Er verdwijnt nogal wat tropisch regenwoud voor de verbouwing van soja
De mens is een dominante en destructieve diersoort. Toch blijkt dat onderzoekers die zich bezighouden met natuurbe-scherming rekenmodellen gebruiken waar de factor mens nauwelijks in voorkomt. Dat moet anders, vinden onderzoekersters van de universiteit van Michigan. Ze stellen voor als het om bedreigde soorten gaat realistischer modellen te gebruiken, waar de mens een factor van belang is. Lees verder
Actie tegen dierproeven (afb: openverse)
Al jaren proberen dierenbeschermers het gebruik van proefdieren terug te dringen, maar voorlopig worden er vooral bij geneeskundig en farmaceutisch onderzoek nog steeds veel proefdieren ‘verbruikt’
, vooral ratten en muisjes. Kweekorgaantjes en organen-op-chip kunnen het proefdiergebruik terugdringen, maar er zijn ook informatische hulpmiddelen zoals rekenmodellen die de proefdieren minder noodzakelijk maken. De Amerikaanse gezondheidsautoriteiten stellen dierproeven niet langer verplicht voor het testen van (kandidaat)medicijnen. Lees verder
Linkerboezem van een 70-jarige patiënt die last heeft van boezemflutter. Zwart is littekenweefsel van een vorige operatie, grijs is het berekende pad waarlangs het flutteren (flapperen; verhoogd hartritme) zou kunnen ontstaan. De kleuren geven het verloop van het boezemflapperen weer (afb: KIT)
Als je maar eenmaal een goed (reken)model hebt van organen, dan zou je, in theorie, geen labproeven meer hoeven doen. Een beetje dat idee. Nou is het natuurlijk altijd het probleem met rekenmodellen dat je de uitkomsten daarvan altijd aan het echte leven moet toetsen, want niet het model is de norm, maar het echte leven (in dit en veel andere gevallen). Rekenmodellen kunnen wel helpen het zoekproces te verkorten. Met die gedachte hebben onderzoekers van, onder meer, het Karlsruher instituut voor technologie (KIT) rekenmodellen voor het hart ontwikkeld op meerdere niveaus: van hartcelonderdelen en cellen tot het hele orgaan. Lees verder
Klimaatmodellen krijgen nogal eens kritiek omdat ze er maar een potje van zouden maken. Het klimaat is zo’n ingewikkeld systeem dat het moeilijk in een rekenmodel valt te wringen, maar je bent als modellenbouwer niet helemaal kansloos. Je kunt je modellen natuurlijk loslaten op klimaatgebeurtenissen in het verleden en kijken of dat een beetje klopt. Terugvoorspellen. Hoe dan ook, er wordt stevig aan modellenbouw gedaan en Franse onderzoekers hebben voor het zesde rapport van het VN-klimaatforum, dat is gepland voor 2021, alvast hun rekenwerk gepresenteerd. Hun nieuwe modellen voorspellen de rest van deze eeuw een warmere aarde dan de oude modellen. Die nieuwe modellen zouden ook meer kunnen zeggen over de regionale effecten van de klimaatverandering. Lees verder
Klimaatwetenschapper Cristina Proistosescu
Onderzoekers van de Harvard-universiteit zouden hebben aangetoond dat klimaatmodellen in overeenstemming zijn met de historische gegevens. Dat wil zeggen dat klimaatmodellen aardig kunnen voorspellen hoe het klimaat reageert op concentratieveranderingen van broeikasgassen in de atmosfeer. Volgens de onderzoekers is de klimaatgevoeligheid voor de stijging van de broeikasgasconcentraties in de atmosfeer groter dan tot nu toe aangenomen: de aardopwarming gaat langzamer, maar zal een hoger evenwichtsniveau bereiken . Lees verder
Terwijl 2016 weer maand na maand warmterecords breekt, komen er berichten dat het broeikaseffect van CO2 tot nu toe is onderschat. De laatste jaren waren er juist berichten verschenen van onderzoek dat op lagere waardes uitkwam. Volgens het Britse blad New Scientist gaven de cijfers van 2014, 2015 en 2016 die in die rekenmodellen gebruikt werden een heel ander beeld. Lees verder
Stefano Curtarolo
Onderzoekers van de Duke-universiteit zijn op zoek naar alternatieve materialen voor het dure platina. Daarbij laten ze een computer het vuile werk doen. Die schijnt al een aantal kandidaten gevonden te hebben van (binaire) legeringen in de platinagroep. “We zoeken materiaal met de eigenschappen van ‘durium’ om ‘goedkopium’ te kunnen ontwikkelen”, zegt Stefano Curtarolo, een van de betrokken onderzoekers. “We proberen de ontdekking van nieuwe materialen te automatiseren en we gebruiken ons systeem om sneller verder te kunnen komen.” Lees verder