“Satelliet- en raketpuin taste de fragiele bescherming rond aarde aan”

Blik op de aarde

Ruimtepuin is fnuikend voor fragiele beschermlaag rond de aarde

Zijn we met al die satellieten rond de aarde en de raketten die ze daarheen vervoeren en vooral met het ‘wissen’ van de uitgewerkte satellieten niet bezig de beschermlaag rond de aarde en daarmee de leefbaarheid op die onze planeet te vernielen, vraagt plasmafysicus Sierra Solter zich in the Guardian af. Hij vindt dat ruimtevaartbedrijven geen satellieten meer in een baan rond de aarde mogen brengen als ze niet kunnen aantonen dat die de stratosfeer en magnetosfeer rond de aarde, de beschermingslaag van alle leven op deze planeet, niet vernielen. Lees verder

Rookdeeltjes natuurbranden tasten ozonlaag aan

Gat in de ozonlaag sep 2000

Gat in de ozonlaag in september 2000 (afb: WikiMedia Commons)

Drijfgassen waren verantwoordelijk voor het gat in de onzonlaag boven de Zuidpool, maar het blijkt dat ook rookdeeltjes van natuurbranden in, vooral, Australië de meehelpen bij de aantasting van de ozonlaag. Die waren verantwoordelijk voor een vergroting met 10% in 2020, stellen onderzoeksters van, onder meer, het MIT in Cambridge (VS). Lees verder

“Verdwijnend ijs op de Noordpool leidt niet tot strenge winters”

Poolwervel

De poolwervel in november 2013 (afb: WikiMedia Commons)

Elke keer als het weer een beetje winter wordt in Noord-Amerika of Eurazië komt het verhaal te voorschijn dat dat komt door de aardopwarming. Doe zorgt ervoor dat er steeds meer ijs rond de Noordpool verdwijnt waardoor de windcirculatie op de Noorpool, die de kou vasthoudt, verzwakt en de Noordpoolkou verder naar het zuiden doordringt. Dat idee is zo’n tien jaar geleden ontstaan en heeft altijd veel kritiek gekregen, maar naar nu blijkt klopt daar niks van. Zelfs bij veel ijsverlies zou die poolwervel maar heel weinig verzwakken, stellen onderzoekers, maar ook zij krijgen kritiek. Lees verder

Moeten we in drie uur in Australië willen zijn?

LAPCAT-MR2 van de ESA

De LAPCAT-MR2, een hypersoon ideetje van de ESA (afb: esa)

Ik las dat de Europese Unie een project heeft om vliegtuigen te ontwikkelen die hoog in de stratosfeer(tussen de 10 en 17 km boven de aarde) kunnen vliegen: Stratofly. Opdat we, zeg, vanaf 2035 in drie uur naar Australië kunnen vliegen, roept het persbericht verheugd. Moeten we dat willen en ten koste van wat? Bevond zich in die stratosfeer niet de ozonlaag? Zou het niet beter zijn dat de EU en de EU-landen zich bezighoudenmet het redden van de aarde? Ik roep maar wat. Lees verder

Kan een gigantische ‘luxaflex’ de zon temmen (?)

Atiq Rahman

Atiq Rahman: Ontwikkelende landen zouden in deze meer te zeggen moeten hebben… (afb: WikiMedia Commons)

Al meermalen zijn allerlei technieken verzonnen om de aardopwarming af te remmen, maar deze zogeheten geotechnieken zouden wel eens erger kunnen zijn dan de kwaal. Toch houdt de roep om meer aandacht aan die ‘oplossingen’ te geven niet op. Onderzoekers van ontwikkelingslanden vinden dat ze meer zeggenschap moeten hebben op dit terrein. Zou een geweldig grote ‘luxaflex’ geen oplossing kunnen zijn? Lees verder

Klimaatverandering zou riskant zijn voor ozonlaag

ozongat

Gat in de ozonlaag

Trump heeft wat op zijn geweten en hij is nog maar net begonnen. Nu lijkt het er op dat klimaatverandering niet alleen met Trump te maken heeft gekregen maar nog een tot nu toe onbekend gevolg heeft: de ozonlaag kan er last van krijgen. Dat is al eens gebeurd door menselijk toedoen (drijfgassen in spuitbussen), maar een ongekende eendrachtigheid heeft geleid tot een verbod van die gassen en de ozonlaag leek zich langzamerhand te herstellen. Nu dreigt dus de door de mens (mede) veroorzaakte klimaatverandering roet in het eten te gooien. Lees verder

Krijgt het technisch temmen van aardopwarming toch een kans?

David Keith van de Harvard-universiteit

David Keith van de Harvard-universiteit (afb: Hravard)

Ingenieurs zijn altijd bezig technische oplossingen te bedenken voor allerlei soorten problemen. Ze proberen dan vaak met techniek de uitwassen van de techniek tegen te gaan. Dat zit kennelijk in hun systeem . Ook bij de aardopwarming hebben techneuten hele of halve gare ideeën bedacht om die met technische middelen te temperen. Hier en daar is er wel wat bekeken, maar meestal werden de onzekerheden en dus risico’s als te groot beoordeeld. Nu lijkt het er op dat er weer door onderzoekers van de Harvard-universiteit (VS) een project op stapel gezet om, wat heet, geotechniek in te zetten tegen klimaatverandering. En, o ja, 30 maart was de warmste 30 maart sinds de temperatuurmetingen in 1901 in Nederland zijn begonnen.

Lees verder