“Satelliet- en raketpuin taste de fragiele bescherming rond aarde aan”

Blik op de aarde

Ruimtepuin is fnuikend voor fragiele beschermlaag rond de aarde

Zijn we met al die satellieten rond de aarde en de raketten die ze daarheen vervoeren en vooral met het ‘wissen’ van de uitgewerkte satellieten niet bezig de beschermlaag rond de aarde en daarmee de leefbaarheid op die onze planeet te vernielen, vraagt plasmafysicus Sierra Solter zich in the Guardian af. Hij vindt dat ruimtevaartbedrijven geen satellieten meer in een baan rond de aarde mogen brengen als ze niet kunnen aantonen dat die de stratosfeer en magnetosfeer rond de aarde, de beschermingslaag van alle leven op deze planeet, niet vernielen. Lees verder

Gat in de onzonlaag gaat maar niet weg

gat ozonlaag september 2021

Het gat op 15 september 2021 (afb: Copernicus)

Jarenlang konden we horen dat de mens tijdige en succesvol het gat in de ozonlaag had gedicht door het verbod van bepaalde drijfgassen (cfk’s), maar de laatste jaren leek het minder goed te gaan met dat ‘gat’. Onderzoeksters denken dat de gehalogeneerde drijfgassen niet de oorzaak zijn voor dat ‘gat’ boven de Zuidpool. Lees verder

De aarde is ‘doodziek. Oorzaak is de mens

Gezondheid aarde 2023 volgens aardgrensmodel Rockström

De negen gezondheidsfactoren van de aarde volgens het Rockströmmodel (afb: Johan Rockström et. al/Science)

In een nieuw onderzoek naar de gezondheid van de aarde moesten de onderzoekers constateren dat zes van de negen gezondheids-aspecten van de aarde zijn overschreden: klimaatver-andering, biodiversiteit, verandering landgebruik (verlies aan natuur), stikstof- en fosforcycli, milieuvervuiling (kernafval, kunststofafval e.d.) en zoetwatervoorraden.
Alleen met de ozonvernietiging in de atmosfeer, luchtvervuiling en oceaanverzuring blijft de aarde nog net binnen de veilig geachte grenzen van dit door van dit door klimaatwetenschapper Johan Rockström bedachte houdbaarheidsmodel van de aarde, maar ook daar naderen bij twee de grenzen snel: verzuring oceanen en luchtvervuiling. Dat betekent dat de mens zijnhaar veilige manoeuvreerruimte op de meeste cruciale punten meer dan heeft verspeeld. Lees verder

Rookdeeltjes natuurbranden tasten ozonlaag aan

Gat in de ozonlaag sep 2000

Gat in de ozonlaag in september 2000 (afb: WikiMedia Commons)

Drijfgassen waren verantwoordelijk voor het gat in de onzonlaag boven de Zuidpool, maar het blijkt dat ook rookdeeltjes van natuurbranden in, vooral, Australië de meehelpen bij de aantasting van de ozonlaag. Die waren verantwoordelijk voor een vergroting met 10% in 2020, stellen onderzoeksters van, onder meer, het MIT in Cambridge (VS). Lees verder

Rook natuurbranden destructief voor ozonlaag

NatuurbrandHij zou de laatste jaren de goede kant uitgaan met het gat in de ozonlaag, de laag in de atmosfeer die ons tegen gevaarlijke uv-straling beschermt. Was dat gat ontstaan door menselijk toedoen (drijfgassen), nu lijken de natuurbranden de ‘boosdoeners’, waarvan je je natuurlijk af kunt vragen hoe natuurlijk die zijn. Lees verder

Ozongat boven Noordpool zorgwekkend

'Gat' in ozonlaag boven NoordpoolWe (ik althans; as) ken het gat in de ozonlaag alleen van het zuidelijk halfrond. Daar zou het de laatste jaren redelijk goed mee gaan (d.w.z. dat sluit zich langzaam), al zijn de berichten wisselend. Er zit echter kennelijk ook een ‘gat’ in de ozonlaag boven de Noordpool. Dat zou jl. maart op zijn, voorlopige, dieptepunt zijn geweest, zo melden NASA-onderzoekers op basis van analyses van satellietwaarnemingen. Lees verder

Zelfs ‘beperkte’ kernoorlog desastreus voor wereldvoedselvoorziening

Atoomwolk boven Hirosjima

Atoomwolk boven Hirosjima na ontploffing kernbom in 1945 (afb: WikiMedia Commons)

Na al die heisa over het coronavirus even wat vrolijker nieuws, nou ja, vrolijk, in ieder geval ander (ik ben tegenwoordig zo door mijn krant heen). Stel je voor dat er ergens op de wereld een conflict ontstaat tussen twee landen die allebei kernwapens hebben en die die ook gaan gebruiken. Dan zou zelfs een ‘beperkte’ atoomoorlog ernstige gevolgen hebben voor de voedselvoorziening in de hele wereld. Dat denken tenminste onderzoekers van, onder meer, de NASA. Lees verder

Cfk-ban in ’87 verminderde aardopwarming met 1°C

Het effect cfk-ban op aardopwarming

Het (berekende) temperend effect van cfk-ban op de aardopwarming (afb: ERL)

Je zou kunnen zeggen dat het Montréalprotocol een voorloper is van het nu veelbediscussieerde klimaatakkoord. Het verschil is dat dat oude akkoord, grosso modo, wél werd nageleefd en zo langzamerhand zou het in de ban doen van chloorfluorkoolwaterstoffen (cfk’s) hebben geleid tot een (traag) herstel van de, door die stoffen, aangetaste ozonlaag (al zijn niet alle berichten positief). Nu hebben onderzoekers uitgevogeld dat die maatregel een belangrijk neveneffect had: de vertraging van de aardopwarming. Cfk’s zijn heftige en persistente broeikasgassen. Lees verder

Cfk-uitstoot zou uit China komen

cfk-uitstoot

De (omgerekende) uitstoot voor (l) en na 2012 (afb: univ. van Bristol)

Sinds 2013 is de uitstoot van chloorfluorkool-waterstoffen (cfk’s) weer gestegen met 7000 ton. Die koelstoffen tasten de ozonlaag aan en zijn wereldwijd verboden. Volgens recent onderzoek komt die toename uit Oost-China. Lees verder

Koelkast met vervormbare kristallen zou goed voor klimaat zijn

Barocalorisch effect zorgt voor vaste koelstoffen

Het barocalorisch effect zorgt voor koeling als de druk van de plastische kristallen wordt gehsald (afb: imr)

Koeling kost veel energie. Wereldwijd zouden koelsystemen verantwoordelijk zijn voor een kwart tot een derde van de stroombehoefte. Cruciaal daarbij is het gebruik van koelvloeistoffen (HFK’s). Dat zijn echter heftige broeikasgassen. Een koelkast met vervormbare kristallen zou een alternatief denken Chinese onderzoekers. Truc is dat sommige stoffen onder druk afkoelen (het zogeheten barocalorisch effect). Lees verder