Economie is geen wetenschap, maar een bezigheid die ernstig overschat wordt. Ondanks al dat gestudeer van economen zijn die er nog niet in geslaagd om, om maar wat te noemen, een recept te bedenken voor de bestrijding van recessies. Het is in de economie niet zo dat als je dít doet, dat er dan dát gebeurt. Daarvoor zijn economische processen nog (?) te ingewikkeld voor de economische ‘geleerden’. Zou er geen hulp van natuurwetenschappelijke kant kunnen komen? Er zijn tenslotte natuurwetenschappers die zich bezig houden met wat zij ‘complexe systemen’ noemen.
Een van die complexe wetenschappers is Michael Harré van de universiteit van Sydney. Hij en enkelen van zijn collega’s denken dat je economie wel degelijk om de grote, gevaarlijke klippen heen kunt laten zeilen, door aan de macro-economische knoppen te draaien. Net als bij een echte wetenschap. Ze hebben hun ideeën opgeschreven in het wetenschapsblad European Physical Journal B.
Natuurkundigen hebben een lange ervaring met statistische mechanica bij het bestuderen van kleine fluctuaties rond evenwichtspunten van grote aantallen wisselwerkende deeltjes bij veranderlijke druk en temperatuur. Door die principes toe te passen in de economische speltheorie zou het mogelijk moeten zijn om, bijvoorbeeld, wisselwerkingen tussen beschrijven te beschrijven afhankelijk van de eigen strategische keuzes of die van derde bedrijven. Eerder onderzoek had al aannemelijk gemaakt dat als een macro-economische grootheid, bijvoorbeeld belastingdruk, verandert, bedrijven een klein beetje bewegen, niet te veel. Door de veranderingen bij bedrijven kan de economie een omkeerpunt bereiken waardoor de hele economie in elkaar klapt, rekenen Harré en zijn medewerkers voor. Het is, denken de onderzoekers, mogelijk een stabiele toestand te vinden waarbij de bijdragen van bedrijven aan de economie in financiële termen worden gemaximaliseerd. En áls de economie dreigt af te glijden naar een ineenstorting, zou door kleine veranderingen een katastrofe zijn te voorkomen, schrijven ze.
Dat alles valt en staat natuurlijk met de mogelijkheid om ook echt aan die knoppen (=economische parameters) te kunnen draaien en of je daadwerkelijk weet waar je economisch ten opzichte van die ‘omkeerpunten’ staat. Dat lijkt nog (?) niet het geval te zijn. Dus? Ik houd er voorlopig nog maar op dat economie geen wetenschap, al die mooie economische formules ten spijt.

Bron: Eurekalert