We weten niet hoe onze hersens werken en toch denken we systemen in elkaar te kunnen zetten die ‘hersenwerk’ zouden leveren: zelflerende systemen van neurale (ja hoor) netwerken. Nu hebben onderzoekers beide eens vergeleken, althans ze leerden een kunstmatig-intelligentiesysteem een neuron na te bootsen, en daarbij komen de ki-systemen er nogal bekaaid vanaf. Lees verder
Microgliacellen zijn de vuilnismannen van de hersens
Een iontransistor met grafeen als ‘selector’ (afb: Yahui Xue)
Albert Einstein zag wetenschap nog vooral als menselijk bedrijf…
Al langer denken de geleerden dat er een theorie moet zijn die alles met elkaar verknoopt en verklaart: de theorie van alles. Voorlopig heeft nog niemand die bedacht, maar zouden intelligente machines dat kunnen? Dat zou ooit wel een kunnen gebeuren, maar voorlopig is het nog niet zover, denken mensen die denken er verstand van te hebben.
Lees verder
Ook een kunstbrein kan gebaat zijn bij ‘slaap’ (afb: Los Alamos Nationale Laboratorium)
Nadat al zo’n veertig jaar geleden allerlei verhalen over kunstmatige intelligentie de ronde deden, lijkt het er op dat die ’tak van sport’ voet aan de grond krijgt, zo zelfs dat allerlei hotemetoten tegen die ontwikkeling in het geweer komen. In het Duitse blad bdw staat een vraaggesprek met Marco Huber van het Fraunhoferinstituut voor productietechniek en automatisering. Hij vindt dat ki transparant moet worden. Het zou navolgbaar moeten zijn hoe zo’n systeem tot een slotsom komt. Nu zijn de meeste ‘intelligente’ en zelflerende systemen nog ‘zwarte dozen’. Lees verder
Hersengolven (alfa, beta, teta, delta en gamma) geven de elektrische activiteit van de hersens weer
Het wordt nou toch wel echt griezelig. Een ki-systeem (ki= kunstmatige intelligentie) heeft hersengolven direct omgezet in zinnen, terwijl de proefpersoon sprak. De foutmarge zou iets van 3% zijn. Het is allemaal nog heel simpel en beperkt, maar daar kan aan gesleuteld worden Lees verder
Plak wat dingetjes op een stopbord en het ki-systeem leest ’45’ (afb: Nature)
Kunstmatige intelligentie wordt tegenwoordig overal bijgehaald, maar die techniek blijkt ontzettend makkelijk te flessen te zijn. Koester de menselijke intelligentie zo lang ki nog verregaand onbetrouwbaar is. Dan hebben we het nog niet eens over de energierekening gehad die ki ons presenteert. Net als bij allerlei veelbelovende medicijnen wordt bij dit soort ‘veelbelovende’ technologieën nooit het prijskaartje getoond… In Nature staat daar een mooi verhaal over. Lees dat, zou ik zeggen. Lees verder
Of we er blij mee moeten zijn weet ik niet, ik bedoel met kunstmatige intelligentie (ki). Er zitten aan die techniek heel wat nare kantjes, maar er zouden ook mooie dingen mee te doen zijn. Een belangrijk probleem bij ki-toepassingen is dat die zoveel energie vreten (een van die nare kantjes). Intel heeft daarom speciaal voor ki twee nieuwe processoren ontwikkeld die, verhoudingsdgewijs, minder energie zou vreten. Een Nervana dus (geen Nirwana). Lees verder
Datacentra vreten een hoop energie, onder meer voor koeling (afb: Google)
Steeds meer van ons leven wordt opgehangen aan computers en we doen met zijn allen net of die elektronen hun werk gratis doen. Dat is natuurlijk allerminst het geval en het voorval van de cryptomunten als bitcoin met hun blokketens waarvoor veel gerekend moet worden maakte duidelijk dat het energieverbruik daarbij nogal in de papieren loopt. Iets soortgelijks geldt voor kunstmatige intelligentie. Volgens recente schattingen kan de koolstofvoetafdruk van het leerproces van een ki-systeem zoveel energie kosten dat bij het opwekken daarvan 284 ton kooldioxide ontstaat. Dat zou net zo veel zijn als een gemiddelde auto in zijn hele ‘leven’ uitstoot. Lees verder