Wordt het dan toch waar, dat machines taal in de greep krijgen? Je zou het haast denken als je leest dat onderzoekers een tweetalig kunstmatig intelligent systeem hebben ontwikkeld dat, zonder hulp van mensen, geheel zelfstandig een nieuwe taal aanleert. De resultaten zijn nog niet om over naar huis te schrijven, maar wat niet is kan nog komen (met een zelflerend systeem). Lees verder
Via Skype kun je elk in een andere taal met elkaar converseren.
Google Translate is tegenwoordig, in ieder geval voor het Nederlands, vrij aardig, maar het is een vrij simpel systeem dat afhankelijk is van vertaalde woordzinparen (al schijnt het tegenwoordig iets ingewikkelder te zijn dan dat). Dat is problematisch bij talen die door relatief weinig mensen gebruikt worden of waarvan, om wat voor een reden dan ook, weinig geschreven teksten zijn. Nu hebben Google-onderzoekers, die zich onder meer bezighouden met kunstmatige intelligentie, een systeem ontwikkeld dat gebruik maakt van neurale netwerken en die de gesproken taal direct omzetten in een tweede taal (al of niet gesproken). Lees verder
Quoc Le kent de fratsen van vertaalprogramma’s. Terug in zijn geboorteland Vietnam maakt de onderzoeker van Google in Mountaint View zich met zijn ouders vrolijk over de vertaalstrapatsen van Google Translate, terwijl hij een van de mensen is die het programma tot volwassenheid moet brengen. Veel fouten zijn gering, maar samen vertellen ze een groter verhaal: “Vertalen is geen opgelost probleem.” Het streven is niet om een perfecte vertaling te krijgen maar om ongemak te voorkomen. Dat zou kunnen veranderen met het gebruik van kunstmatige intelligentie (ki) in de jongste versie van het vertaalprogramma. Lees verder
Japanners hebben iets met robots, al tientallen jaren. Nu hebben ze, schijnt het, weer een primeurtje op het gebied van robotica: Alter. Alter houdt via sensoren (‘zintuigen’) voeling met de buitenwereld en zou de eerste zijn die geheel wordt aangestuurd door elektronische ‘hersens’, uitgerust met kunstmatige intelligentie (ki). Hij (zij?) gedraagt zich vooralsnog allesbehalve menselijk. Lees verder
Boven het geheugenelement zonder zinkoixdelaagje en onder met (afb: UT)
Twente bij het MESA+-instituut voor nanotechnologie hebben ze een ‘gsegmenteerd’ ferroelektrisch geheugenelement ontwikkeld dat meer toestanden kan opslaan dan een 0 of een 1. Dat geheugenelement vertoont enige gelijkenis met de manier waarop hersencellen en hun verbindingen gegevens opslaan.
Lees verder
De oscillatoren communiceren via memristors willekeurig met elkaar (afb: uni Kiel)
Na een korte tijd synchroniseren de oscillatoren hun impullsen (het vuren van hersencellen) (afb: uni Kiel)
Hoe de menselijke hersens werken is nog steeds verre van bekend en dat razendefficiënte en energiezuinige orgaan blijft ons mensen intrigeren. Nu hebben onderzoekers van de Christian-Albrechtuniversiteit in het Duitse Kiel met behulp van memristors een systeem gebouwd dat in staat is twee verschijnselen te produceren die ook aan onze hersens worden toegeschreven: synchronisering en geheugenvorming. Het uiteindelijke doel van hun onderzoek is neurale netwerken te bouwen die net zo efficiënt en energiezuinig werken als ons brein. Lees verder
Elektronica met ‘hersens’
Movidius, het bedrijf dat de co-processors van het 3d-project Tango van Google ontwikkeld, zegt een usb-staaf op de markt te gaan brengen waarmee toepassingen voor kunstmatige intelligentie kunnen worden gedraaid op gewone computers en zelfs telefoons maar ook droons of robots. Die apparaten zullen dan wel een krachtiger processor moeten hebben die die ‘neurale netwerken’ kan hanteren, maar die schijnen in ontwikkeling te zijn, onder meer bij Movidius.
Lees verder
De memristor van polyaniline (groen) en chroom (grijs)
In hoofdzaak Russische onderzoekers schijnen een neuraal netwerk te hebben gemaakt van zogeheten memristors, een geheugenelement dat is uitgevonden bij Hewlett en Packard dat geen energie nodig heeft om informatie op te slaan, maar kennelijk zijn er ook computers mee te bouwen. De memristors zijn gemaakt van een geleidende kunststof: polyaniline. Volgens de onderzoekers zijn deze ontwikkelingen vooral van belang om er zicht-, gehoor- of andere zintuigsystemen mee te bouwen alsook intelligente regelsystemen voor allerlei apparatuur en dito robots. Lees verder
De parallelle ‘goudcomputer’ (verbeeld)
Neem enkele tientallen gouddeeltjes van zo’n 20 nm (1 nm = 1 miljardste meter) op zo’n 1 nm van elkaar, omring het geheel aan goudkorreltjes met elektroden en het lijkt er op dat je dan iets krijgt dat op een neuraal netwerk lijkt. Dat zou de uitkomst zijn van een studie van een stel onderzoekers in Twente naar een computer die snel werkt en weinig energie vergt. Voorlopig werkt de ‘goudcomputer’ alleen nog maar bij heel lage temperatuur (0,3 K). Lees verder
Het Atari-spel Breakout uit de jaren 80 (afb: Science)
Onderzoekers van Google DeepMind, die zich bezighouden met kunstmatige intelligentie (ki) hebben een computersysteem in elkaar geknutseld dat uiterst bedreven zou zijn in enkele tientallen ouderwetse computerspelletjes van Atari zoals Breakout. In veel gevallen scoorde de computer beter dan menselijke spelers, zonder het spel vooraf ‘gezien’ te hebben. De onderzoekers bouwden daarvoor een lerend systeem dat gebaseerd is op neurale netwerken en gebruik maakt van het zogeheten beloningsleren: DQN.
Lees verder