Nanorobots doen hun intree in de scheikunde

Molecuulrobotarm

Zo ongeveer werkt de scheikunderobot (afb: Nature)

Er woedt momenteel een discussie rond de robotisering van onze samenleving, die dertig jaar geleden ook al hoog opliep. De vragen gaan, als ik het goed gevolgd hebben, nu niet meer in de eerste plaats om werkgelegenheid, maar over de plaats van de robot in onze ‘pikorde’. Die discussie zal in de scheikunde niet gauw ontstaan. Een nanorobot kan daar, net als in de autofabriek, mooie moleculen bouwen die met ‘bakken en braden’ moeilijk of niet te verwezenlijken zijn, is het idee. Nu is er vast een robotarm die moleculen van de ene plek naar de andere brengt. Het beginnetje van de robotscheikunde is er. Lees verder

Feringa krijgt Solvayprijs voor molmotors

Ben Feringa (RUG)

Prijswinnaar Ben Feringa

Ben Feringa, hoogleraar organische chemie aan de Rijksuniversiteit Groningen, heeft deze week uit handen van Koningin Mathilde van België de Solvayprijs gewonnen. De prijs, waaraan een geldbedrag van € 300.000 is verbonden, is toegekend voor zijn baanbrekende onderzoek op het gebied van moleculaire motoren. “Ik ben hier heel blij mee”, zegt Feringa. “De prijs is bedoeld voor een persoon die een fundamentele bijdrage heeft geleverd aan de chemie. Als ze dat van je zeggen is dat natuurlijk zeer eervol, maar het is ook een grote erkenning voor mijn team en de vele tientallen vaak jonge onderzoekers die al die jaren in mijn laboratorium hebben gewerkt.”
Lees verder

Licht activeert polymere ‘kunststofspier’

Kunststofspier

De twee onderdelen van de molmotor (rood en blauw) kunnen onafhankelijk van elkaar draaien, waardoor de polymeerketens in elkaar worden gefrommeld (afb: univ. van Straatsburg)

Levende systemen kunnen via moleculaire motors bewegingen produceren die ook op macroschaal effect hebben, zoals het samentrekken van spieren. Nicolas Giuseppone van de universiteit van Straatsburg heeft het met met zijn onderzoeksgroep voor elkaar gekregen om op een soortgelijke manier kunststof, in de vorm van een gel, te doen ‘krimpen’ door kunstmatige molmotoren tot zo’n 80% van het oorspronkelijke volume. Als dat stuk kunststof wordt belicht beginnen de molmotoren met hun werk door de polymere bij elkaar te trekken. Dit contractiemateriaal zou kunnen dienen voor de opslag van lichtenergie, denken de onderzoekers.
Lees verder