vangt

Een magneetje (blauw) moet het elektron vasthouden (afb: Erika Kawakami et. al/Physical Review Applied)

De kwantumcomputer worden allerlei ‘bovennatuurlijke’ gaven toegedicht, maar voorlopig zullen die eerst maar een stuk stabieler moeten worden en de neiging de fout in te gaan moeten onderdrukken. Nu lijkt een wat vergeten onderzoek uit de jaren 90 uitzicht te bieden op kwantumbits die foutloos werken, waarbij gebruik wordt gemaakt van elektronspins op een ‘bedje’ van vloeibaar helium in plaats van in kristallen. Lees verder

Wanorde zou goede zijn voor deugdelijke kwantumbits

Erbium

Een stukje erbium (afb: WikiMedia Commons)

Het idee was dat kwantumbits, die nogal gauw uit hun ‘doen’ zijn, met uiterste omzichtigheid en zorgvuldigheid omringd moeten worden, maar het tegendeel (b?)lijkt waar. Gooi een zooitje zeldzame aarden bij elkaar, maar er een kristal van en je zou heel degelijke kwabits krijgen. Lees verder

Het schiet al op: nu al kwantumcomputer met 1180 kwantumbits

Atom ComputingKwantum-computers, het wil wat. Terwijl bij de ‘normale’ digitale computers het aantal bits al nauwelijks meer te tellen is, kunnen we het aantal bits op een kwantum-computer nog met de hand tellen. Atom Computing meldt dat het een kwantumrekentuig heeft met maar liefst 1180 bits. Voorlopig zijn dat geen hoeveelheden waar we geen wonderen van kunnen verwachten (als de kwantumcomputer die al ooit kan waarmaken). Lees verder

Kwantumrekenen met silicium is 99% nauwkeurig

Andrea Morello

Andrea Morello (afb: UNSW)

Als je dat leest, dan denk je misschien: Nou, dat is niet best, maar de onderzoekers waren zeer tevreden met die 99% nauwkeurigheid. “Als het aantal fouten zo klein is dan kun dan kun je die corrigeren als ze zich voordoen”, zegt Andrea Morello van de universiteit van Nieuw-Zuid-Wales in Sidney. Lees verder

Kwantumcomputers worstelen voortdurend met fouten

Foutcorrectie kwantumcomputer

Voor foutcorrectie van een logische kwabit heb je negen fysieke kwabits nodig en twee hulpbits (afb: Quanta Magazine)

Kwantumbits zijn nogal instabiel. Dat betekent dat als je wat aan die dingen wil hebben dat je een manier moet zien te vinden om die fouten voortdurend te corrigeren. Daar wordt intussen volop aan gesleuteld. Lees verder

IBM stoomt door met kwantumcomputer: 127 kwantumsbits

Kwantumprocessor IBM Eagle

De kwantumprocessor van de Eagle van IBM (afb: IBM)

IBM heeft een kwantumcomputer gebouwd die werkt met supergeleiding met een processor waar maar liefst 127 kwantumbits in zijn verwerkt. Dat is ongeveer het dubbele van wat Google en de universiteit voor wetenschap en technologie China hebben bereikt, die met een soortgelijke kwantumbittechnologie werken.
Lees verder

Kwantumcomputer met pendelende ionen gebouwd

Pendelende ionen

Het idee van de pendelende ionen. De kwantumpoorten staan er niet op (afb: Nature)

Onderzoekers van Honeywell zouden een kwantumcomputer gebouwd hebben met microchips, waarbij het rekenwerk wordt gedaan door pendelende ionen. Het rekentuig zou uitstekend functioneren en zou ook goed opgeschaald kunnen worden. Moeten we nu geloven dat de kwantumcomputer echt bestaat en er aan komt? Lees verder

Nieuwe kwantum’wetten’ getoetst op een kwantumcomputer

Kwantumcircuit

Een kwantumcircuit (afb: Aalto-universiteit)

Als ik verhalen plaats over kwantummechanica overvalt me een grote schroom, groter dan bij welk wetenschappelijk thema ook. Geef ik het verhaal goed weer? Valt het te snappen of heb ik er gewoon  een potje van gemaakt? Toch ga ik dapper (of is het koppig?) door. We zullen toch moeten ‘wennen’ aan die vreemde kwantumwereld. Nu schijnen onderzoekers een vreemde vorm van kwantummechanica , namelijk  niet-Hermitisch,  te hebben gesimuleerd op een kwantumcomputer van IBM. Er ging een ‘nieuwe wereld’ open, vonden ze. Kwantumcomputers zijn nu al tot heel wat in staat, toch? Lees verder

Bestaan die verdomde majoranadeeltjes eigenlijk wel?

Ettore Majorana

Ettore Majorana (afb: WikiMedia Commons)

De groep kwantumfysici onder leiding van hoogleraar Leo Kouwenhoven dacht aangetoond te hebben van een ‘deeltje’, het majoranadeeltje, dat een bouwsteen kan zijn voor toekomstige kwantumcomputers ook daadwerkelijk bestaat. Nu blijken de metingen die ze als bewijs zagen ook andere oorzaken kunnen hebben. De onderzoeksgroep trekt daarom hun oorspronkelijke publicatie in Nature terug. . Lees verder

Weer een doorbraak op weg naar de kwantumcomputer?

kwantumstippen

Donkergrijs is silicium. Lichtgrijs de verbindingsdraden. Op het raakpunt daarvan vind je de kwantumstippen (-bits). Links een opname met een rasterelektronenmicroscoop (afb: NBI)

Een van de vele obstakels op de weg naar een functionerende kwantumcomputer is de kwantumbit, de kwantumversie van de digitale bit. Die worden in allerlei soorten en smaken gemaakt, maar dan toch vooral door wetenschappelijke instituten en op kleine schaal. Europa schijnt zich ook op het kwantumrekentuig geworpen te hebben in samenwerking met het Franse bedrijf CEA-Leti, dat elke dag plakjes met talloze transistoren fabriceert, die, onder meer, in computers en telefoons worden gebruikt. Onderzoekers van het Niels Bohrinstituut in Kopenhagen hebben nu ontdekt dat die industrieel geproduceerde siliciumplakken bruikbaar zijn als kwantumbitmedium. Is het zo makkelijk? Kennelijk. Lees verder