Ondanks de niet al te florissante klinische proeven met het middel is lecanemab goedgekeurd voor toelating in de EU door het Europese medicijnenagentschap. Reden is waarschijnlijk dat er nog steeds geen geneesmiddel of -wijze voor de ziekte bestaat. Lees verder
Qiongshi Lu (afb: WU-Maddison)
Steeds vaker wordt kunstmatige intelligentie gebruikt in de genetica en de geneeskunst, maar die ontmoeting loopt niet altijd goed af, waarschuwen onderzoekers. Dan kunnen er verkeerde verbanden worden gelegd tussen genen en fysieke kenmerken en/of ziektes. Lees verder
M42-eiwitten doen mee aan de vorming van beta-amyloïdeplaques (afb: Todd Golde et al./Cell)
Onderzoekers rond Todd Golde van de Emory-universiteit in Atlanta (VS) denken dat niet alleen beta-amyloïdeplaques en rol spelen in de (het) ziekte(verloop) van Alzheimer, maar ook andere eiwitten die zich in de plaques ophopen. Hun bevindingen zouden nieuwe therapeutische wegen openen voor deze vorm van dementie (hopen ze). Lees verder
De hyperactiviteit van hersencellen van Alzheimer nam af na inspuiting met anticaline H1GA in hun hippocampus (afb: Benedikt Zott et al./Nature Communications)
Het is altijd gevaarlijk om al te optimistische berichten te verspreiden rond tot nu toe ongeneesbare ziektes. Alzheimer is daar een van. Nu denken onderzoekers van de technische universiteit München (TUM) een eiwit gesynthetiseerd te hebben, anticaline H1GA gedoopt, dat de kwalijke gevolgen van beta-amyloïdeophopingen zou neutraliseren en daarmee de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer in een vroeg stadium zou stoppen of zelfs ongedaan maken.
Voorlopig is de methode alleen nog maar op celkweken en bij proefdieren (muisjes) toegepast en de onderzoekers waarschuwen dat, als het al zover komt, het nog wel even zal duren voordat deze aanpak in de klinische praktijk kan worden toegepast. Lees verder
Een opname van een door Alzheimer aangetast brein
Proeven met muisjes die een transplantatie kregen van beenmerg dat een gemuteerd eiwit bevatte dat kenmerkend is voor een uiterst zeldzame vorm van dementie, zouden aannemelijk hebben gemaakt dat dementie via transplantatie overdraagbaar zou zijn.
Die conclusie wordt niet overal voetstoots aangenomen. De beenmerg ontvangende muisjes zouden ‘slechts’ enkele verschijnselen hebben vertoond die ook voor dementie/Alzheimer kenmerkend zijn. Bovendien zouden de aantallen gebruikte proefdiertjes te gering zijn geweest voor zo’n stevige conclusie. Lees verder
Grijze en witte stof in de hersens. Doorsnede van halswervel. 1, 2 en 3 vormen grijze stof, 4 tot en met 10 witte stof. 11, 12 en 13 zijn de spinale zenuwen (afb: WikiMedia Commons)
Vergeleken met andere zoogdieren hebben mensen al abnormaal grote hersens, maar het lijkt er op dat het eind van de groei nog niet is bereikt. Uit vergelijking van de hersenomvang van mensen die in de jaren 20 van de vorige eeuw zijn geboren met die met een geboortedatum in de jaren 60 blijkt die met bijna 7% gegroeid. Mogelijk dat die grotere hersens ons enigszins beschermen tegen hersenziektes zoals Alzheimer. De (=mijn=as) vraag is of die toename mensen ook wat slimmer maakt. Lees verder
Irisine is een eiwit in spieren dat, onder meer, zorgt voor energievoorziening, maar in de hersens kennelijk ook voor de afbraak van beta-amyloîdeplaques en tauknopen (afb: frontiersin.org)
Proeven met kweken van hersencellen met beta-amyloïdeplaques en tauknopen, kenmerken voor de ziekte van Alzheimer, lijken er op te wijzen dat het spiereiwit irisine die plaques en knopen vermindert. Lees verder
Nadat lecanemab had aangetoond de voortgang van de ziekte van Alzheimer enigszins af te remmen, maar wel nare bijwerkingen vertoont, lijkt er een iets verbeterde concurrent te komen in de vorm van het antilichaam donanemab. Het middel zou bij patiënten met een milde vorm van Alzheimer de voortgang van de ziekte met ongeveer eenderde hebben vertraagd. Dat is dus nog steeds geen medicijn, maar de hoop groeit dat dat er op zekere dag wel zal komen. Lees verder
Door de ziekte van Alzheimer vallen er gaten in de hersens en krimpen die door celsterfte (afb: WikiMedia Commons)
Lecanemab is in de VS toegelaten als middel tegen Alzheimer, maar een echt geneesmiddel is het niet. Het remt de voortgang van de ziekte wat af en tijdens de klinische proeven zijn doden gevallen. Toch werd het middel door Alzheimeronderzoekers en -artsen met gejuich ontvangen, want waar niets is is iets al een hele vooruitgang. Nu blijkt dat het middel (een monoklonaal antilichaam) op den duur ook tot hersenschade kan leiden door atrofie (‘ondervoeding’).
Lees verder
Medicijn voor Alzheimer?