We horen vele geluiden, maar de meeste zullen we niet verwarren met spraak. Misschien hebben we bij sommige dieren wel de neiging (“Die kat praat met mij”), maar vaak gaat het dan om een gek of een wijze van spreken. Als je er even over nadenkt is het toch uiterst vreemd dat we een reeks geluiden als spraak herkennen, die voor ons mensen van welhaast fundamentele betekenis is. Stel je de mens eens voor zonder spraak. Hoe werkt zoiets? Het lijkt er op dat Nima Mesgarani van de universiteit van Californië enig nieuw licht op de zaak heeft kunnen werpen. In een bepaald hersendeel, de bovenste temporale gyrus, hebben hersencellen zich gespecialiseerd in de waarneming en decodering van het samenstel van geluiden en klanken die we spraak noemen. Of eigenlijk zijn het alleen nog maar ‘letters’.
Lees verder →