Sociale wetenschappen hebben het moeilijk. Anders dan natuurwetenschappers is het bij sociaalwetenschappelijk onderzoek, daar schaar ik economie ook onder, lastig zo niet onmogelijk een heel wildenbomenbos aan variabelen in de hand te houden. Uitspraken op dit terrein zouden dan ook altijd met veel slagen om de arm mogen worden gedaan, maar zo’n sociale wetenschapper moet ook eten (= onderzoek doen) en wil de wereld, om te beginnen de wetenschappelijke, wel laten weten welke opzienbarende zaken hij/zij nu weer heeft ontdekt. Dan krijg je onderzoekresultaten als studenten gaan langzamer lopen als ze met ouderdom gerelateerde woorden horen, de verkiezingen worden beïnvloed door sportwedstrijden en overgewicht is besmettelijk. Volgens Andrew Gelman van de Columbia-universiteit, statisticus en socioloog, allemaal studies die in gerenommeerde bladen zouden zijn verschenen. Dus maar kappen met die onmogelijke sociale wetenschappen? Gelman vindt dat we eerst moeten leren in het zand te bijten alvorens te gloriëren. Ik heb zo mijn twijfels, grote twijfels. Lees verder
Sociale wetenschappen moeten leren falen om succes te hebben
Beantwoorden