Kunststofdeeltjes zouden bij zeevogels tot ‘Alzheimer’ leiden

Bloedmonsters van kuikens van zeevogels (pijlstormvogels) die door hun ouders met kunststof werden gevoed, zouden hebben uitgewezen dat die gewoonte kan leiden tot neurodegeneratie (‘Alzheimer’), celdood en aantasting van de maagwand bij de kuikens.
Er werden regelmatig intracellulaire componenten aangetroffen die niet in het bloed zouden moeten voorkomen, wat wijst op cellyse (het verkrummelen van het celmembraan), schrijven de onderzoekers Jack Rivers-Auty van de universiteit van Tasmanië (Aus). Er werden minder eiwitten uitgescheiden, wat erop wijst dat de maag, lever en nieren niet normaal functioneren.
Het is verontrustend, schrijven de onderzoekers, dat deze kenmerken aanwijzingen zijn van neurodegeneratie bij de zeevogelkuikens onder de 90 dagen, waarbij grote hoeveelheden kunststof waren ingenomen. Het eiwitspectrum  weerspiegelt de effecten van kunststof op de maag.

Opvallend is dat de meetmethoden die doorgaans worden gebruikt om de toestand van wilde dieren te beoordelen (zoals lichaamsgewicht) geen nauwkeurige beschrijving geven van de gezondheid of de gevolgen van het eten van kunststoffen, stellen de onderzoekers.

Bron: the Guardian

Geprinte nanopilaartjes bevorderen groei neuronen

Nanopilaartjes als groeiomgeving hersencellen

Op de nanopilaartjes vormden zich ruimtelijke netwerken van hersencellen (afb: Angelo Accardo et al./Advanced Functional Materials)

Hersencellen zijn wezenlijk voor het functioneren van meercellige organismen. Hoe hersens functioneren is allesbehalve bekend, maar duidelijk is dat ze, onder meer, via stroomstootjes met elkaar communiceren. Onderzoekers van de TU Delft hebben met nanopilaartjes een, kennelijk, ideale groeiomgeving voor hersencellen gevormd die erg veel zou lijkt op wat er in het echt gebeurd. Lees verder

Muisjes ‘spoelen’ hersens tijdens diepe slaap

Spoelen van hersens tijdens diepe slaap

Slaapmiddelen verstoren het hersenspoelen tijdens de diepe slaap (afb: Maiken Nedergaard et al./Cell)

Een goede nachtrust doet meer dan alleen je uitgerust laten voelen. Die kan (vrijwel) letterlijk je geest leegmaken. Nieuw onderzoek maakt aannemelijk dat diepe slaap de ophoping van afvalstoffen in de hersens tijdens de wakkere uren kan wegspoelen, een essentieel proces voor de gezondheid van de hersenen. Als dat ‘hersenspoelsysteem’ wordt verstoord met, bijvoorbeeld slaapmiddelen, kan dat op de lange termijn mogelijk de hersenfuncties beïnvloeden. Lees verder

Kijk minder tv en lees meer om minder kans op A. te hebben

Daan leest

Daan leest (afb: as)

Geloof het of niet, maar het lijkt er op dat je kans om Alzheimer te krijgen daalt als je minder tv kijkt en vaker een boek leest. Dat zouden onderzoekersters van de universiteit van Zuid-Australië hebben uitgevogeld. Lees verder

Is Alzheimer een autoimmuunziekte?

Processen en eiwitten die bij Alzheimer een rol spelen

Processen en eiwitten die bij Alzheimer een rol spelen (afb: Donald Weaver et al./ Alzheimer’s Journals)

Jaarlijks worden er vele miljoenen aan onderzoek uitgegeven om een werkend geneesmiddel te vinden tegen de ziekte van Alzheimer maar tot nog toe hebben al die jaren onderzoek vrijwel niets opgeleverd. Het is nog steeds niet bekend waardoor de ziekte ontstaat. Al weer begin dit jaar stelde Donald Weaver van de universiteit van Toronto in een lezing dat Alzheimer noch wordt veroorzaakt door beta-amyloïdeplaques noch door tauknopen, maar dat de ziekte een auoimmuunaandoening is. Hij lijkt er dat ander onderzoek, waar microgliacellen als ‘boosdoeners’ worden genoemd, dit idee ondersteunt. Gliacellen zou je de afweercellen van de hersens kunnen noemen.
Lees verder

Speelt verstoring van signaaloverdracht een rol bij Alzheimer?

APP-fungeert-met-talin-als-krachtkoppelaar

APP fungeert, gekoppeld aan talin als krachtenkoppelaar tussen twee neuronen (afb: Ben Goult et al./Open Biology van de Royal Academy)

Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Kent hebben de rol van twee eiwitten (APP en talin1) in de hersenen onderzocht en stellen nu dat de stabiliteit van hun relatie met elkaar cruciaal is voor de vorming en het behoud van geheugen. Verstoringen in dit mechanische signaalpad kunnen leiden tot de ziekte van Alzheimer. Dit is de eerste keer dat deze relatie is gelegd en wellicht kan die de weg vrijmaken voor een behandeling van deze in wezen onbehandelbare hersenziekte. Overigens is dat in de loop der jaren al vaker geopperd. Lees verder

Ki en genetica vormen een ongemakkelijk paar

Qiongshi-Lu-

Qiongshi Lu (afb: WU-Maddison)

Steeds vaker wordt kunstmatige intelligentie gebruikt in de genetica en de geneeskunst, maar die ontmoeting loopt niet altijd goed af, waarschuwen onderzoekers. Dan kunnen er verkeerde verbanden worden gelegd tussen genen en fysieke kenmerken en/of ziektes. Lees verder

Nieuwe ‘verantwoordelijken’ voor Alzheimer gevonden (?)

M42-eiwitten doen mee aan de vorming van plaques

M42-eiwitten doen mee aan de vorming van beta-amyloïdeplaques (afb: Todd Golde et al./Cell)

Onderzoekers rond Todd Golde van de Emory-universiteit in Atlanta (VS) denken dat niet alleen beta-amyloïdeplaques en rol spelen in de (het) ziekte(verloop) van Alzheimer, maar ook andere eiwitten die zich in de plaques ophopen. Hun bevindingen zouden nieuwe therapeutische wegen openen voor deze vorm van dementie (hopen ze). Lees verder

Is Alzheimer in een vroeg stadium te genezen?

Anticaline H1GA

De hyperactiviteit van hersencellen van Alzheimer nam af na inspuiting met anticaline H1GA in hun hippocampus (afb: Benedikt Zott et al./Nature Communications)

Het is altijd gevaarlijk om al te optimistische berichten te verspreiden rond tot nu toe ongeneesbare ziektes. Alzheimer is daar een van. Nu denken onderzoekers van de technische universiteit München (TUM) een eiwit gesynthetiseerd te hebben, anticaline H1GA gedoopt, dat de kwalijke gevolgen van beta-amyloïdeophopingen zou neutraliseren en daarmee de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer in een vroeg stadium zou stoppen of zelfs ongedaan maken.
Voorlopig is de methode alleen nog maar op celkweken en bij proefdieren (muisjes) toegepast en de onderzoekers waarschuwen dat, als het al zover komt, het nog wel even zal duren voordat deze aanpak in de klinische praktijk kan worden toegepast. Lees verder