Uit genetisch onderzoek bij meer dan 6000 gezinnen ontdekten onderzoekers in de VS dat autisme bij de kinderen vaker te maken heeft met het erfgoed van de vader dan van de moeder.
Lees verder
De, fluorescerende, sensor licht op als cellen met elkaar ‘praten’ via neurotransmitters (afb: Zhu-lab)
‘Springende genen’ (LINE1) veroorzaken breuken in het DNA (hier met groen aangegeven) (afb: Salk)
Alle cellen in ons lichaam hebben hetzelfde DNA, leren we op school. De laatste tijd is steeds meer bewijs gekomen dat die regel niet helemaal opgaat. Nu blijkt dat er bij hersencellen nogal wat variëteit is in het DNA. Elke hersencel is een beetje anders, stellen onderzoekers van, onder meer, het Amerikaanse Salk-instituut. Maken die ‘springende genen’ ons uniek? Of misschien wel ziek? Lees verder
De kop doet vermoeden dat de Australiërs, en dan speciaal Australische onderzoekers, een tikje over het paard getild zijn. Amerika en Europa besteden honderden miljoenen euro’s aan hun eigen hersenprojecten, China loopt zich warm en dan zullen die dekselse Aussies met de buit gaan lopen voor 250 miljoen dollar in tien jaar? Dat is wel het plan van de Australische akademie van wetenschappen. Bob WIlliamson laat zich niet van de wijs brengen: “Het zal beginnen bij het aansturen van de benen en armen.” Volgens hem is dat in vijf tot tien jaar mogelijk. Het echte werk duurt wat langer: 50 tot 100 jaar. Lees verder
De structuurformule van oxytocine
Het natuurlijk hormoon oxytocine heeft een goede naam opgebouwd als chemische ‘vredesstichter”. Het helpt mensen aan rust in het hoofd en autisten en schizofrenen schijnen door het hormoon socialer te worden. Psychologen, ongetwijfeld in Amerika, schijnen echter met het liefdeshormoon te strooien. Dat is niet zo’n goed idee vinden onderzoekers Christopher Cardoso en Anne-Marie Linnen van het Canadese Concordia-universiteit. Te veel oxytocine kan bij jonge mensen leiden tot overgevoeligheid voor de reacties van anderen. Lees verder
Cannabis zou een ongevaarlijke zinsbegoochelaar zijn, maar volgens het Franse webblad Futura-Sciences is dat een mythe. Die mythe zou onderuit gehaald zijn door een metastudie van onderzoekers van de universiteit van Montréal. De studie is gepubliceerd in het blad Neuropharmacology. Niet alleen zou cannabis een opstap zijn naar zwaarder spul, maar de nark is ook verantwoordelijk voor tal van veranderingen in de hersenen en kan zelfs, zoals al vaker is beweerd en ook tegengesproken, leiden tot psychoses .
Volgens de onderzoekers bestaat er een verband tussen het gebruik van hasj en de comsumptie van hard drugs, evenals een verband tussen hasjgebruik en psychoses zoals schizofrenie. Cannabis werkt op chemische stoffen die voorkomen in de hersenen, met name die geassocieerd zijn met leren, beloning, motivatie, het beslisproces, de gewenning en de motoriek. “Omdat de structuur van de hersenen tijdens de puberteit snel verandert, zal het gebruik ernstige gevolgen hebben voor het gedrag op latere leeftijd”, zegt Didier Jutras-Aswad, een van de auteurs.
De onderzoekers baseren hun mening op 120 onderzoeken. Ze stellen dat de risico’s mede afhankelijk zijn van genetische factoren, de mate van gebruik en van de leeftijd. Omdat het eerste gebruik eerder aan het begin dan aan het eind van de puberteit plaatsvindt, zou het effect van cannabisgebruik wel eens ernstiger kunnen zijn voor de geestelijke toestand, de schoolresultaten en de normale ontwikkeling tot volwassen dan tot nu toe vermoed, stellen de onderzoekers. Overigens zal ook volgens hen deze studie niet het definitieve antwoord zijn op de vraag wat cannabis met iemand doet. “Het is wél duidelijk dat cannabis niet ongevaarlijk is voor de hersenen van pubers, zeker niet als die daar genetisch of psychologisch vatbaar voor zijn.”
Bron: Futura Sciences